ΚΑΤΑΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΗΝ ΣΑΣ AΠΟ ΤΗ ΜΗΔΕΙΑ
Ούλοι τον ήλιο τον τηράν
που πάει να βασιλέψει,
κι εγώ που έχω τον καημό,
το Μήτσο καταριέμαι.
Βλέπω αγόρια νάρχονται,
κορίτσια να σιμώνουν
Και στήνομαι και τα ρωτώ,
Αλλά με προσπερνάνε!
Σύρε blogger και ρώτα τα,
σύρε blogger και πες τους,
μην είδανε το Μήτσο μου,
τον αγαπητικό μου;
Σε τι κρεβάτια στρώνεται
και το δικό μου είν' άδειο;
Σαν τι χειλάκια τον φιλούν
και τα δικά μου τρέμουν;
Σαν τι ματάκια τον τηράν
και τα δικά μου κλαίνε;
Κάνω να τον καταραστώ
και πάλι μετανιώνω.
Από ψηλά να γκρεμιστεί
και χαμηλά να πέσει.
Να του πονέσει ο κώλος του
Να μην μπορεί να κάτσει
Και να του πέσει το πουλί
να μαραθεί σαν κρίνος
Σαν το γυαλί να ραϊστεί,
σαν το γυαλί να λιώσει.
Κι εγώ ένας blogger να γενώ,
να γράφω τις πομπές του.
Να έρχονται οι ματάκηδες
να με παρηγοράνε
και όλοι οι περίεργοι
ποιος είναι να ρωτάνε
που πάει να βασιλέψει,
κι εγώ που έχω τον καημό,
το Μήτσο καταριέμαι.
Βλέπω αγόρια νάρχονται,
κορίτσια να σιμώνουν
Και στήνομαι και τα ρωτώ,
Αλλά με προσπερνάνε!
Σύρε blogger και ρώτα τα,
σύρε blogger και πες τους,
μην είδανε το Μήτσο μου,
τον αγαπητικό μου;
Σε τι κρεβάτια στρώνεται
και το δικό μου είν' άδειο;
Σαν τι χειλάκια τον φιλούν
και τα δικά μου τρέμουν;
Σαν τι ματάκια τον τηράν
και τα δικά μου κλαίνε;
Κάνω να τον καταραστώ
και πάλι μετανιώνω.
Από ψηλά να γκρεμιστεί
και χαμηλά να πέσει.
Να του πονέσει ο κώλος του
Να μην μπορεί να κάτσει
Και να του πέσει το πουλί
να μαραθεί σαν κρίνος
Σαν το γυαλί να ραϊστεί,
σαν το γυαλί να λιώσει.
Κι εγώ ένας blogger να γενώ,
να γράφω τις πομπές του.
Να έρχονται οι ματάκηδες
να με παρηγοράνε
και όλοι οι περίεργοι
ποιος είναι να ρωτάνε
