Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 

Aspen: Ένα ανθοΐαμα για την μανία καταδίωξης των ανασφαλών bloggers

συνέχεια από το προηγούμενο ποστ

Υπάρχουν φορές όμως που ο φόβος και η ανασφάλεια για τη Γραφή τους και για την κατάσταση του vry pan monitor παίρνει τη μορφή μιας βαθιάς, ακαθόριστης απειλής, που δεν τολμούν να την διατυπώσουν με τρόπο συγκεκριμένο. Διάφορα φανταστικά γεγονότα τους αναστατώνουν και βλέπουν τον εαυτό τους να παγώνει καθώς φαντάζεται εικόνες Αποκάλυψης και βιβλικές καταστροφές που θα προκληθούν αν κλείσουν το blog τους.

Αυτή την κατάσταση μάλιστα την συναντάμε αρκετά συχνά στο μόνιτορ, όπου διάφορες προφητείες περί καταστροφής της ""Αξιόλογης"" Γραφής τους, φαίνονται επίκαιρες σε πολλούς bloggers, που φοβούνται ότι τις βλέπουν να επαληθεύονται μέσα στο "ιστολόγιό" τους.

Αυτό το είδος του φόβου, για ένα επερχόμενο κακό που προαισθάνεται κανείς χωρίς να έχει τα κότσια να το περιγράψει και χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτε για να το αποτρέψει, είναι το είδος του φόβου που αντιμετωπίζει το ίαμα Aspen.


Άλλοτε πάλι, στο καθημερινό τους blogging δημιουργούνται φόβοι και ανασφάλειες χωρίς συγκεκριμένη αιτία, που προέκυψαν από που είδαν.

Το ίαμα Aspen θα καθαρίσει τις σκέψεις τους από ανησυχίες αυτού του είδους και θα τους προσανατολίσει προς μια νηφάλια και πρακτική στάση blogging.

Rescue Remedy, το "Ίαμα της Διάσωσης":
Πότε χρειάζεται για την αντιμετώπιση της ανασφάλειας;

Το Rescue Remedy, που είναι ίσως το πιο γνωστό και ευρύτερα χρησιμοποιούμενο από το ιάματα του Μπαχ, θα βοηθήσει στο να ανακουφιστούν μπλογκοφόβοι και ανασφάλειες που έχουν μια έντονη και επείγουσα φύση.

Συχνά όμως είναι απαραίτητο να συνδυαστεί και με άλλα ιάματα, ανάλογα με το είδος των προβλημάτων και δεν είναι σωστή η τάση που χαρακτηρίζει πολλούς bloggers να χρησιμοποιούν το ίαμα αυτό σαν πανάκεια, όσες φορές και για οποιονδήποτε λόγο "δεν αισθάνονται καλά".

Η επίδραση του περιβάλλοντος και η ανησυχία για την ασφάλεια των άλλων

Πολλές φορές η ανασφάλεια που μπορεί να νοιώθουν προέρχεται από τους άλλους. Οι συγκάτοικοί τους στην κοινότητα του monitor μπορεί να τους υποβάλλουν φόβους και να τους δημιουργούν αβεβαιότητα και σύγχυση. Για την προστασία από τέτοιες επιρροές είναι πολύ χρήσιμο το ανθοϊαμα Walnut.

Όταν τέλος η ανασφάλεια που αισθάνονται δεν αφορά MONON σ' αυτούς τους ίδιους, αλλά κοντινούς, αγαπημένους τους ανθρώπους και παίρνει τη μορφή αβεβαιότητας ως προς την ικανότητά τους να ανταποκριθούν στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της μπλογκοζωής τους, τότε το ίαμα που χρειάζονται είναι το Red Chestnut.


Τα ανθοϊάματα αυτά, που είναι σε θέση να δώσουν σημαντική βοήθεια στις πιο συχνές και συνηθισμένες καταστάσεις ανασφάλειας στο blogging, μπορεί κανείς να τα χρησιμοποιεί όσο συχνά και για όσο καιρό τα χρειάζεται.

Όμως προσοχή!
Αν οι λόγοι που δημιουργούν την ανασφάλεια είναι περισσότερο σύνθετοι, αν για παράδειγμα υπεισέρχονται ζητήματα όπως η χαμηλή αυτοπεποίθηση, προβλήματα στις σχέσεις του ανθρώπου, προβλήματα απόδοσης στην εργασία του, , μιζέριασμα και έλλειψη της χαράς της ζωής, , , , ή οτιδήποτε άλλο, τότε τα θέματα αυτά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται κατά περίπτωση και ανάλογα με τη φύση τους.



* Από το http://www.valentine.gr/anthoiamata_gr.htm. Άρθρο της κυρίας Μαρίνας Αγγελή, προσαρμοσμένο στα "καθ'ημάς"




.

 

Mimulus: Ένα ανθοΐαμα για τους φόβους του ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ blogging

Αντιμετωπίζοντας την μπλογκοανασφάλεια με ανθοϊάματα


To Mimulus είναι ένα ανθοΐαμα που μπορεί να κατευνάσει την καθημερινή και έντονη ανησυχία σας για την ανταπόκριση που έχει η Γραφή σας στους υπόλοιπους bloggers. Ειδικότερα, καταπραΰνει την αγωνία που σας διακατέχει επειδή κάποιοι bloggers, των οποίων την κρίση εκτιμάτε ιδιαιτέρως, δεν αναγνωρίζουν την "Αξία" σας. Αυτό, βέβαια είναι μία λανθασμένη εκτίμησή σας, διότι αξία έχετε και παραέχετε, απλώς δεν είναι αυτή που νομίζετε Εσείς αλλά αυτή που νομίζουν οι διαθέτοντες ορθή κρίση.

Μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί το ίαμα αυτό, όσες φορές νοιώθει ανασφαλής και ανήσυχος για την Γραφή του. Θα τον βοηθήσει να απομακρύνει από το νου του τις ανήσυχες σκέψεις, που τον ταράζουν και τον καθηλώνουν σε "ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο", χωρίς να τον βοηθούν σε τίποτε άλλο.

Οι "Αξιόλογοι" που, λόγω της δομής του vrypan monitor, βιώνουν μεγάλα προβλήματα ανασφάλειας τα οποία συνήθως δεν ομολογούν αλλά επιζητούν με αλλαξολίνκμπλογκ και , θα βρουν στο ίαμα Mimulus ένα μεγάλο φίλο και ευεργέτη και η ποιότητα της καθημερινής μπλογκοζωής τους θα βελτιωθεί κατά πολύ.

Όσον αφορά την ανησυχία για την κατάσταση του blogging στον τόπο μας
(έλα blogging στον τόπο σου), το ίαμα Mimulus θα βοηθήσει αυτούς που φοβούνται τις μικρές γραμματοσειρές, το χιούμορ, τις δύσκολες λινκομπλογκοδοτικές συγκυρίες, τη σκιά τους που φεύγει, τις νεραϊδούλες, και γενικώς τις συνέπειες από ένα όλο και πιο μη-φυσικό τρόπο αληθινής ζωής.

Χωρίς να μεταβάλει την ευαισθησία στην αντιμετώπιση τέτοιων θεμάτων το ίαμα, θα ανακουφίσει το αίσθημα της ανασφάλειας και του φόβου που αποδυναμώνει τον Blogger και τον κάνει να υποφέρει χωρίς αποτέλεσμα.




* Από το http://www.valentine.gr/anthoiamata_gr.htm. Άρθρο της κυρίας Μαρίνας Αγγελή, προσαρμοσμένο στα "καθ'ημάς"

 

Ο Αυτοπροσδιορισμός μέσω Ιnternet

Ένα πλήθος καυτών ερωτημάτων βάζει στο ίδιο ποστ το Νο.1 του Ανθολογίου του Οbserver, και, κλείνοντας το έτος, θέτουμε το πρώτο στην κρίση των bloggers:

"Αυτοπροσδιορίζονται ΜΟΝΟ σε σχέση με τους άλλους, και ειδικά με όσους δεν εγκρίνουν. Είναι νορμάλ τώρα αυτό;"


Η ερώτησις δεν είναι ρητορική και η απάντηση είναι θέμα κρίσεως των αναγνωστών περί των καμωμάτων και των ακκισμών των ανασφαλών και δύστυχων ""αξιόλογων"".

Ο Οbserver, τους εύχεται μέσα στο 2007 να βρουν την σιγουριά και την αυτοπεποίθηση που τους λείπει και να αγαπήσουν τον εαυτό τους γι αυτό που είναι και όχι γι αυτό που θέλουν να νομίζουν οι άλλοι πως είναι.

Κλείνοντας, θέλουμε να τους διαβεβαιώσουμε ότι εμείς τους αγαπάμε ό,τι κι αν είναι και θα εξακολουθούμε να τους αγαπάμε το ίδιο, ακόμα κι όταν πάψουν να είναι τόσο γραφικοί όσο τώρα.



.

 

THE BEST OF 2006 * * Ανθολόγιον καταχωρήσεων και σχολίων

Νο.1
Από
Ελεύθερο Σκοπευτή :

Φαντάσου τέλος, κάποιον που γράφει π.χ. με *λόγιο* τρόπο, φορώντας τη robe de chambre του, περιτριγυρισμένος από νωχελικές γάτες που ξύνουν λάγνα τα ξύλινα πατώματα, σωστός Προυστ βρε παιδί μου, παραληρηματικός, ενορατικά βλάσφημος και πολυσχιδής, αισθανόμενος άκρως αξιος λόγου (άξιος! άξιος!) για την *αντίθετη μοίρα* που ευεργετικά κλήθηκε να βιώσει (sic), ο οποίος όμως, μεταμορφώνεται και βρίζει σαν λούστρος μόλις του θίξεις την πλαστή περσόνα, την υπογεγραμμένη, και το παρκέ που έχει ξεφτίσει χειρότερα κι από περούκα του Όσκαρ Ουάιλδ.

Ω, μα, ω, δηλαδή.
Ουάο.
Ουάιλδ.

= = = = =

Ο Οbserver δεν προσυπογράφει το "σαν λούστρος", καθότι οι λούστροι που θυμάται ήσαν ευγενέστατοι. Προτείνει την αντικατάσταση της έκφρασης με την δόκιμη, πλέον, "βρίζει σαν Νονς ".




.

Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 

Ένα gay γεύμα για τον Αθήναιο

Mε την ευκαιρία της αναφοράς του desiderius στην Oμο-ερωτική Ανθολογία "Η ΕΛΞΗ ΤΩΝ ΟΜΩΝΥΜΩΝ", (βλ. προηγούμενο ποστ) ο Οbserver αντιγράφει και σας προσφέρει, ως πρωτοχρονιάτικο δώρο, ένα "σχετικό" με το ποστ εξαιρετικό (και σπαρακτικό) ποίημα, από το κεφάλαιο "Η αναζήτηση του έρωτα":

To γεύμα

Τι ομορφιά και κείνη δίπλα στο ποτάμι!
Mε τον αγέραστο πλάτανο τ’ άσπρο
τραπεζομάντιλο και τους μεζέδες!
Είχε λυθεί η γλώσσα σου απ’ το κρασί:
μιλούσες, γέλαγες χειρονομούσες.
Γυαλίζανε τα μάτια σου σαν άστρα
μια τόλμη θεία ζωντάνευε τα λόγια σου.
Είχαμε φθάσει στο ζενίθ...

Και τότε ήτανε που θάρρεψα (για μια
στιγμή μονάχα – μα που θάρρεψα!)
πως θα μπορούσαμε να σπάσουμε το τείχος
κι εκεί μέσα στον ανθισμένο Απρίλη
κάτω απ’ το βλέμμα των φαντάρων και των
ζευγαριών (θε μου πώς θάρρεψα!)
ν’ αγκαλιαστούμε και να φιληθούμε:
τόσο παθητικά και τόσο ολόκληρα
που ν’ απομείνουν όλοι άλαλοι απ’ το φόβο...

Σου έκαμα την πρόταση και γέλασα.
Συμφώνησες και γέλασες το ίδιο.
Κ’ ήταν μέσα στο γέλιο μας το τείχος
τόσο πραγματικό και τόσο ακέραιο
όσο πραγματικός ήταν κι ο πλάτανος
και το ποτάμι, και το απόγευμα.

Λουκάς Θεοδωρακόπουλος

...κι αυτό είναι ένα αληθινό gay "γεύμα", Αθήναιε. "Πραγματικό και ακέραιο".

Γι αυτό, πριν βιαστείς να κυριολεκτήσεις πάνω στα "μαγειρικά" ποστς του ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ, θα έπρεπε να αφήσεις για λίγο τις κατσαρόλες και τις κουτάλες και να ξεκουραστείς με λίγη λογοτεχνία.

.




.

 

"Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ GAY ΜΟΥΣΑΚΑ "

Ο Ομπζέρβερ, επιστρέφοντας από την Αυστραλία, διαπίστωσε ότι κατά την απουσία του δημιουργήθηκε στο μόνιτορ κάποιος "τζερτζελές" σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό της μαγειρικής.


Πρόθεσή μας δεν είναι να τονίσουμε, για μία ακόμα φορά, την υφέρπουσα ομοφυλοφοβία κάποιων μπλόγκερς που ψάχνουν να βρουν ευκαιρία για να την εκφράσουν, καλυπτόμενοι πίσω από
δήθεν "χιουμοριστικά" ποστ (Αrt Attack) ή δήθεν "επιστημονικές" ευθιξίες (Αθήναιος Βορβορυγμός).

Αυτό που επιθυμούμε, είναι να απαντήσουμε στις απορίες των σχολιαστών του original post του ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ , διότι ακόμα και η μαγειρική, όπως και όλες οι πολιτισμικές εκφάνσεις και δραστηριότητες, οφείλουν να έχουν τέτοια χαρακτηριστικά που να προσδιορίζουν την κοινότητα που ο καθένας μας ανήκει. Χαρακτηριστικά απαραίτητα για να αναγνωρίζει ο ένας τον άλλο, για να συσπειρώνουν τα μέλη της κοινότητας και, τέλος, για να εξασφαλίζουν την απαραίτητη για διεκδικήσεις συνοχή.

= = = = =

renton said...
Ας μου δώσει κάποιος τον ορισμό της gay κουζίνας, γιατί εγώ είμαι γκαγκά.
29 Δεκέμβριος, 2006 12:45

desiderius said...
Φίλε erva_cidreira Πολύ νόστιμα όλα αυτά για την γκέι κουζίνα. Όμως, αν τα σκεφτούμε λίγο καλύτερα, γίνονται αφορμή για κάποια ερωτήματα, με απαντήσεις καθόλου δεδομένες.
[...] «Γκέι κουζινα» λοιπόν. «Τι ανοησίες, υπάρχει τέτοιο πράμα;» θα αναφωνήσει κάποιος συντηρητικός στρέιτ.

[...] Και παράλληλα, θα έχουμε κάνει πλούσιους όλους τους έξυπνους που θα επενδύσουν σ’ αυτό, πουλώντας μας λάιφσταϊλ και καταναλωτισμό που θα ικανοποιεί την επιθυμία μας να υψώνουμε το ανάστημα της ετερότητάς μας.

Εξάλλου, πάντα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί όταν ακούμε για λάιφσταϊλ˙ πολλές φορές, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί ένα πολύ ωραίο περιτύλιγμα για το απόλυτο κενό.

Σημειώνω βέβαια ότι δύο από τα βιβλία που αναφέρεις φαίνονται ενδιαφέροντα γιατί δείχνουν να πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα: Το “Gay Gourmet. The Queer Cuisine of New Orleáns” παραπέμπει στην κουλτούρα μιας συγκεκριμένης, ιδιαίτερης περιοχής˙ οι δε Leopoldo Alas και José Infante, που υπογράφουν το “¿Entiendes de cocina?. Lo que comen los gays”, είναι γνωστοί γκέι λογοτέχνες της Ισπανίας (όπως μας λέει η ανθολογία «Η έλξη των ομονύμων» που τους περιλαμβάνει)*. Για να το πω αλλιώς, φαίνεται πως αποτελούν συμβολή στη μελέτη του γενικότερου μορφώματος που ονομάζεται φιλομόφυλη κουλτούρα.
...
29 Δεκέμβριος, 2006 14:13


= = = = =

Ο Οbserver απαντά:

--Ας μου δώσει κάποιος τον ορισμό της gay κουζίνας, γιατί εγώ είμαι γκαγκά.--

renton, δεν καταλαβαίνεις γιατί, προφανώς, ή δεν είσαι ομοφυλόφιλη ή δεν έχεις μαγειρέψει ή φάει ως φανερή ομοφυλόφιλη.

Εκείνο που βολικά(;) θέλεις να αγνοείς, renton, είναι ότι η μαγειρική είναι από τους κατ’ εξοχήν χώρους που κυριαρχούνται από την ομοφυλοφοβία και τις διακρίσεις λόγω διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού.

Πρακτικά, ακόμη και σε φαγητά όπως είναι ο μουσακάς δύσκολα θα βρείς συνδαιτυμόνα που π.χ. να μπορεί να εκδηλώσει τον ενθουσιασμό του για την ωραία γεύση του με ένα γλυκό φιλί προς τον σεφ-εραστή του ή έστω τον σερβιτόρο-εραστή του.
-----------

--και παράλληλα θα έχουμε κάνει πλούσιους όλους τους έξυπνους που θα επενδύσουν σ’ αυτό, πουλώντας μας λάιφσταϊλ και καταναλωτισμό--
--πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί όταν ακούμε για λάιφσταϊλ˙ πολλές φορές, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί ένα πολύ ωραίο περιτύλιγμα για το απόλυτο κενό--


Όσο για την μάχη κατά της εμπορευματοποίησης της μαγειρικής, desiderius - χμ! - θα έλεγε κανείς ότι έχεις εναποθέσει όλες τις ελπίδες σου στους γκέι. Μήπως να απευθυνθείς καλύτερα στους σεφ και τις μαγειροπούλες που πραγματικά λυμαίνονται τις τηλεοπτικές εκπομπές και τους εκδοτικούς οίκους; Και δεν είναι – ξέρεις – ομοφυλόφιλοι.

Και τέλος με την ίδια λογική να ζητήσεις και την κατάργηση των ρεστωράν που δεν είναι gay friendly ή των αφροδισιακών φαγητών που έχουν ως μοναδικό σκοπό την προσέλκυση ατόμου διαφορετικού φύλου. Ή μήπως αυτό δεν αποτελεί διάκριση λόγω διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού;

Αυτό που δεν αντιλαμβάνεσθε και οι δύο σας, renton και desiderius είναι ότι η «Gay Μαγειρική» παρέχει θερμοκηπιακή προστασία μέχρι να αποκτηθεί η κρίσιμη (βιβλιογραφική και εστιατοριακή) γκουρμομάζα που θα μπορούσε να επιβάλλει στο μέλλον την ισοτιμία.

Το πρόβλημα με τα σχόλια και των δύο σας είναι η βασικά ετεροφυλοφιλική λογική τους. Για παράδειγμα, στην gay μαγειρική, όσο κι αν σας εκπλήσσει, ΔΕΝ υπάρχουν επενδυτές-(νταβατζήδες) συγγραφείς ή εκδότες.

Καλό θα ήταν να αμφισβητήσετε κι εσείς λίγο τα δεδομένα (νοητικά) σχήματά σας. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές εκδοχές του κόσμου μας.

Kαλή χρονιά!







-- (οι απαντήσεις του observer είναι από ένα παλαιότερο
σχόλιο του erva_cidreira, προσαρμοσμένο καταλλήλως)
-- (οι πίνακες είναι δανεισμένοι από το blog GAY ART) και
--(ο τίτλος του ποστ από το φιλμ που ανέβασε το blog cinema)

 

O Observer εύχεται ολόψυχα "ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ"!

...στους γνωστούς σφαγείς που άλλους μεν αιμοσταγείς δικτάτορες πρώτα τους υποθάλπουν και μετά τους εκτελούν (Σαντάμ Χουσεΐν), άλλους δε αιμοσταγείς δικτάτορες τους υποθάλπουν και τους αφήνουν να πεθάνουν εν ειρήνη σε βαθιά γεράματα (Πινοσέτ).

Στο Ιράκ της Αμερικανικής και Βρετανικής κατοχής με την στημένη "εκλεγμένη" κυβέρνηση ο Δυτικός "Πολιτισμός" έβαλε για μια ακόμα φορά την σφραγίδα του.

Β & Β, σύντομα και στα δικά σας!



(απορία: βρε παιδιά... αυτή η χώρα Ιράκ ή Ιράν λέγεται τελικώς;)

.

Τρίτη, Δεκεμβρίου 26, 2006 

Let me give you sexual nourishment: HAVE A HOMO CHRISTMAS THIS YEAR!

Kόντρα στον Artois που μας έπρηξε με τους τενόρους, τους βαθύφωνους και τα χαζοχαρούμενα χριστουγεννιάτικα, ένα τραγούδι για real sexy Christmas από την queer μπάντα Pansy Division

You'll probably get sweaters
underwear and socks
but what you'd really like for Christmas
Is a nice hard cock

You deserve a cute boy
who's horny and queer
to make the most out of Christmas cheer

I wanna be your Christmas present
I wanna be your Christmas queer
I wanna be your Cristmas present
Have a homo Christmas this year

Don't be miserable
like Morrissey
Let me do you
underneath the Christmas tree
We'll push the packages
out of the way
and after you've unwrapped me
naked on the floor we'll play

Your family
won't give you encouragement
but let me give you
sexual nourishment
licking nipples
licking nuts
putting candy canes
up each other's butts

δεξί κλικ και σεηβ ας, εδώ: Pansy Division - Homo Christmas


posted by Blessed by A.



.

Κυριακή, Δεκεμβρίου 24, 2006 

¡Ay! Para Navidad

Aντί ευχών, ένα αργεντίνικο χριστουγεννιάτικο τραγούδι του Sergio Villar. Το ακούτε από τον José Carreras και τον Plácido Domingo.

Nochebuena, Nochebuena, ay, para Navidad
Ay, mi paloma quebradeñitay, te vendré a buscar.

Te vendré a buscar, casi al aclarar
(despertar)
Charangos y guitarras, palomay para festejar.


Laira, lara...
ay! Para navidad
ay! mi paloma quebradeñita
te vendré a buscar

Una estrella se ha perdido, ay, para Navidad

Y en la capilla de la quebrada seguro estará.

Seguro estará para contemplar
Esta nuestra alegría, palomay, de la Navidad.


Laira, lara..
ay! Para navidad
y en la capilla de la quebrada

seguro estará.

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 21, 2006 

ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ...από ζήλ(ε)ια.- Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ "ΑΞΙΟΛΟΓΟΥ" BLOGGER

MainMenu said:

αντε ρε ξεκολατε με τον καθωσπρεπισμο...
*
ακολουθάτε με φανατισμό θρήσκας κάθε φανφάρα [=--->*] που μοιάζει με σκέψη...
*
πόσους γυμνούς βασιλιάδες κρύβει το ελληνικό δίκτυο;
[Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ] και πόσοι άρρωστοι τους εκτρέφουν και τους χαριεντίζουν μέσα στη γυάλα μιας οθόνης για την καθημερινή τους αναψυχή;
*
καθε μερα ενας ελληνας μπλογγερ ανακαλυπτει την αμερικη...
*
απο τη γαλλικη διανοηση του 68 οι περισσότεροι έχουν πεθάνει...με την εμφάνιση των μπλογκς συνηδητοποιησαμε πως οι περισσοτεροι είχαν μετεμψυχωθει σε νεοελληνες μικροαστους
*
το μπλογκ μου το σταματησα γιατι μπαιναν διαφοροι -αγαπημενοι και μη- και μου λεγαν πόσο ωραία τα λέω...και μένα μου ηταν προφανεστατο οτι ελεγα βλακειες...
*
Όλοι αυτοί που μου τη σπάνε ας το πούμε, είναι ενδιαφέροντες, γράφουν πολλές φορές όμορφα κτλ αλλά όταν βλέπω σνομπισμό και ύφος για ένα δυο κοινοτυπίες και ανασήματα και κοινό έτοιμο να φτιάξει ανδριάντες...λέμε τώρα...ξενερώνω... είπανε του γύφτου [=--->**] φάε μάνγκο κι έκατσε και ξεκωλώθει
*
πως εξηγείται ότι εκθειάζει μόνο κείμενα συγκεκριμμένης ομάδας, [
ΑUTO FONT ERECTION: Oδηγίες χρήσης] ακόμα κι όταν αυτά που γράφουν είναι για να τραβάς τα μαλλιά σου? [***]
*
Είναι δυνατόν να λένε από μόνοι τους ότι γράφουν καλά και είναι ποιοτικοί,["εμείς οι αξιόλογοι bloggers] είναι δυνατόν να λένε από μόνοι τους ότι έχουν παιδεία? θα μας τρελάνουν και γυρνάει ο ένας στο μπλόγκ του άλλου και εκθειάζουνε ακόμα και σαχλαμάρες εφηβικής γραφής και προχειρότητες ως ασκήσεις διαλλεχτικής και πραγματείες? Κι αν αυτοί τη ψωνίσαν επειδή γράψαν ενα καλό κείμενο [Αυτοί οι "υπέροχοι", αυτάρεσκοι bloggers!] σε ένα μπλογκ ας πούμε, καταξιωμένοι συγγραφείς θα έπρεπε να έχουν πάθει Πάρκινσον από τις κρίσεις ταλέντου και μεγαλομανείας .
*
σταθερα, επιβραβεύεται ο στόμφος, η υποτίθεται καλή γλώσσα -βαλε μανα μου δυο λατινικουρες και κατι ξενο να ακουστεις διαννοουμενος [ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ-ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΑΛΤΣΟΒΡΑΚΟΥ] - η δήθεν ψαγμενη αισθητική- η μεγάλη ψωλη ειναι τεχνη, το σκετο μουνι ειναι χυδαιο και ρηχο- και η φιλοσοφική διάθεση, ακομα και τις φορες που
ειναι καταφανεστατο οτι εχουμε να κανουμε με ηλιθιους που λενε οτι τους καπνισει έχοντας σκοντάψει σε μια σημειολογική ορολογία και στη γλώσσα του Χριστόδουλου.
*
είναι σαν κάποιος να με φτύνει από το μπαλκόνι του καθώς περπατώ στο δρόμο...αν ερχομουν να σου παραπονεθω ρεντον εσυ θα ελεγες οτι υπερβάλλω? δε νομίζω
---


O Observer κάνει ένα διάλειμμα από τα μακροβούτια, κάθεται σε μία πλαζ του κόλπου της Καρπεντάρια και γράφει στο λαπτοπ ένα ποστ για να καλμάρει τη ζήλεια του. Απορεί μάλιστα τι στο διάβολο γράφει τόσες πολυλογίες για "να παραπονεθεί που τον φτύνουν από το μπαλκόνι καθώς περπατάει στον δρόμο" όταν ο ΜainMenu τα είπε όλα σε λίγα σχόλια.


Β.Β.Α. παρτουά, φτου σου τεμπέλη συνεργάτη! Τόσο καιρό μου τα λες αυτά, αλλά δεν έπιασες να τα γράψεις - σε πρόλαβε άλλος! Πάει το κύρος μας!
.

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 20, 2006 

"δεν είναι Χριστούγεννα φέτος αυτά"

Σπίτια και αυτοκίνητα με ανοιχτά παράθυρα, γεμάτα τα "τραπεζάκια έξω" στις πλατείες και τα πεζοδρόμια και ξερές πίστες για τους σκιέρ.

Να ιδρώνεις στους πεζόδρομους ψάχνοντας για χριστουγεννιάτικα δώρα αντί να είσαι τυλιγμένος στο ζεστό σου κασκόλ και να κρατάς τις σακούλες χωρίς να παγώνουν τα χέρια σου.

Με λιωμένο παγωτό να κυλάει στο χέρι των περιπατητών, οι καστανάδες μένουν με το παράπονο. Το ίδιο παραπονεμένα είναι και τα γάντια με τα σκουφιά που ξεχάστηκαν από τον περσινό χειμώνα στα συρτάρια. Μόνον οι πλαζ είναι άδειες.

Ε, δεν είναι Χριστούγεννα φέτος αυτά.

Γι αυτό ο Οbserver πάει στην Αυστραλία, όπου εκεί μπορεί να κάνει και καμμιά βουτιά στη θάλασσα, και παραπλανημένος από τον ανοιξιάτικο καιρό, εύχεται σε ΟΛΟΥΣ, Καλό Πάσχα, με παραδοσιακά ισπανικά κάλαντα.


Pero mira cómo beben
los peces en el río.
Pero mira cómo beben
por ver a Dios nacido.
Beben y beben
y vuelven a beber
Los peces en el río
por ver a Dios nacer.

La Virgen se está peinando
entre cortina y cortina.
Los cabellos son de oro
y el peine de plata fina.

La Virgen se está lavando
y los tiende en el romero,
los anjelitos cantando,
y el romero floreciendo.

La Virgen se está lavando
con un poco de jabón.
Se le han picado las manos,
manos de mi corazón.

(η εκτέλεση που ακούτε είναι από το πολύ καλό cd "Celebration of Christmas με τους Placido Domingo, Νatalie Cole και Jose Carreras)

 

Ρastiche V - To Απέναντι Πεζοδρόμιο: Δεν αντέχαμε άλλο και ραγίσαμε

Αμέσως μετά το παστίς ντε LaConditionHumaine - που κάνει παστίς χωρίς να το λέει -, προχωρούμε στο παστίς ενός blog που κάνει κόπυ-παστίς και όχι μόνον το λέει, αλλά μας παραπέμπει και στις πηγές του.

Ο Οbserver δεν θα μεταφράσει πώς λέγεται στα ελληνικά αυτό που κάνει το συγκεκριμένο μπλογκ, το οποίο όπως διαπιστώσαμε, είναι ένα από τα πρώτα σε επισκέψιμότητα ελληνικά blogs. Επειδή όμως χρειάζεται να το διαθέτετε κι εσείς ώστε να επιτύχετε το pastiche του θα σας δώσoυμε την αρχή και το τέλος της λέξης που είναι απαραίτητο προσόν για να διατηρείτε ένα τέτοιο ιστολόγιο. Η λέξη αρχίζει από "γ" και τελειώνει σε "ενναιοδωρία". Ακριβώς το αντίθετο από το προσόν του προηγούμενου μπλόγκερ, αν με εννοείτε.

Χρειάζεται ακόμα να ξυπνάτε νωρίς ώστε να μην αναγκάζονται οι αναγνώστες σας να βάζουν το ξυπνητήρι. Αρκεί να κυττάξουν το monitor. Αν δουν να σκάει μύτη στο board το Απέναντι Πεζοδρόμιο, ξέρουν ότι είναι η ώρα να φύγουν για την δουλειά τους.

Στο σημείο αυτό πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή. Όποια ώρα κι αν κοιμηθήκατε το προηγούμενο βράδυ - δηλαδή ακόμα κι αν έχετε ξενυχτήσει, σαν άνθρωποι κι εσείς -, την επόμενη μέρα πρωί πρωί, πρέπει να ποστάρετε οπωσδήποτε. Διαφορετικά θα προκαλέσετε πανικό σε όλες τις υπηρεσίες και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι έλληνες αναγνώστες δεν θα πάνε στην δουλειά τους, διότι θα περιμένουν να δουν πρώτα το Απέναντι Πεζοδρόμιο για να καταλάβουν τι ώρα είναι.

Το παραδοσιακό τραγούδι:

Χαράματα με το πρώτο λεωφορείο
φεύγω για τη δουλειά
δυο φιλιά
και πες μου αντίο

έχει διασκευαστεί πια ως:

Xαράματα με το πρώτο Πεζοδρόμιο
φεύγω για τη δουλειά
δυο φιλιά
και παίρνω δρόμο


ΤΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ

ΝΕΑΡΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ ΑΣΤΕΓΟΙ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

"Δεν αντέχαμε άλλο και ραγίσαμε"



Το ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, εξασφάλισε κατ' αποκλειστικότητα μία φωτογραφία - όπου διακρίνονται καθαρά τα ακριβή σημεία του ραγίσματος -, καθώς και μία συνέντευξη του ζεύγους των νεαρών ομοφυλοφίλων, το οποίο υπέφερε τα πάνδεινα από την ομοφοβία της ετεροφυλόφιλης Κλεοπάτρας. Αυτό, ευτυχώς για τον πολιτισμό της Αρχαίας Αιγύπτου, δεν διήρκεσε για όλη τους τη ζωή. Τα πράγματα άλλαξαν όταν η Αίγυπτος μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση (όπως μπήκε και το Ισραήλ στην Eurovision). Τότε η ετεροφυλόφιλη Κλεοπάτρα αναγκάσθηκε να προσαρμοστεί στις οδηγίες του ετεροφυλόφιλου, αλλά gay friendly, Ρεξ Χάρισσον και του ετεροφυλόφιλου Ρίτσαρντ Μπάρτον o oποίος και της έκλεισε αμέσως ένα συμβόλαιο συμβίωσης. Το ετεροφυλόφιλο ζευγάρι έζησε ευτυχισμένο μέχρι που ο Ρίτσαρντ Μπάρτον γνώρισε την Linda Blair στον Εξορκιστή και έγινε ετεροφυλόφιλος σατανιστής. Ε-ξορκισμένοι με τον απήγανο να είναι και όλοι ετεροφυλόφιλοι ομοφυλοφοβικοί! (οι ομοφυλόφιλοι ομοφυλοφοβικοί δεν μας ενοχλούν, όπως δεν μας ενοχλούν και οι ομοφυλόφιλοι ρατσιστές, σεξιστές και μανγκοφάγοι)

Η συνέντευξη δόθηκε στην ανταποκρίτριά μας στην Αίγυπτο, κυρία Rosetta Stone. Σας την παραθέτουμε αυτούσια και όσοι έχετε δυσκολία με την γλώσσα κάντε κλικ στον αυτόματο μεταφραστή μας.

Το σημαντικότερο σημείο της συνέντευξης σε μεγέθυνση:






.

 

Αthens by ...Christmas









Κυριακή, Δεκεμβρίου 17, 2006 

Pastiche IV - La Condition Humaine: Εφφετζίδικες αντιγραφές για πρεσβύωπες

Aπό τους πιο εύκολους "συγγραφείς". Γράφετε ό,τι νομίζετε, ό,τι σας εκφράζει, ό,τι αντιγράφετε, χωρίς ποτέ να αναφερόσαστε στην πηγή της αντιγραφής σας, και φαντάζεστε ότι οι αναγνώστες που θα σας επισκεφθούν είναι όλοι πρεσβύωπες.

Προσέξτε όμως: Αυτό κατά την τρίτη περίοδο του blogging σας: την πρεσβυωπική. Στην πρώτη θα αντιγράψετε το στυλ συγγραφέων που φιλοξενήθηκαν στην οδό Πανός. Στην δεύτερη θα αντιγράψετε θεατρικά προγράμματα. Θα κάνετε δηλαδή κι εσείς παστίς ενός blogger που κάνει παστίς, αλλά χωρίς να το λέει.




ποστς από την δεύτερη περίοδο του L.C.H. - την θεατρική

Ας υποθέσουμε ότι σας δίνουν θέμα για παστίς ντε La Condition Humaine, της τρίτης περιόδου. Της περιόδου που, λόγω διαφόρων υποχρεώσεων, δεν έχετε αρκετό ελεύθερο χρόνο για να κάνετε παστίς και αντιγράφετε ατόφιο το κείμενο του συγγραφέα, βάζοντας (αναγκαστικά) και την υπογραφή του. Επειδή όμως ένα σκέτο copy-paste δεν λέει, και ενδέχεται να βγεί κάνας αλλούφαν Μαρξ να σας κατηγορήσει γι αυτό, συλλαμβάνετε μία πολύ πρωτότυπη ιδέα. Αντιγράφετε το κείμενο και το ποστάρετε με font-size 260%. Αυτό, διότι σας αρέσει να εντυπωσιάζετε με εφφέ του βρεφονηπιακού και όχι με την ουσία του κειμένου που αντιγράφετε.

PACΚMAN '83
του Αλέξη Μπίστικα

Ένα ρυάκι διασχίζει τό προάστειό μας πρίν τό ξημέρωμα. Αυλακώνει τούς κοιμισμένους περιπάτους συντροφιά μ' ένα άλλο στοιχειό: Τόν ήχο άπ' τά λουστρίνια μου. Τό ρυάκι κυλάει στή λίθινη κοίτη του καί πάει γιά νά δροσίσει τά χωράφια. Tά λουστρίνια μου γίναν καθρέφτες, αντιφεγγίζουν θόλους από πλατάνια καί δροσιά. Είναι μαύρα τά λουστρίνια μου, γιατί στό ντύσιμο αποφεύγω τά χρώματα τών παγωτών, γιατί δέν είμαι ό μέσος νέος τού προαστείου μας.

Ξεκλειδώνω τό σπίτι χωρίς νά ξυπνήσω κανέναν. Στό δωμάτιό μου κατεβάζω τίς τιράντες, ξεκουμπώνω τό πουκάμισο, βγάζω άλυτα τά λουστρίνια, μένω έκθετος μέ τό σώμα σου. Τό ηλεκτρονικό ρολόι ματώνει ψηφιακά τό σκοτάδι. Μπαίνω στό σεντόνι, αγκαλιάζω τό μαξιλάρι καί παραδίνομαι.

Ο Ομπζέρβερ λόγω σεβασμού στο κείμενο, συνεχίζει την αντιγραφή, αποφεύγοντας τα εφφέ:

Σκοτάδι καί αναμονή. Μές στό σκοτάδι βάζεις μιά πρίζα καί τό πρόσωπό σου φωτίζεται από χρώματα καί μιά μικρή μουσική. Παίρνεις θέση καί πιάνεις τό μοχλό, σκύβω από πάνω σου καί περιμένω. Η μουσική τελειώνει καί νά! Ή ξέφρενη πορεία αρχικά ό οδηφάγος ΡACKMAN εξορμά στήν όθόνη κι ανοίγει δρόμο μέ τό πριονάτο στόμα του ταχύτατος προχωρά ροκανίζοντας μονοπάτια από βόλους αποφεύγει έντεχνα τίς κακοτοπιές καί προχωρά γιά νέες αδάγκωτες περιοχές ολόγιωμες Σειρήνες επιχειρούν νά τόν ανακόψουν μά μέ αναπάντεχους ελιγμούς τίς αποφεύγει, οι στροφές του γίνονται τόσο πολυμήχανες πού οι Σειρήνες χάνουν εντελώς τήν ψυχραιμία τους χάνουν τό χρώμα τους γίνονται μπλέ καί μέχρι νά επανέλθουν ο ΡACΚMAN γεμίζει τήν κοιλιά του μέ τά λαμπερά τους εντόσθια. Στό διάλειμμα πηγαίνει σπίτι του νά παίξει ηλεκτρονικά νταχτιρντί μέ τά παιδιά του. Εσύ παίρνεις μιά ανάσα καί ή ουρίτσα απ' τά μαλλιά σου ανεβοκατεβαίνει δυό πόντους στήν πλάτη σου. «Ζόρικο πλάσμα ό PACKMAN» σού προτείνω. Μέ ενα ενθουσιώδες τίναγμα αποστρέφεσαι τό φωτεινό σου όστρακο καί μέ λούζεις μέ τό γέλιο σου. «Ε, αυτό δέ μού τό έχουν ξαναπεί ποτέ... ».

Τό παιχνίδι τελείωσε, τό αποσυνδέεις καί μένουμε πάλι στό σκοτάδι. Όρθιοι ανάμεσα σέ δυό σειρές από παιχνίδια πού αραγμένα, περιμένουν τήν εύνοιά σου. Η εύνοιά σου είναι σέ μένα, τώρα, πού είμαστε μόνοι μας καί κινούμαστε στό σκοτάδι. Δυό ασταθή βήματα, τό χέρι σου στή μέση μου, οπισθοχώρηση, κολλάς δυό καρέκλες δίπλα-δίπλα. Η πρίζα μάς παραδίνει σ' ενα ήλιόλουστο GRAND PRIX, τό χέρι μου ακουμπάει στό μηρό σου καί ξεκινάμε. Είσαι ριψοκίνδυνος μά κι εγώ είμαι ο ιδανικός συνοδηγός. Στίς επικίνδυνες στροφές σφίγγω τό πόδι σου χωρίς νά βγάζω άχνα. Τρείς φορές τσουγκρίζουμε καί παίρνουμε φωτιά, μά πρίν προλάβουμε νά πεθάνουμε μαζί, έχουμε φύγει μπροστά ανέγγιχτοι απ' τήν καταστροφή. Τερματίζουμε έβδομοι καί η συγκίνησή μας καταγράφεται ψηφιακά στήν οθόνη.

Τότε ανοίγεις τό ψυγείο καί η μουσική ξεχύνεται. Γεμίζεις τά ποτήρια θρυμματισμένο πάγο καί νερό κι εγώ ξέρω πώς γιά κάτι μέ προετοιμάζεις. Μαζεύεις τίς καρέκλες καί φτιάνεις ένα κρεββάτι καθώς ο ανεμιστήρας ξυπνά καί αεροβατεί. Τέρμα τά παιχνίδια. Απλώνεις τό χέρι καί μέ προσκαλείς. Μέ παρασέρνεις. Απ' τήν κορφή ως τά νύχια σέ πιστεύω, μέχρι πού τό απάνω γίνεται κάτω, μέχρι πού τό τράνταγμα μάς αφήνει στή σιωπή.

Φιλιωμένοι ανασηκωνόμαστε καί αλλάζουμε τούς ρυθμούς μέ τό τσιγάρο. Η μουσική γίνεται αστεία της εποχής, ο ανεμιστήρας μάς ψυχαγωγεί, τώρα ψιθυρίζουμε ο ένας στόν άλλο γιά ταινίες, ταξίδια, όνειρα. Πρίν τό ξημέρωμα βάζω ξανά τά λουστρίνια μου, επιβλέπω τή μικρή δαγκωματιά πού σού άφησα, ανοίγεις τό τζάμι κι αποχαιρετιόμαστε.

Ακόμη μές στ' όνειρο τά βήματά μου παίρνουν τούς κοιμισμένους δρόμους. Γυρνάω στόν ύπνο καί μέσα στήν τόση όμορφιά ένα ρυάκι ακολουθεί τά λαμπερά μου βήματα. Τό προάστειό μας, καθώς περπατώ, κοιμάται τόν πιό γλυκό ύπνο, μ' ένα μικρό μονοπάτι σάλιο στό μαξιλάρι του.

Αλέξης Μπίστικας: PACKMAN '83



Oδός Πανός - τ.78, Μάρτιος 1995

Tα υπόλοιπα κείμενα που δημοσίευσε το blog La Condition Humaine παραλείποντας την πηγή τους θα τα βρείτε και εδώ:

Aμβούργο:
ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ, τ. 67-68, Μάιος 1993 και
τ.78 Μάρτιος 1995

Οι κόκκινες κηλίδες στο δέρμα σου:
ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ, τ. 78 και
τ.33, Δεκέμβριος 1987

Το φιλί:
ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ, τ. 55, Ιούνιος 1991

Και δεν ξεχνάτε: Για ένα επιτυχημένο παστίς de la condition humaine, ποτέ δεν αναφέρετε την πηγή! Οι αναγνώστες σας δεν πρέπει να μάθουν πού βρήκατε τα κείμενα, διότι έτσι χαλάει η ατμόσφαιρα μυστηρίου και πάει στράφι το κορακίσιο σας template. Ύστερα υπάρχει κίνδυνος να αποκτήσουν κι εκείνοι την πηγή σας και να πάψετε να είστε ο μοναδικός αντιγραφέας. Εξάλλου δεν πρέπει ΠΟΤΕ να είστε γενναιόδωροι με τη γνώση σας σαν τον ραρεστεακ που ήθελε ντε και καλά να μάθει στην ταμία τι είναι το μάνγκο.

Μπείτε στην ψυχολογία του μικρόψυχου και θα τα καταφέρετε!

Καλή σας επιτυχία!


Παροράματα: Στην λεζάντα των δύο πρώτων εικόνων διάβαζε: από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης του Εθνικού "To γάλα", αντί ποστς από την δεύτερη περίοδο του L.C.H.



,

Σάββατο, Δεκεμβρίου 16, 2006 

Ευχάριστο Mουσικό Διάλειμμα.

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 15, 2006 

Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ πώς ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΕ, 3: Tαμίας-μάνγκο


... ΚΑΙ ομοφυλόφιλη;





Μόνο αυτό δεν μας είπες ακόμα. Θα το περιμένουμε στο επόμενο αφιέρωμά σου στους πωλητές.


Μην το ξεχάσεις!

.

.

 

Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ πώς ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΕ, 2------> O "oραματιστής" raresteak

Γράψαμε ότι τα κείμενα που σερβίρονται με επικάλυψη "γραφής" και "έκφρασης" παρασύρουν τους βιαστικούς και ανεπαρκείς αναγνώστες σε βιαστικές κρίσεις.

Ένα βοηθητικό κείμενο ώστε να διακρίνετε τις κρυμμένες έννοιες, όταν διαβάζετε ένα ποστ (και όχι μόνον), αποτελεί η σημερινή καταχώρηση του Γιώργου Μίχου.

Γράφει:

  • Που αλλού θα μπορούσε να συνυπογράφει ρατσιστικά κείμενα και μετά να κάνει το θεωρητικό της κρίσης αφ' υψηλού;

  • Που αλλού θα μπορούσε να βρει την ανομικότητα που του είναι αναγκαία για να ισορροπήσει την αυνανιστική του σχέση με τις λέξεις και τα οράματα μεγαλομανίας που του υπαγορεύει η ανωριμότητά του;

= = = = = = =

Ένα όραμα μεγαλομανίας είναι μια "σιωπηλή ταμίας σούπερ μάρκετ, ντυμένη μάνγκο, που επεξεργάζεται τη γνώση" που μόλις της προσέφερε ένας πελάτης:

Υπό άλλες συνθήκες η ταμίας θα παρέμενε σιωπηλή καθώς θα επεξεργαζόταν μια γνώση που μόλις έλαβε

raresteak Says: December 6th, 2006 at 4:31 pm :Η ταμίας είναι κι αυτή μάνγκο.







.

 

Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ πώς ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΕ, 1: ----------> στον raresteak

Κύριε Ροθ, όσα αναφέρατε περί βλακείας τα κατανόησα απολύτως, ειδικά μετά την παρέμβαση της πολυγραφότατης Ροδιάς όπως την κατέθεσε στα σχόλια του σχετικού σεμιναρίου σας. Δεν κατάλαβα, όμως, πώς καταδεικνύεται ο ρατσισμός μέσα σε αυτό το ποστ του raresteak. Θα θέλατε να μου απαντήσετε ουρλιάζοντας ψιθυριστά;

Αναγνωρίζοντας την ανεπάρκειά μου στην σωστή ανάγνωση κειμένων, θα με βοηθούσατε πολύ να κατανοήσω κάποιες έννοιες για τις οποίες, εγώ και άλλοι 24 linkbloggers, έχουμε πολύ περιορισμένη αντίληψη.

Με εκτίμηση

Κυδωνιά Τρικλοποδιά
μία αναγνωστικά ανεπαρκής linkblogger


= = = = = = =

Στο πλαίσιο των σεμιναρίων παστίς, και μετά την ανακοίνωση του Φίλιπ Ροθ ότι θα παραμείνει στη χώρα μας επειδή ενθουσιάστηκε με την φιλοξενία και την λαϊκή σοφία μας, ο Οbserver δέχθηκε πολλές έγγραφες ερωτήσεις τις οποίες και υπέβαλε προς απάντηση στον συγγραφέα. Στην ερώτηση της Κυδωνιάς Τρικλοποδιάς ο Φίλιπ Ροθ απαντά:

Αγαπητή κυρία Τρικλοποδιά,

Όπως πρέπει να έχετε διαβάσει στα περιοδικά διαφόρων Μορφωτικών Ιδρυμάτων (Κωστόπουλου, Λαμπράκη κ.λπ) οι φυλές δεν είναι αυτές που νομίζαμε μέχρι χθες (άντε προχθές). Κάθε ομάδα ανθρώπων με κοινά χαρακτηριστικά είναι φυλή - (για περισσότερες λεπτομέρειες σας παραπέμπω στις εκδόσεις των παραπάνω ιδρυμάτων: κλακ, κλικ, free, mind free, νίτρο, βλίτο, κ.λπ.).

Οι υπέρβαροι, οι λιπόσαρκοι, οι ""αμόρφωτοι"" οι ""μορφωμένοι"", οι φαλακροί, οι μαλλιάδες, οι διοπτροφόροι, οι "ανοιχτομάτηδες", οι γιάπις, οι ταμίες, είναι φυλές που μεταξύ τους – και ανά δύο με την σειρά που τους αναφέρω - έχουν διαφορετικά εξωτερικά χαρακτηριστικά. Και επειδή οι ρατσιστές αισθάνονται ότι η δική τους φυλή είναι ανώτερη στρέφονται, με διαφόρους τρόπους, εναντίον αυτών που νομίζουν ότι έχουν μικρότερη αξία λόγω αυτών των εξωτερικών χαρακτηριστικών. Οι "κορμάρες" κατά των υπέρβαρων, οι μαλλιάδες κατά των "γλόμπων", οι γυμνόφθαλμοι κατά των "γυαλάκηδων", οι (ταλαίπωροι) γιάπηδες κατά των εργατών και πάει λέγοντας. Όπως και οι "φορείς της γνώσης" στρέφονται κατά αυτών που έχουν (ή νομίζουν πως έχουν) λιγότερες.

Στην προκειμένη λοιπόν περίπτωση ο raresteak είναι ένα ακόμα ανατριχιαστικό παράδειγμα ρατσιστή.

Σε ό,τι αφορά στην αναγνωστική ανεπάρκειά σας, δεν πρέπει να ανησυχείτε, αφού άλλωστε έχετε την ικανότητα να την αναγνωρίζετε και την εντιμότητα να την ομολογείτε. Εκείνο που πρέπει να σας (και να μας) ανησυχεί σφόδρα, είναι το ότι αυτή η αδυναμία σας "αναδεικνύει" ως """αξιόλογα""" αναγνώσματα τέτοιου είδους βλαπτικά κείμενα.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να σας συμβουλεύσω να μην καταλογίζετε αναγνωστική ανεπάρκεια και στους υπόλοιπους 24 linkbloggers, διότι μπορεί να συντρέχουν άλλοι λόγοι που τους κάνουν να εγκρίνουν ένα τέτοιο κατάπτυστο ποστ που σερβίρεται με επικάλυψη εκφραστικής σοκολάτας ώστε να καλύπτεται η δυσοσμία των βασικών υλικών του. Speak for yourself, όπως λέμε εμείς εκεί. Μπορεί, π.χ., να τους ελκύει η οσμή του ιδρώτα του.

Ή να είναι ρατσιστές και οι ίδιοι, οπότε βρήκε ο ρατσιστής τη γενιά του και αναγάλλιασε η καρδιά του όπως το λέτε εσείς εδώ.

Ή ακόμα, να μην έχουν πολύ περιορισμένη αντίληψη για τις έννοιες αλλά απλώς να έχουν μαύρα μεσάνυχτα. Άλλωστε, όπως λένε, την ημέρα πολλοί εμίσησαν, τα μαύρα του μεσάνυχτα, ουδείς.




.

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 14, 2006 

Ο.Τ.Ε.: Πωλείται όπως είναι, επιπλωμένος

To post αυτό είναι αντιγραφή από ένα σχόλιο που προσπάθησα να αφήσω στο Calle Drama!.... Λόγω "πόρτας" -comment moderation- το μεταφέρω σε ένα πιο φιλόξενο μπλογκ. Το ίδιο ισχύει και για κάποια άλλα ποστς που έχουμε ανεβάσει κατά το παρελθόν και που ήταν αποτέλεσμα "comment moderation" ή διαγραφής σχολίου.

Angelito, όταν "πωλείται" (διάβαζε: ξεπουλιέται) μια κερδοφόρα επιχείρηση, ψάξε να βρεις σε ποιον την χαρίζουν. Το γιατί, δεν χρειάζεται να το ψάξεις. Τo ξέρουν και οι γάτες μου.

(η χρωματιστή Χαρούλα και ο γκριζόμαυρος Λέλος)


Αναρωτιέμαι πώς μπορεί να εκτιμηθεί όλη αυτή η υποδομή του ΟΤΕ -το ποσόν πρέπει να είναι ασύλληπτο- και με ποιους όρους παραδίδεται ένας τόσο ευαίσθητος τομέας, όπως είναι αυτός των τηλεπικοινωνιών, που έχει άμεση σχέση με την ασφάλεια μιας χώρας.

Όσο για τις εργασιακές σχέσεις, το μοντελάκι που θα φορεθεί είναι "μεσαίωνας style", ό,τι ήδη φοριέται και αλλού. Αλλαγή ωραρίων, αλλαγή ορίων συνταξιοδότησης, άρση μονιμότητας (για περισσότερα ρουσφέτια), ημιαπασχόληση και μία σειρά άλλων αναχρονιστικών μεθόδων.

Και όλα αυτά θα τα βαφτίσουν "ευελιξία και προσαρμογή στις εξελίξεις". Και το κακό είναι πως δεν ευθύνεται μόνον ο δικομματισμός - (δες τις θέσεις του Συνασπισμού για την ανάγκη να επιβληθούν αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Προς το χειρότερο για τους εργαζόμενους, εννοείται.).



.

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 13, 2006 

Pastiche III – RARESTEAK: Αυτή η βλακεία των ρατσιστέρος - Φίλιπ Ροθ

Ο Philip Roth, στο βιβλίο του "Κουβέντες του συναφιού - ένας συγγραφέας, οι συνάδελφοί του και η δουλειά τους", γράφει ότι η βλακεία των ανθρώπων προέρχεται από το ότι διαθέτουν απαντήσεις για όλα και πως η σοφία του μυθιστορήματος βρίσκεται στο ότι είναι γεμάτο από ερωτήματα.

Ο ΟBserver προσκάλεσε τον Φίλιπ Ροθ στο μπλογκ του και, αν την αποδεχόταν, σήμερα θα είχε την τιμή να του παραχωρήσει την έδρα για την διδασκαλία του 3ου μαθήματος των σεμιναρίων παστίς που εγκαινίασε την προηγούμενη εβδομάδα.

= = = = = = =

Ph.R: Για να επιτύχετε ένα pastiche de raresteak, δεν έχετε παρά να βάλετε τον εαυτό σας στη θέση ενός βλακός (πολύ βλακός όμως) που όχι μόνον έχει απαντήσεις για όσα τον ερωτούν αλλά νομίζει ότι γνωρίζει και τις απαντήσεις που θα πιθανόν θα έδιναν κάποιοι άλλοι, την ώρα που τους εξηγούσε τι είναι μάνγκο, πεκάν και τσεριμόγια.

Για να εννοήσετε τον βαθμό της απαιτούμενης βλακείας θα σας παραθέσω ένα παράδειγμα, όπως τo αντιγράφω από τον
τον ορυμαγδό μπούρδας, ταξικής προκατάληψης, μικροαστισμού και μικροπρέπειας, όπως πολύ εύστοχα χαρακτήρισε ο ΝewManifesto το βλακώδες αυτό ποστ.

Όλες οι απαντήσεις ή η αποφυγή τους συνοδεύονται με ένα ενδεχόμενο μειδίαμα εκ μέρους της ταμίας του ύφους: "είχατε και στο χωριό σου μάνγκο;"

Πάνω σ’ αυτήν την απάντηση που, ως γνήσιος βλαξ, έχετε δώσει για λογαριασμό τρίτων, φτιάχνετε και το υπόλοιπο σενάριο για να καταλήξετε σε κάτι που θέλετε να πείτε. Το οποίο, ενδεχομένως, αποτελεί μία σωστή παρατήρηση, (το "αδύνατον της επικοινωνίας" ή η "ποινικοποίηση της γνώσης" π.χ.) αλλά, λόγω της απύθμενης βλακείας σας, δεν είστε σε θέση να το σερβίρετε σε κατάλληλη συσκευασία - άλλωστε δεν κατέχετε ούτε κάν την γνώση ενός υπαλλήλου που τυλίγει πακέτα. H ίδια άπατη βλακεία σας, σας κάνει να νομίζετε ότι η γλωσσική σας επάρκεια αρκεί για να αποκρύψει όλα τα απεχθή χαρακτηριστικά σας. Η άγνοιά σας γύρω από τα βασικά μαθήματα έκθεσης ιδεών σας κάνει να αποκαλύπτετε αυτά που ματαίως προσπαθείτε να αποκρύψετε. Και με αυτή την άγνοια - που λόγω βλακείας καταλογίζετε πάντα στους άλλους και ποτέ στον εαυτό σας - βγαίνουν στη φόρα όλα αυτά που σημείωσε ο New Manifesto και ακόμα περισσότερα. Ένας βλαξ που, παρά τα έξοδα σπουδών του, δεν κατάφερε να απαλλαγεί από το εγγενές του αυτό ελάττωμα, θα κατέτασε έναν άλλο τέτοιον όμοιο βλάκα που απαντά ακόμα και σε (φανταστικές) ερωτήσεις τρίτων, προκειμένου να επιχειρηματολογίζει κατά μίας (φανταστικής) συμπεριφοράς, στις "πλειοψηφίες που καταβαραθρώνουν οριστικά τη σημαντικότερη γνώση: τη γνώση της άγνοιας", όπως έγραψε και ο/η raresteak.

Η ίδια άγνοια, ισχύει και για όσους προσλαμβάνουν ως θετικό ένα τέτοιο "ορυμαγδό ταξικής προκατάληψης, μικροαστισμού και μικροπρέπειας". Διότι και ο τρόπος που διαβάζουμε και προσλαμβάνουμε ένα κείμενο πάλι ζήτημα γνώσης είναι. Όταν έχουμε άγνοια, στεκόμαστε στο επιφανειακό της ανάγνωσης και δεν μπορούμε να συλλάβουμε ούτε καν τα κακοκρυμμένα μηνύματα τέτοιων κειμένων.

Aν δεν μπορείτε να μπείτε στην διανοητική κατάσταση και την ψυχολογία ενός βλακός, τότε για να γράψετε ένα παστίς ντε raresteak πρέπει να είστε:

• Ρατσιστής
• Κακοήθης
• Ανάγωγος και τόσο
• συμπλεγματικός, ώστε να αυτοχαρακτηρίζεστε ως "φορέας της γνώσης" και να αναμένετε "να παραμένουν οι άλλοι σιωπηλοί, όση ώρα θα επεξεργάζονται την γνώση" που μόλις τους δώσατε - (αυτό που νομίζετε ότι είναι γνώση).

Να είστε δηλαδή όλα αυτά που συναποτελούν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα "κωλοπαιδίασης", όπως το λέτε εσείς εδώ στην Ελλάδα.

Και οπωσδήποτε θα πρέπει:

• Να προέρχεστε από νεόπλουτη οικογένεια που γνώρισε τα μάνγκος αμέσως μετά τα φραγκόσυκα.

• Να κάνετε 32 linkblogs την ημέρα ώστε να έχετε εξασφαλισμένη ανταπόδοση από αυτούς που τρέχουν καθημερινώς για να ισοσκελίσουν το αλιευτικό τους ισοζύγιο.

• Και να είστε τόσο πολύ «....»* που να μην ξεχωρίζετε ποια γνώση είναι χρήσιμη και ποια άχρηστη, ούτε ποια γνώση είναι απαραίτητη για την επαρκή εκτέλεση των επαγγελματικών σας καθηκόντων.

(* βάλτε την κατάλληλη ελληνική λέξη. Κάπως το λέτε εσείς εδώ γιατί ξεχνάω πώς το λέμε εμείς εκεί)

= = = = = = =

Κύριε Ροθ, σας αφιερώνουμε το τραγούδι που ακούγεται από το blog μας (το Strange Fruit με την Billie Holliday) και αφού δεν σας ευχαριστήσουμε για την τιμή που δεν μας κάνατε να αποδεχθείτε την πρόσκλησή μας, θέλουμε, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων να συμπληρώσουμε κάτι, στα όσα φανταστικά γράψαμε για να διασκεδάσουμε τις άγνοιές μας στα rare steaks και στα strange fruits.

Ο Observer δεν καταδικάζει την άγνοια γύρω από τον τρόπο που μπορούμε να εκθέσουμε μία άπόψη μας, χωρίς να αφήσουμε να διακρίνονται τα πραγματικά μας χαρακτηριστικά και η αγωγή μας. Ούτε και αυτούς που αγνοούν αυτή την άγνοιά τους γιατί εμείς, εδώ στην Ελλάδα, λέμε ότι την βλακεία πολλοί εμίσησαν, τους
βλάκες όμως ουδείς.

Επίσης ούτε την άγνοια γύρω από τους τρόπους ανάγνωσης ενός κειμένου καταδικάζουμε, διότι, επίσης εδώ στην Ελλάδα λέμε ότι τα linkblogs πολλοί εμίσησαν, τους λινκοδότες όμως ουδείς. Το σκέφτεστε τι πανικός θα έπεφτε στο vry pan monitor, αν όλοι μας μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τις λεπτές αλλά αποκαλυπτικές αποχρώσεις της κάθε "Γραφής";

Τότε σε ποιους θα πουλούσε μούρη ο/η κάθε raresteak;

= = = = = = =


Ph.R: Xμμμ... βλέπω ότι εσείς, εδώ στην Ελλάδα, λέτε πολύ σοφά πράγματα...

Μου φαίνεται ότι θα παρατείνω την παραμονή μου στη χώρα σας. Άλλωστε, όπως λένε, τους Έλληνες πολλοί εμίσησαν, την Ελλάδα ουδείς.

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 11, 2006 

Η ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΣΧΕΣΗΣ του/της raresteak

*Η προϋπόθεση

Επειδή ο/η rare steak, "Δεν έχει καμία διάθεση να προστατεύσει την μικροαστική κουλτούρα που επιτάσσει την αδιάκριτη προστασία κάθε αγενούς και αλλοτριωμένου εργαζόμενου." και επειδή "Η προστασία της αλητείας τους ευνοεί μόνο τα αφεντικά τους που προσλαμβάνουν κακοπληρωμένα τσιράκια" , αναμένουμε με αγωνία το αφιέρωμα που μας υποσχέθηκε:

"Επιφυλάσσομαι για μελλοντικά post με πωλητές που σε σύρουν βίαια σε μια αγοραία ιδιωτική ηθική για να καλύψουν την ανεπάρκειά τους. "

Μέχρι τότε, ελπίζουμε να έχει πάρει μερικά μαθήματα αγωγής -από όποιον μπορεί ή οφείλει να του τα δώσει - διότι χωρίς την γνώση αυτών των μαθημάτων δεν μπορεί να καλύψει την ανεπάρκειά του σε ζητήματα ρατσισμού:


-- "Η ταμίας είναι κι αυτή μάνγκο"
-- "η τσαχπινιά (συνήθως λαϊκή γυναίκα)"
-- "Ο τσαμπουκάς (συνήθως λαϊκός άνδρας)"
-- "η αυτοταπεινωτική κουλτούρα της φτώχιας"
-- "τα κακοπληρωμένα τσιράκια
"

(για τα καλοπληρωμένα τσιράκια, προφανώς, δεν τρέφει καμμία απέχθεια - ίσως γιατί τα καλοπληρωμένα τσιράκια τρώνε μάνγκος για να μοιάσουν στα αφεντικά τους)

Αν δεν έχει κάποιον να του τα δώσει, ας αφήσει ήσυχους όσους είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν σκληρά, χωρίς διακοπή για να γράψουν, ενδιαμέσως, τις μπούρδες τους στο μπλογκ τους.


    Μέχρι να λάβει τα απαραίτητα μαθήματα, ο Observer του αφιερώνει το επόμενο ποστ του. Το 3ο παστίς, για όσους ζήλεψαν το στυλάκι του και θέλουν να το αντιγράψουν.

    .



     

    Στο Σαντιάγκο, στης σφαγής τα χρόνια

    Η Μπαλάντα του Οπερατέρ

    Στο Σαντιάγκο, στης σφαγής τα χρόνια, πέσαν πολλοί

    και πού να βρεις ονόματα
    Και με μια λέξη - να ποια είναι η Χιλή -
    κάποιος που ταινία γυρίζει τη σκηνή του φόνου του

    Αχ,

    η δύναμη βγαίνει απ' τις γροθιές
    κι όχι από πρόσωπα καλοσυνάτα -
    από στόμια βγαίνει η δύναμη

    κι όχι από τα στόματα

    Σύντροφοι γνωστό αυτό -
    ήταν, είναι, και μένει αληθινό.
    Κι αυτή είναι η πικρή αλήθεια της Unidad Popular

    Αυτό το φιλμ μάθημα ας μας γίνει.
    Είδα τη δουλειά των στρατιωτών

    το μακέλεμα
    Είδα σκηνές που όλοι γνωρίζουν
    - το λαό να τρέχει στο λιθόστρωτο

    για να σωθεί

    Και τα τουφέκια να σαρώνουνε τους δρόμους
    και προλετάριους να ξαπλώνονται νεκροί
    είδα τις σφαίρες να ξεσκίζουν τα παιδιά
    και τις γυναίκες να ρίχνονται πάνω στους νεκρούς

    Αχ, η δύναμη βγαίνει απ' τις γροθιές


    ...κι όχι από πρόσωπα καλοσυνάτα

    Θάνος Μικρούτσικος - Βολφ Μπίρμαν





    ,

     

    Eις μνήμην: Η σιωπή και οι κραυγές θα είναι το τέλος του τραγουδιού μου - Βίκτορ Χάρα

    Τραγουδάει, σκοτώστε τον!

    Ο Βίκτωρ Χάρα, συνελήφθη την πρώτη μέρα του πραξικοπήματος του πινοσέτ και βασανίστηκε άγρια. (*)

    Με σπασμένα χέρια συνέχισε να τραγουδάει.

    Και μια μέρα, καθώς τραγουδούσε, τον γάζωσαν με σφαίρες οι στρατιώτες του δικτάτορα.




    SOMOS CINCO MIL

    Somos cinco mil aquí.
    En esta pequeña parte de la ciudad.

    Somos cinco mil.

    ¿Cuántos somos en total
    en las ciudades y en todo el país?

    Somos aquí diez mil manos
    que siembran y hacen andar las fábricas.

    ¡Cuánta humanidad
    con hambre, frío, pánico, dolor,
    presión moral, terror y locura!

    Seis de los nuestros se perdieron
    en el espacio de las estrellas.

    Un muerto, un golpeado como jamás creí
    se podría golpear a un ser humano.

    Los otros cuatro quisieron quitarse todos los temores,
    uno saltando al vacío,
    otro golpeándose la cabeza contra el muro,
    pero todos con la mirada fija de la muerte.

    ¡Qué espanto causa el rostro del fascismo!

    Llevan a cabo sus planes con precisión artera sin importarles nada.
    La sangre para ellos son medallas.
    La matanza es acto de heroísmo.

    ¿Es éste el mundo que creaste, Dios mío?
    ¿Para esto tus siete días de asombro y trabajo?

    En estas cuatro murallas sólo existe un número que no progresa.
    Que lentamente querrá la muerte.

    Pero de pronto me golpea la consciencia
    y veo esta marea sin latido
    y veo el pulso de las máquinas
    y los militares mostrando su rostro de matrona lleno de dulzura.

    ¿Y Méjico, Cuba, y el mundo?
    ¡Qué griten esta ignominia!

    Somos diez mil manos que no producen.
    ¿Cuántos somos en toda la patria?

    La sangre del Compañero Presidente
    golpea más fuerte que bombas y metrallas.

    Así golpeará nuestro puño nuevamente.
    Canto, que mal me sales
    cuando tengo que cantar espanto.

    Espanto como el que vivo, como el que muero, espanto.

    De verme entre tantos y tantos momentos del infinito
    en que el silencio y el grito son las metas de este canto.

    Lo que nunca vi, lo que he sentido y lo que siento
    hará brotar el momento....



    (η εικόνα και οι στίχοι είναι από το www.margencero.com)

    Εδώ, ένα αφιέρωμα στον Victor Hara (στα ελληνικά)




    .

    .

    Ετικέτες

     

    Online betting: Πού θα πάει ο Πινοσέτ;

    Δωρεάν πρόγνωση:

    Γραμμή στη μαύρη Κόλαση

    Ήταν η πρόταση της ημέρας από τον Οbserver.
    Στοιχηματίστε στα σίγουρα και κερδίστε ένα φθειροκτόνο Pinoset.




    .

    Παρασκευή, Δεκεμβρίου 08, 2006 

    Pastiche ΙI - ΝΕWMANIFESTO: Σας αρέσουν τα παραμύθια ?

    Σε σένα το λέω, τ' ακούς γλυκό μου F16; Ή χώθηκε κάνας Τσαγκάρ στον κινητήρα σου και έπαθες εμπλοκή;

    Mια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας Άνθρωπος, μέχρι που μπήκε στη ζωή του το vry pan monitor και τα linkblogs και έγινε μπλογκάνθρωπος.

    ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΟ LINK ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΓΕΡΑ ΝΕΥΡΑ ΚΑΙ ΓΕΡΟ ΣΤΟΜΑΧΙ

    Αν δεν το αντέχετε

    - ξεπλυθείτε στην απέραντη γαλάζια θάλασσα,



    ...ρίξτε μια ματιά στο ταβάνι που έχει πετάξει δυο φωτιές στον ουρανό,



    ...και βάλτε κι άλλο χρώμα στη ζωή σας.



    Γιατί όλα είναι ουρανός και θάλασσα,


    και χώμα.

    ...και μέχρι το χώμα, κάντε σπίτι σας τον κόσμο και όχι το vry pan monitor




    = = = = = = =

    O Observer, ένα μπλογκ με πάθος, πιστός στις εξαγγελίες του, συνεχίζει την προσφορά του στα γράμματα και τις τέχνες - ό,τι κάνουν δηλαδή όλοι οι "αξιόλογοι" μπλογκάδες - με το δεύτερο παστίς. Kι επειδή μετά το πρώτο του μάθημα Pastiche I - ALLU FUN MARX: Το καινούργιο πράγμα είν' άλλο πράγμα, δέχθηκε πολλές αιτήσεις εγγραφών, παρατείνει την προθεσμία υποβολής νέων μέχρι τα μαύρα μεσάνυχτα των μπλογκανθρώπων.

    Μετά την ευκολία του πρώτου μαθήματος, με το δεύτερο, σας ρίχνουμε κατευθείαν στα βαθιά. Διότι για ένα επιτυχημένο ΝΕWMANIFESTO παστίς, χρειάζεται να έχετε παρατηρητικότητα, ευαισθησία και υψηλή αναγνωστική ικανότητα ώστε να ξεχωρίζετε την ήρα της μπουρδολογίας και της ασυνέπειας, από το σιτάρι του μεστού λόγου, της πιστότητας και της ανθρωπιάς.

    Χρειάζεται ακόμα να έχετε υπερλειτουργία στην κρίση σας, δυσλειτουργία στην έκ-κριση των σιελογόνων λινκμπλογκαδένων σας και μία καλή ψηφιακή.

    pastiche blogwork από τα ποστς:


    (και βέβαια το ποστ συνοδεύεται από μία μουσική, που υποθέτω, πως συγκαταλέγεται στα ακούσματα του Manifesto: Kυριακή, του Σταμάτη Κραουνάκη με την Κατερίνα Στανίση)

    .

    Τετάρτη, Δεκεμβρίου 06, 2006 

    Φρουτοφιλοσοφία para principiantes



    Mπανάνες, παπάγια, χουρμάδες
    μάνγκος, αβοκάντος, ανανάδες

    (χορεύεται σε ρυθμό raresteak υπό την συνοδεία χειροκροτημάτων των αναξιοπαθούντων ταμιόπληκτων lιnkbloggers)



    Put the blame on the S.M. cashier
    Oι ταμίες που αγνοούν τι είναι mangos ευθύνονται που πήραν μπρος τα γρανάζια του/της drysteak και έγραψε δοκίμιο για "τα ευεργετικά αποτελέσματα των εξωτικών φρούτων στη γνώση των νεοελλήνων". Τ' ακούς βρωμοταμία του σούπερ μάρκετ; Που αντί να υποκλιθείς στην γενναιοδωρία του πελάτη, που ανιδιοτελώς μοιράστηκε μαζί σου τη ΓΝΩΣΗ του, τόλμησες και είπες "Δεν πειράζει που δεν τα ξέρω όλα, έ;" E ???

    «Κακοπληρωμένο τσιράκι που ΕΓΩ, ο/η crabbysteak, θα προστατέψω την αλητεία σου!» *
    (* ακριβής έκφραση της/του raresteak, στα σχόλια του ελεεινότατου ποστ της/του)

    raresteak, την επόμενη φορά αντί για γκουάβα να αγοράσεις καρπούζι, παιδί μου. Σαν αυτό που έτρωγες όταν ήσουν παιδί και σου έτρεχαν τα ζουμιά - γι αυτό δεν είχες στεγνώσει όπως τώρα. (σε λυπάμαι στ' αλήθεια.)

    ...καλοκαίρι
    μ’ ανοιχτό πουκαμισάκι στα ίδια μέρη

    Καλοκαίρι
    με μισόκλειστες τις γρίλιες μεσημέρι...


    καλοκαίρι
    στόμα υγρό, μικροί λαγώνες, καλοκαίρι

    με τη φέτα το καρπούζι στο ‘να χέρι
    με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι
    ...
    καλοκαίρι
    λίγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι...


    artois Image Hosted by ImageShack.us
    "artois" - ράτσα ενός κυνηγετικού, χαριτωμένου σκύλου - είναι η συλλογική περσόνα κάποιων ανθρώπων, που συναντήθηκαν στο διαδίκτυο και διαπίστωσαν ότι πάσχουν από την ίδια "ασθένεια": είναι αλλεργικοί στους πάσης φύσεως "δηθενατζήδες". Τέρμα τα ντεμέκ είτε πρόκειται για δήθεν πολιτικούς σωτήρες, δήθεν δημοσιογράφους, δήθεν σκεπτόμενους, δήθεν αριστερούς, δήθεν ανιδιοτελείς, δήθεν σοβαρούς, δήθεν προοδευτικούς... Aπό τις 13.12.2010, νέο μέλος: artois 4, o λαϊκιστής. Aπό 11/11/11 νέος μεταβατικός αρθΡογράφος ο "Αρτουά ο παλιός" - με συγκεκριμένη διάρκεια, μέχρι 12/12/12 που θα "συνοδεύσει" τον μάταιο κόσμο στο τέλος του [επιτέλους!]

    . .

    Θεματα

  • ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
  • ΤΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ
  • On AIDS
  • ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ και ΜΝΗΜΗΣ
  • TO MIKΡΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΟΒSERVER
  • ΤA ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ
  • ΤΣΙΓΑΡΑ ΤΕΛΟΣ!

    . .

    Aλλα

  • ΠΛΑΣΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ ΜΕΣΩ ΨΕΥΔΟΪΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
  • ΣΑΣ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ
  • ΠΑΡΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ
  • O ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ
  • H MAΡΙΑΝΝΑ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ
  • H AΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ
  • ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΙΛΟΤΙΜΟ
  • ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΕΣΒΥΩΠΙΑ
  • ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΦΥΛΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ
  • . .

    o artois o 4oς προτεινει (boo to alternative douchebags!)

  • MΠPAΦ : Mikeius vs. Alt-Bags (part 1)
  • MΠPAΦ : Mikeius vs. Alt-Bags (part 2)
  • MΠPAΦ : Mikeius vs. Alt-Bags (part 3)
  • LINKS:

    EKΔΟΤΙΚΑ ΝΕΑ: Απο 1ης Μαρτιου, η νεα υπερπολυτελης εκδοση της "Αυτομπλογκο- γραφιας μου". Δερματοδετη με 5 υπεροχα αυθεντικα σβαροφσκι στη θεση των ομικρον. ......... κλικ εδω για περισσότερα

    ........Image Hosted by ImageShack.us

    -

    ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΧΡΕΙΟ: _____ MIA ΦΙΛΟΔΟΞΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΟΒSERVER

    Για τις δυσκολες ωρες σας: TA ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΑ ακομα μια φιλοδοξη προσπαθεια του Οbserver

    Powered by Blogger
    and Blogger Templates
    Image and video hosting by TinyPic