O OBSERVER παίζει με παιχνίδια για μικρούς και "μεγάλους"
Ας το "εκμεταλλευτούμε"
pascal said...
Εδώ πεθαίνουν ένα σωρό άνθρωποι κάθε μέρα από υποσιτισμό κι' εσύ ασχολείσαι με τα παιδικά παιχνίδια. ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ. ΥΠΟΚΡΙΤΗ :)
Kαι ο υποσιτισμός, παιχνίδι είναι pascal.
Παιχνίδι των "μεγάλων" εις βάρος άλλων.
Μόνο που δεν είδα παγκόσμια μπλογκοεπανάσταση γι αυτό.
Αλλά, τα υποσιτιζόμενα παιδιά, δεν είναι μπλόγκερς, για να αρπάξουμε τα κουμπούρια.
Ε;
Ο Οbserver εύχεται καλό εορταστικό τριήμερο και περισσότερη ψυχραιμία.
Ξεκαρδιστήκαμε και πάλι
Τι απύθμενο χιούμορ είναι αυτό Αρταγιανουά μας...
Πού τα βρίσκεις ρε μπαγασάκο?
Μα που τα βρίσκεις!!!!
από ---> Ανώνυμος | 27/10/06 7:53 μ.μ.
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάς ότι αποτελεί χαρακτηριστικό των κοινοτήτων να υπερασπίζονται τα του "οίκου" τους. Αν, π.χ, συμβεί κάτι σε έναν ταξιτζή, δεν περιμένω να του συμπαρασταθεί πρώτα η ένωση βιβλιωπωλών αθήνας.
Ωραίες οι αιρετικές απόψεις, δε λέω.
Το σωστό όμως δεν είναι πάντα γάτα που κρύβεται στη θέα των πολλών.
από ---> pascal | 27/10/06 11:09 μ.μ.
από ---> pascal | 27/10/06 11:09 μ.μ.
Έτσι όπως πας θα σε βάλω στα links μου!
Τελικά έχετε μυαλό και μάλιστα μπόλικο!
+ευαισθησία!
Τι μαθαίνει κανείς με τον καιρό τελικά!
Από αλλού περιμένεις κανείς τα καλά κι από αλλού τού έρχονται!!!
από ---> Lorelei Am Rhein | 27/10/06 11:58 μ.μ.
Με ξελόγιασε η μουσική...γλεπς...
από ---> Lorelei Am Rhein | 28/10/06 12:01 π.μ.
Μία συντεχνία ή ακόμα καλύτερα μια κοινότητα δεν διαμορφώνεται από τα αντανακλαστικά ή από τους φόβους και την υστερία των μελών της.
Ούτε φυσικά από ανθρώπους που η όποια τους συμμετοχικότητα περιορίζεται στη σύνδεση τους με το διαδίκτυο.
Εμπεριέχει μια γελοιότητα το όλο θέμα και ο ξυνούλης αρτουά τη φιλοτέχνησε με τον παραδοσιακό σατυρικό του τρόπο.
Αρτουά
μουτς :P
από ---> Ανώνυμος | 28/10/06 1:03 π.μ.
Έτερον και εκάτερον όπως συνήθιζε να λέει και μια θειά μου, θεός σχωρέστη.
από ---> Ανώνυμος | 28/10/06 1:08 π.μ.
από ---> Ανώνυμος | 28/10/06 1:25 π.μ.