1η Νοεμβρίου, Κοσμά και Δαμιανού ---------> Η επόμενη γιορτή τους, την 1η Ιουλίου με Κραουνάκη και Μακεδόνα, πάλι.
Το πιο όμορφο που γράφτηκε ποτέ, για γιορτή του χριστιανικού εορτολογίου: To ακούτε;
Όμορφα! Τώρα διαβάστε το κιόλας:
Κοσμά και Δαμιανού
μου κάθησε στο νου το πως θα σε ξεχάσω.
Γιατί, κι αν φοβηθώ
της νύχτας το βυθό θα τον ξαναγκαλιάσω.
και στο δόξα πατρί,
της νύκτας οι γιατροί - αυτοί θα με κυττάξουν.
Γιατί κι αν κουραστώ
με ποιους να μοιραστώ τα μάτια που θα στάξουν;
Ποιος αντέχει να σκορπάει αστραπές
ποιος έχει καιρό; - για δες και πες,
ποιος ξέρει να μ' ανάψει το κερί
(κι αν ξέρει, ποιος μπορεί;)
Ποιος αντέχει να μου κάψει τα παλιά
ποιος έχει καιρό για μια αγκαλιά
Ποιος ξέρει να φιλάει με το φιλί
(ποιος ξέρει πιο πολύ;)
Κοσμά και Δαμιανού
του χρόνου τ' αλλουνού θα σ' αγαπάω ακόμα.
Μαζί σου θα 'μαι εκεί
και κάθε Κυριακή θα λιώνουμε στο στρώμα.
Κρυφά και μυστικά
αγάπης δανεικά σαν ημερομηνίες
που κρύβουν συνταγές
για τις παλιές πληγές και τις θεομηνίες.
Ποιος αντέχει να σκορπάει αστραπές
- ποιος έχει καιρό;
- για δες και πες...
Από την δεύτερη δισκογραφική (και ευτυχή) συνάντηση του Σταμάτη Κραουνάκη με τον Κώστα Μακεδόνα και τον (αγαπημένο, γλυκύτατο) Νίκο Δανίκα στην ενορχήστρωση): Μόνο μια φορά - [παλιά, σταθερή αξία]
9 λαϊκά τραγούδια με μουσική και στίχους, του Σταμάτη Κραουνάκη, που ηχογραφήθηκαν τον Αύγουστο του '90 . Στα φωνητικά η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
:
1. Ας είναι
...ποιο θα είναι το επόμενο σημάδι
ποια κραυγή;
ποιο εγώ;
ποιαν αυγή;
Πόσα χρόνια περπατάμε στο σκοτάδι
στριμωγμένοι σε ξένα κορμιά
πόσα χρόνια αντέχει ετούτο το ρημάδι
τόσος κόσμος και τόση ερημιά
Ας είναι, παραμύθι μεγάλο
Ας είναι, η φωνή που θα βγάλω
Ας είναι, το μεγάλο μας λάθος
κι ας είναι, λάθος οριστικό
2. Μόνο μια φορά
Μόνο μια φορά έκλαψα για σένα πικρά
κι ύστερα κανόνισα
και δεν σου τηλεφώνησα
ούτε μια φορά
3. Βγαίνω
...βγαίνω
ασ' το θερμοσίφωνο ανοιχτό
θ' αργήσω λίγο
βγαίνω
τσιγάρα και κλειδιά
πυρκαγιά - πυρκαγιά
και βαριά σιδεριά
στον πλανήτη
πυρκαγιά - πυρκαγιά
όλοι έξω παιδιά
απ' το σπίτι
πυρκαγιά - πυρκαγιά
αλητεία καρδιά
έξω όλοι
πυρκαγιά - πυρκαγιά
ρίχνουν βεγγαλικά
οι διαβόλοι.
4. Η Λίζα και η κορνίζα
...Άμα θες να σε βγάζω
(και να σε συναρπάζω)
να 'σαι πιο ντεκλαρέ
...με κουράζεις ρε Λίζα,
θα μου κάψεις τη μίζα
και θα πάρω ρεβάνς
5. Κοσμά και Δαμιανού
...κρυφά και μυστικά
αγάπης δανεικά σαν ημερομηνίες
που κρύβουν συνταγές
για τις παλιές πληγές και τις θεομηνίες
6. Ζημιά
...τα βράδια στη Βικτώρια
τα σπάει η γαλαρία
και γεια στα περιθώρια
που γράφουν ιστορία
...ε ρε ζημιά
...κι ό,τι δε λέγεται
μέσα μας δίνει
κρυφή μαχαιριά
7. Το σκουλαρίκι
...μα η ψυχή που δεν τό 'χει
δίνει μόνο ψιλά
8. Κάτι Παρασκευές
...κι αλίμονό μου, σ' αγαπώ
Όλοι μου λένε σήκω φεύγα,
μα εγώ έχω κι άλλα να σου πω
9. Οι δρόμοι της Ανατολής
...Αυτή η καρδιά σε τι κόσμο πατά;
και ποια βραδιά η ζωή μού χρωστά;
βγήκα μια βόλτα κι ήταν όλα κλειστά
τα μαγαζιά του κόσμου
......
κι ό,τι με πίκρανε πολύ
(είτε φιλί, είτε απειλή)
το είπα: ειμαρμένη
Επόμενη ανάρτηση του ίδιου τραγουδιού - καλά να 'μαστε: 1η Ιουλίου, ακριβώς σε οκτώ μήνες από σήμερα. Οι Κοσμάδες και οι Δαμιανοί, γιορτάζουν δυο φορές το χρόνο. Μας στοιχίζουν λίγο ακριβότερα μιας και τους παίρνουμε διπλά δώρα, αλλά χαλάλι τους αφού έδωσαν την έμπνευση γι αυτό το τραγούδι.
Όμορφα! Τώρα διαβάστε το κιόλας:
Κοσμά και Δαμιανού
μου κάθησε στο νου το πως θα σε ξεχάσω.
Γιατί, κι αν φοβηθώ
της νύχτας το βυθό θα τον ξαναγκαλιάσω.
και στο δόξα πατρί,
της νύκτας οι γιατροί - αυτοί θα με κυττάξουν.
Γιατί κι αν κουραστώ
με ποιους να μοιραστώ τα μάτια που θα στάξουν;
Ποιος αντέχει να σκορπάει αστραπές
ποιος έχει καιρό; - για δες και πες,
ποιος ξέρει να μ' ανάψει το κερί
(κι αν ξέρει, ποιος μπορεί;)
Ποιος αντέχει να μου κάψει τα παλιά
ποιος έχει καιρό για μια αγκαλιά
Ποιος ξέρει να φιλάει με το φιλί
(ποιος ξέρει πιο πολύ;)
Κοσμά και Δαμιανού
του χρόνου τ' αλλουνού θα σ' αγαπάω ακόμα.
Μαζί σου θα 'μαι εκεί
και κάθε Κυριακή θα λιώνουμε στο στρώμα.
Κρυφά και μυστικά
αγάπης δανεικά σαν ημερομηνίες
που κρύβουν συνταγές
για τις παλιές πληγές και τις θεομηνίες.
Ποιος αντέχει να σκορπάει αστραπές
- ποιος έχει καιρό;
- για δες και πες...
Από την δεύτερη δισκογραφική (και ευτυχή) συνάντηση του Σταμάτη Κραουνάκη με τον Κώστα Μακεδόνα και τον (αγαπημένο, γλυκύτατο) Νίκο Δανίκα στην ενορχήστρωση): Μόνο μια φορά - [παλιά, σταθερή αξία]
9 λαϊκά τραγούδια με μουσική και στίχους, του Σταμάτη Κραουνάκη, που ηχογραφήθηκαν τον Αύγουστο του '90 . Στα φωνητικά η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
:
1. Ας είναι
...ποιο θα είναι το επόμενο σημάδι
ποια κραυγή;
ποιο εγώ;
ποιαν αυγή;
Πόσα χρόνια περπατάμε στο σκοτάδι
στριμωγμένοι σε ξένα κορμιά
πόσα χρόνια αντέχει ετούτο το ρημάδι
τόσος κόσμος και τόση ερημιά
Ας είναι, παραμύθι μεγάλο
Ας είναι, η φωνή που θα βγάλω
Ας είναι, το μεγάλο μας λάθος
κι ας είναι, λάθος οριστικό
2. Μόνο μια φορά
Μόνο μια φορά έκλαψα για σένα πικρά
κι ύστερα κανόνισα
και δεν σου τηλεφώνησα
ούτε μια φορά
3. Βγαίνω
...βγαίνω
ασ' το θερμοσίφωνο ανοιχτό
θ' αργήσω λίγο
βγαίνω
τσιγάρα και κλειδιά
πυρκαγιά - πυρκαγιά
και βαριά σιδεριά
στον πλανήτη
πυρκαγιά - πυρκαγιά
όλοι έξω παιδιά
απ' το σπίτι
πυρκαγιά - πυρκαγιά
αλητεία καρδιά
έξω όλοι
πυρκαγιά - πυρκαγιά
ρίχνουν βεγγαλικά
οι διαβόλοι.
4. Η Λίζα και η κορνίζα
...Άμα θες να σε βγάζω
(και να σε συναρπάζω)
να 'σαι πιο ντεκλαρέ
...με κουράζεις ρε Λίζα,
θα μου κάψεις τη μίζα
και θα πάρω ρεβάνς
5. Κοσμά και Δαμιανού
...κρυφά και μυστικά
αγάπης δανεικά σαν ημερομηνίες
που κρύβουν συνταγές
για τις παλιές πληγές και τις θεομηνίες
6. Ζημιά
...τα βράδια στη Βικτώρια
τα σπάει η γαλαρία
και γεια στα περιθώρια
που γράφουν ιστορία
...ε ρε ζημιά
...κι ό,τι δε λέγεται
μέσα μας δίνει
κρυφή μαχαιριά
7. Το σκουλαρίκι
...μα η ψυχή που δεν τό 'χει
δίνει μόνο ψιλά
8. Κάτι Παρασκευές
...κι αλίμονό μου, σ' αγαπώ
Όλοι μου λένε σήκω φεύγα,
μα εγώ έχω κι άλλα να σου πω
9. Οι δρόμοι της Ανατολής
...Αυτή η καρδιά σε τι κόσμο πατά;
και ποια βραδιά η ζωή μού χρωστά;
βγήκα μια βόλτα κι ήταν όλα κλειστά
τα μαγαζιά του κόσμου
......
κι ό,τι με πίκρανε πολύ
(είτε φιλί, είτε απειλή)
το είπα: ειμαρμένη
Επόμενη ανάρτηση του ίδιου τραγουδιού - καλά να 'μαστε: 1η Ιουλίου, ακριβώς σε οκτώ μήνες από σήμερα. Οι Κοσμάδες και οι Δαμιανοί, γιορτάζουν δυο φορές το χρόνο. Μας στοιχίζουν λίγο ακριβότερα μιας και τους παίρνουμε διπλά δώρα, αλλά χαλάλι τους αφού έδωσαν την έμπνευση γι αυτό το τραγούδι.
