Παρηγοριά στον άρρωστο ή αλλιώς... 42 days
Μετά τα μαλλιοτραβήγματα, τις κατινιές, τους αλληλοθαυμασμούς, τα λινκμπλογκς και τις δραματικές αποχωρήσεις, τις φωνές και τις κατάρες, τις μπηχτές, τις διασπάσεις και τις απειλές, η μπλογκόσφαιρα μπορεί να σπεύσει σύσσωμη -όπως συνήθως συμβαίνει με κάθε ευκαιρία- να δακρύσει και να αφήσει ένα "καλό λόγο ανθρωπιάς, αγάπης και συμπαράστασης" εδώ:
http://42days.wordpress.com
Και καλά οι μπλόγκερς έχουν κάθε λόγο να θέλουν να συγχωρεθούν τα πεθαμένα τους. Ό άλλος όμως; Μήπως το blogging και το interaction με αφελείς ανώνυμους αργόσχολους αποτελεί ομοιοπαθητικό κομμάτι της θεραπείας του;
Kαι μια που θα βρεθείτε στο blog του, κάντε και ένα κλικ στο link της Καθημερινής. Είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να τον "ανακαλύψει" o τύπος από τα references και ας μην το θέλει... όπως λέει!
atrois
από ---> Ανώνυμος | 28/9/06 4:15 μ.μ.
από ---> Ανώνυμος | 28/9/06 4:39 μ.μ.
Γίνεται να βάλουν ρεφενέ όλοι οι ψυχοπονιάρηδες για να το σώσω;
από ---> Ανώνυμος | 28/9/06 5:01 μ.μ.
από ---> raffinata | 28/9/06 6:15 μ.μ.
Σου εύχομαι αν ΕΣΥ τραβήξεις ποτέ κανά σοβαρό ζόρι με την υγειά σου, να συνεχίσεις να γράφεις όπως γράφεις τώρα.
Καλό χειμώνα.
από ---> pascal | 28/9/06 7:31 μ.μ.
Και εμείς εδώ είμαστε...
να συμπαρασταθούμε και στην αγάμητη περσόνα σου μαλακάκο.
από ---> Ανώνυμος | 29/9/06 1:10 π.μ.
Οι μπλογκογίγαντες (μακμάνοι, ψιλικατζούδες, πιτσιρίκοι, νικοιδημοι κλπ)που αποφεύγουν ακόμα και να κλικάρουν στο 42days
Είδαν ότι σε 48 ώρες έφτασε τις 2500 επισκέψεις και φοβήθηκαν μη χάσουν τα πρωτεία.
Ανθρωπάκια....
από ---> Ανώνυμος | 29/9/06 1:15 π.μ.
Δε τη μπορώ τόση ανθρωπιά και ευαισθησία, συγκινούμαι με αποτέλεσμα να πέφτουν δάκρυα στο πληκτρολόγιό και να ανακατεύονται με τη γλίτσα από τα χέρια μου.
από ---> J95 | 29/9/06 4:10 π.μ.
από ---> J95 | 29/9/06 4:18 π.μ.
Ύστερα δεν καταλαβαίνω πώς θα σε ευτυχήσει η σκέψη ότι χιλιάδες άνθρωποι είναι στην ίδια θέση. Mόνο για την υγεία και την ευτυχία των bloggers νοιάζεσαι;
Η ζωή, η αληθινή μάλιστα, υπάρχει και έξω από το ίντερνετ ξέρεις.
Βγες έξω και θα δεις ότι σου λέω αλήθεια.
pascal, επίσης ΔΕΝ γράψαμε "μαλάκες". Όσο για τα ζόρια με την υγεία του καθένα, blogger μιας και μιλάμε γι αυτούς, αναρωτήθηκες ποτέ πόσοι τα τραβάνε αλλά δεν το "μαρτυράνε"; Στείλε, λοιπόν, και σ' αυτούς τις ευχές σου.
Μυστικά όμως, όπως το κάνουν κι αυτοί...
από ---> artois | 29/9/06 9:46 π.μ.
(τα φιλιά μου στον διδάξαντα)
από ---> artois | 29/9/06 9:50 π.μ.
Νομίζω, πάντως, that you got the point. Ο atrois "στηλίτευσε την προβατοποίηση" και ήταν όσο "σκληρός" χρειαζόταν για να το κάνει.
Αν το έκανα εγώ, θα προχωρούσα περισσότερο. Θα έλεγα ακόμα ότι κάποιoι bloggers χρησιμοποιούν τα blog τους σαν βιβλία συλλυπητηρίων. Και σε προκαλούν να τους επιδείξεις τον οίκτο σου.
(και μη μου πεις ότι πιστεύεις πως όσοι σπεύδουν να "e-συλλυπηθούν" on line εγγράφως θα πρόσφεραν με την ίδια προθυμία real πρακτική συμπαράσταση!)
από ---> artois | 29/9/06 10:15 π.μ.
κατά τ' άλλα την υγειά μας να 'χουμε, να γράφουμε
από ---> raffinata | 29/9/06 12:15 μ.μ.
πέρασε ο καιρός
παιχνίδι αλλιώτικο που χάθηκε στο φως...
...τι με κυττάζεις μ' αυτά τα μάτια
αυτό που ζήσαμε σκοτάδι και μας πνίγει,
εσύ μια κούκλα στα σκαλοπάτια
κι εγώ τραινάκι που δεν πρόκειται να φύγει...
με πιάνεις;
:-)
από ---> artois | 29/9/06 12:28 μ.μ.
Οk. Κατάλαβα. Απλά ο υπαινιγμός ότι είναι μούφα μάλλον δε χρειαζόταν.
από ---> pascal | 29/9/06 1:54 μ.μ.
από ---> Ανώνυμος | 29/9/06 2:09 μ.μ.
από ---> pascal | 29/9/06 4:39 μ.μ.
Πριν από μερικούς μήνες είχα πετύχει το μπλογκ μιας κοπελίτσας όπου περιέγραφε την καταρρακτωδώς εξελισσόμενη ασθένειά της, ανάμεσα σε ποιηματάκια και αισιόδοξα ή και αυτοσαρκαστικά ποστάκια. Το ένοιωθε κάποιος διαβάζοντας το μπλογκ ότι κάτι συμβαίνει πράγματι εκεί πέρα. Ξαφνικά, σταμάτησε η ανανέωση κι έμεινε το ερώτημα "τι να έγινε η κοπελίτσα".. Είχε κι ένα παράξενο νικνεημ.. από "su.." άρχιζε. Είχα αποθηκέψει το λινκ αλλά κάπου χάθηκε και αυτό.
Για το μπλογκ που αναφέρεις, κατι δε μου πάει. Διαβλέπω κάποια σκοπιμότητα.. διαβάζω για εφημερίδες.. ε, τόσα χρόνια εξάσκηση στο διαδίκτυο... Αλλά πάλι, λέω μέσα μου, μπορεί και να κάνω λάθος.
Δεν το επισκέφτηκα και δεν θέλω να το επισκεφτώ. Απομακρύνομαι από τόπους με πολύ ντόρο.
:-)
από ---> Rodia | 29/9/06 9:48 μ.μ.
από ---> Ανώνυμος | 30/9/06 2:44 μ.μ.