« A Ρ Χ Ι Κ Η - Σ Ε Λ Ι Δ Α | ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΕΣΜΟΣ ΜΑΣ... »
artois
"artois" - ράτσα ενός κυνηγετικού,
χαριτωμένου σκύλου - είναι η συλλογική
περσόνα κάποιων ανθρώπων,
που συναντήθηκαν στο διαδίκτυο
και διαπίστωσαν ότι πάσχουν
από την ίδια "ασθένεια":
είναι αλλεργικοί στους πάσης φύσεως
"δηθενατζήδες".
Τέρμα τα ντεμέκ είτε
πρόκειται για δήθεν πολιτικούς σωτήρες, δήθεν
δημοσιογράφους, δήθεν σκεπτόμενους,
δήθεν αριστερούς, δήθεν ανιδιοτελείς,
δήθεν σοβαρούς, δήθεν προοδευτικούς...
Aπό τις 13.12.2010, νέο μέλος:
artois 4, o λαϊκιστής.
Aπό 11/11/11 νέος μεταβατικός
αρθΡογράφος ο "Αρτουά ο παλιός"
- με συγκεκριμένη διάρκεια,
μέχρι 12/12/12 που
θα "συνοδεύσει" τον μάταιο
κόσμο στο τέλος του [επιτέλους!]
. .
. .
. .
LINKS:
από --->
pascal |
18/10/06 9:51 μ.μ.
από --->
Ανώνυμος |
18/10/06 10:27 μ.μ.
Φωτό από μάντολες εδώ:
Μάντολες καραμελέ: http://www.mavroidis.gr/images/products/mantoleskar.jpg
και μάντολες σκέτες:
http://www.mavroidis.gr/images/products/mantoles.jpg
Δεν ξέρω την σχέση τους με τα παπάρια.
Υ.Γ. Αν δεν βάλεις τις φωτό μπορεί να σου κάνω μήνυση. Δεν έχω ακόμη αποφασίσει. Θα ρωτήσω το δικηγόρο μου.
από --->
Ιφιμέδεια |
18/10/06 11:45 μ.μ.
από --->
Ανώνυμος |
19/10/06 12:04 π.μ.
Στα δικαστήρια αδελφές μου, στα δικαστήρια!
από --->
Ανώνυμος |
19/10/06 12:33 π.μ.
Άντων Πάβλοβιτς Τσέχωφ
(1860-1904)
Ρώσσος συγγραφέας σύντομων ιστοριών, δραματιστής και γιατρός
Γεννημένος στο Taganrog, γιος μπακάλη και εγγονός δουλοπάροικου, ο Τσέχωφ κέρδισε διαρκή διεθνή δόξα για τις ιστορίες του και τα θεατρικά του έργα. Τα πρώιμα έργα του, ευρύ χιουμοριστικά σκετς και ιστορίες δημοσιευμένες με ψευδώνυμο, γράφτηκαν για να υποστηρίξει τον εαυτό του και την οικογένειά του ενώ σπούδαζε για το πτυχίο ιατρικής στη Μόσχα. Υπό αυτή την κλίση προσβλήθηκε από τη φυματίωση, η οποία του κατέστρεψε όλη τη ζωή. Η πρώτη εκτενής συλλογή του Τσέχωφ, Παρδαλές ιστορίες (1886), του έφεραν κριτικό σεβασμό. Ακολούθησαν συλλογές Στο ημίφως (1887) και Ιστορίες (1888), από τις οποίες Η στέππα του χάρισε το Βραβείο Pushkin. Οι πολλές εκατοντάδες ιστορίες του Τσέχωφ αφορούν την ανθρώπινη τρέλα, την τραγωδία της μηδαμινότητας και την κατάθλιψη της λαϊκότητας. Οι χαρακτήρες του αναπαρίστανται με συμπάθεια και χιούμορ με καθαρό, απλό στυλ αξιοσημείωτο για τη ρεαλιστική του λεπτομέρεια. Στα θεατρικά του έργα επίσης, ο Τσέχωφ δίνει έμφαση στο χαρακτήρα και στη διάθεση. Η πλοκή τους περιγράφει την εγκατάλειψη του μοναχικού ανθρώπου και τις παρεξηγήσεις που συσσψρεύονται από την αυτοπροκατάληψη και την απελπισία. Η επικέντρωσή του στο εσωτερικό δράμα ήταν καινοτομία που είχε τεράστια επιρροή και στους Ρώσσους και στους άλλους συγγραφείς. Ένας δραστήριος ουμανιστής, ο Τσέχωφ έγραψε το Το νησί του Sakhalin (1890), μια μελέτη για τις ζωές των κατάδικων που βοήθησαν να επιδράσει κοινωνική μεταρρύθμιση. Ως γιατρός πολέμησε δύο επιδημίες χολέρας. Έγραψε κάμποσες κωμωδίες σχετικές με τις πρώιμες ιστορίες του, αλλά το πρώτο του δράμα που αναπαραστάθηκε στη σκηνή ήταν ο Ιβανώφ (1887). Η επιτυχία του ως δραματιστής επιβεβαιώθηκε όταν Θέατρο Τέχνης της Μόσχας πήρε τα έργα του και ανέβασε εξαίσιες παραγωγές, αρχίζοντας από το Ο Γλάρος το 1898. Μετά από αυτό ακολούθησαν τα αριστουργήματα Θείος Βάνιας (1899), Οι τρεις αδερφές (1901), και Ο κερασόκηπος (1904), το τελευταίο σπουδαίο έργο του. μεταξύ των σπουδαιότερων έργων του Τσέχωφ τα επόμενα χρόνια είναι οι εκατοντάδες επιστολές του σε αξιοσημείωτους συγχρόνους. Για τα τελευταία τρία χρόνια της ζωής του ο Τσέχωφ είχε έναν ευτυχισμένο γάμο με την Olga Knipper, μια ηθοποιό από το θίασο του Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας. Αν και είχαν συχνά χωρίσει, ήταν μαζί σε ένα γερμανικό υγειονομικό καταφύγιο όταν πέθανε, στα 44. τα περισσότερα έργα του Τσέχωφ είναι διαθέσιμα σα αγγλικά. Πολλά λιγότερο γνωστά έργα εμφανίζονται στο έργο του Avrahm Yarmolinsky Ο άγνωστος Τσέχωφ (1954) και 38 προγενέστερες αμετάφραστες ιστορίες που δημοσιεύθηκαν στο Ο μη ανακαλυφθείς Τσέχωφ (1999).
Aγαπητέ κύριε με το ψευδώνυμο Τσέχωφ δώστε βάση στο τονισμένο κείμενο:
Οι πολλές εκατοντάδες ιστορίες του Τσέχωφ αφορούν την ανθρώπινη τρέλα, την τραγωδία της μηδαμινότητας και την κατάθλιψη της λαϊκότητας.
Σαν να περιγράφει κανείς με μερικές λέξεις την μπλογκόσφαιρα, έτσι;
από --->
Ανώνυμος |
19/10/06 11:33 π.μ.
Σχετικά με τις αγωγές σας δεν μασάω. Προσέλαβα εχθές τον ανώνυμο δικηγόρο από το μπλογκ του πασκάλ. Αυτόν που αρχίζει το σχόλιο του με τη φράση "Kύριοι τα πράματα είναι απλά...". Πολύ μου άρεσε η δικηγορίστικη ξυνίλα του και το απρόσωπο κυριλέ της εισαγωγής του. Θα δείτε το εξώδικό μας δημοσιευμένο στο μόνιτορ.
Να κάνετε συχνά refresh.
από --->
Ανώνυμος |
19/10/06 11:56 π.μ.
ο ξυνισμένος δικηγόρος είναι γνωστή και μή εξαιρετέα περσόνα που κάθε καλό θεατρικό πρέπει να διαθέτει.
Σ'ευχαριστώ για το εξώδικο. Μόλις απέκτησε λόγο ύπαρξης η διαδικτυακή μου περσόνα.
(Ίσως είναι ιδέα μου αλλά αυτό το "περσόνα" θυμίζει πολύ "ρεξόνα")
από --->
Ιφιμέδεια |
19/10/06 12:07 μ.μ.
Από την πρώτη σου γραμμή κατάλαβα ότι δεν είσαι blogger αλλά κανονικός άνθρωπος.
από --->
artois |
19/10/06 1:46 μ.μ.
Απογοητεύθηκα πάντως λίγο από τη συνειδητοποίηση, πως ο "τσέχωφ" δεν ήταν ο τσέχωφ. Τί κρίμα.
Και τώρα μου το λες πως δεν είμαι blogger αλλά κανονικός άνθρωπος; Τουλάχιστον μία εβδομάδα πριν έπρεπε, που έψαχνα να εργασθώ.
Θα το συμπεριλάμβανα οπωσδήποτε στο βιογραφικό μου.
Ιφιμέδια.
Το ρεξόνα όπως και το περσόνα χαρίζει μια αίσθηση σιγουριάς (coolνες) γιά όλη την υπόλοιπη μέρα, σε άτομα με προβλήματα υπερβολικής συνήθως τριχοφυίας. Θυμάσαι τη διαφήμιση με τον Αναστόπουλο; Toν ποδοσφαιριστή;
από --->
Ανώνυμος |
19/10/06 4:59 μ.μ.
Σας αφήνω. Πάω να δουλέψω.
Χικ και ψιτ και μουτς και λέμε.
από --->
Ανώνυμος |
19/10/06 5:18 μ.μ.
"Χικ και ψιτ και μουτς και λέμε."
Δεν μπορώ να αντέξω την υπερβολική δόση blogοκλισέ. Λιποθυμώ. Πριν χάσω τις αισθήσεις μου απλώνω το χέρι να πιάσω το τηλέφωνο και να τηλεφωνήσω στον δικηγόρο μου. Θα σας δείξω εγώ. Θα δείτε εσείς.
Τέλος πάντων θα έχει θέαμα.
από --->
Ιφιμέδεια |
19/10/06 5:33 μ.μ.
Πάντως καλά έκανες που παρέλειψες να συμπληρώσεις στο βιογραφικό σου την προϋπηρεσία σου ως άνθρωπος.
Έχεις δει κανέναν εργοδότη να ψάχνει για υπάλληλο-άνθρωπο;
(θέλετε να πείτε ότι ο Αναστόπουλος δεν ξύριζε τις μασχάλες του;)
από --->
artois |
19/10/06 5:47 μ.μ.
Και πότε - επιτέλους!- θα κλειδώσεις το νέο σου νικ στον blogger? Έτσι όπως γράφεις, ως other, μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει το κύρος της υπογραφής σου για να γράψει καμμιά μπούρδα. Και άντε μετά να τρέχουμε για μηνύσεις!
από --->
artois |
19/10/06 5:53 μ.μ.
Περιμένω το "τσεχωφικό" σου ποστ!
Iφιμέδεια μάλλον το τρολ την κάνει για την ώρα με ελαφρά πηδηματάκια. Ελπίζω να μην μας απογοητεύσει και να επανεμφανισθεί σύντομα.
από --->
Ανώνυμος |
19/10/06 11:41 μ.μ.
Δεν μπορώ να βλέπω πλέον τα αντιαισθητικά παπάρια φάτσα κάρτα.
Καλημέρα :D
από --->
Ανώνυμος |
20/10/06 12:04 μ.μ.
(από το site της Ελληνικής Εταιρείας Γεροντολογίας και Γηριατρικής κατέβασες την φωτογραφία;)
από --->
artois |
20/10/06 1:39 μ.μ.