ΤΗΕ RETURN: ΜΑΘΗΜΑ 1ον: Περί "αρχιδάτων" και "ευνουχισμένων" Ελληνικών
Το κοινό γνώρισμα όλων τους είναι πανθομολογουμένως η απρόκλητη επιθετικότητα (και η ελλειπεστάτη χρήση των ελληνικών), διαβάζουμε μεταξύ άλλων στο σημερινό λογύδριο του blogger THE RETURN.
Kαι η Mantalena Parianos, σημειώνοντας την δεδηλωμένη του πίστη για τα σωστά ελληνικά, του υποδεικνύει:
Kαι η Mantalena Parianos, σημειώνοντας την δεδηλωμένη του πίστη για τα σωστά ελληνικά, του υποδεικνύει:
"Το κοινό γνώρισμα όλων τους είναι πανθομολογουμένως η απρόκλητη επιθετικότητα (και η ελλειπεστάτη χρήση των ελληνικών)"-Το ελλιπέστατη γράφεται με γιώτα όχι με έψιλον γιώτα.:Ρ
για να λάβει την εξής απάντηση, από τον λάτρη των σωστών ελληνικών που θαυμάζει τα "αξιόλογα κείμενα"
@mantalena parianos: Ω αυτά είναι ευνουχισμένα ελληνικά...(με το συμπάθειο).
Δίκιο έχει. Γι αυτό, αφήνει και στο "ελλιπής" και στο "συμπάθιο" το ΕΨΙΛΟΝ.
Αν δεχθούμε ότι κάθε λέξη είναι ένα ζωντανό κύτταρο ενός ζωντανού οργανισμού, όπως είναι η γλώσσα, και μας ζητούσαν να απεικονίσουμε σχεδιαστικά τις δύο αυτές λέξεις, είναι βέβαιον ότι o blogger του ΤΗΕ RETURN θα ζωγράφιζε τις δύο αυτές λέξεις σαν δύο ανθρώπους, όπου το Ε και το Ι θα ήταν οι δύο όρχεις τους.
Και ως "αντιευνουχιστής", ποτέ δεν θα αφαιρούσε το ένα γράμμα, το "έψιλον" εν προκειμένω.
Ακόμα κι αν αυτές οι δυο λέξεις είναι ανορθόγραφες.
Ακόμα κι αν ξέρει ότι αυτό κάνει τους αναγνώστες που γνωρίζουν καλύτερα ελληνικά από εκείνον, να κρυφογελάνε για τις δύο απανωτές "πατάτες" του.
Σημ: Ο ΟBserver δεν στέκεται στις "δασείες", όπως λέει ο Καλτσόβρακος, ούτε επισημαίνει ορθογραφικά λάθη που και ο ίδιος, άλλωστε, κάνει.
Σε παλαιότερο ποστ έχει κάνει σχετικά αναφορά. Δεν αντιστέκεται όμως στις προκλήσεις όσων επαίρονται για την δική τους ικανότητα και αξιολογούν άλλους μπλόγκερς με το το δικό τους πατάτινο, όπως τελικώς αποδεικνύεται, μέτρο.
Χου ρε! (για να μιλήσουμε με "αρχιδάτα" ελληνικά)
Kαι την επόμενη φορά που θα ξανακάνεις πατάτα, να έρθεις με τον κηδεμόνα σου
Τα μαθήματα θα συνεχιστούν, "Θεού επιτρέποντος, και χρόνου αντέχοντος, καιρού ενεστώτος" όπως λέει το τραγούδι ΚΑΠΝΙΣΤΕ και ΠΙΕΙΤΕ του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου, που ακούτε από τον Observer.
.
Και οι δύο τύποι είναι δόκιμοι.
Απλά, προσωπικά, θεωρώ τους τύπους
εκείνους που διατηρούν το ε πληρέστερους
(για λόγους που θα μας έπαιρνε ώρα να εξηγήσουμε).
Καλό βράδυ.
από --->
THE_RETURN |
14/11/06 7:14 μ.μ.
Aς είναι και τα δικά σου, λέγω.
(αν και βασικά προτιμώ το "λέω" αντί του "λέγω", για πολλούς λόγους που θα μας έπαιρνε ώρα να εξηγήσουμε).
από --->
Mantalena Parianos |
14/11/06 8:12 μ.μ.
Ενώ οι δικοί σου, Mantalena, απλώς επιστατούν σε βασιλικούς γυναικωνίτες.
από --->
artois |
14/11/06 8:35 μ.μ.
Που ελέχθη με ημιχιουμορίζουσα διάθεση στα σχόλια :)
Και δεν είπα ότι τα ελληνικά σου είναι ευνουχισμένα, αλλά τα ελληνικά εκείνα
που απλοποιούνται, ή αν δεν απλοποιούνται, τότε σίγουρα αποδίδονται σε απλούστερες
προτιμητέες μορφές.
ΥΓ. Μεταξύ του λέω και του λέγω, προκρίνω και τα δυο. Ανάλογα κάθε φορά με τον ρυθμό
και την ηχητική των συμφραζομένων (το λέγω είναι περισσότερο εμφατικό και απόλυτο -
στην ποίηση βρίσκει πιο συχνά θέση).
από --->
THE_RETURN |
14/11/06 8:35 μ.μ.
από --->
THE_RETURN |
14/11/06 8:37 μ.μ.
Και μιας και αρχινήσαμε (τώρα σωστό είναι ετούτο;), να σας επισημάνω κι εγώ με τη σειρά μου, ότι προκρίνω τη χρήση των επιρρημάτων με την κατάληξη -ως αντί της νεοελληνικότατης (sic) σε -α, κι αυτό διότι φρονώ ότι όπως δεν λέμε "ασφαλά" αλλά "ασφαλώς", έτσι θα έπρεπε να έχετε γράψει "Αναλόγως κάθε φορά ... κ.λπ." και όχι "Ανάλογα κάθε φορά".
Σειρά σας τώρα.
από --->
Mantalena Parianos |
14/11/06 10:05 μ.μ.
από --->
Mantalena Parianos |
14/11/06 10:06 μ.μ.
Αλλά γλωσσικό όργιο.
Κατά συνέπεια, είμαι απροκατάληπτος γλωσσικά (sic) στη σχέση μου
με ολόκληρο το φάσμα της ελληνικής γλώσσας.
Και άλλοτε, θα γράψω "αναλόγως" και άλλοτε "ανάλογα".
Εξαρτάται από την έμφαση , τον ρυθμό, χίλια δυο πράγματα.
από --->
THE_RETURN |
14/11/06 10:20 μ.μ.
Που ελέχθη με ημιχιουμορίζουσα διάθεση στα σχόλια :)
Και δεν είπα ότι η ποίηση είναι γλωσσαμυντορισμός, αλλά η ποίηση εκείνη
που απλοποιείται, ή αν δεν απλοποιείται, τότε σίγουρα αποδίδεται σε απλούστερες
προτιμητέες μορφές.
ΥΓ. Μεταξύ του "γλωσσικού οργίου" του Άλλεν Γκίνσμπεργκ και εκείνου της Λούσυ Λους, μη σου πω ποιο προκρίνω. ΑνάλογΩΣ των μεγεθών αντιλαμβάνεσαι.
Ήθελα απλώς να σου δείξω ότι μπορούμε να συζητούμε (ή συζητάμε, ή κουβεντιάζουμε, ή ανταλλάσουμε απόψεις, ή διαλεγόμαστε ή επικοινωνούμε, ή το κερατάκι μου μέσα) ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ με τους κώδικες, αντί να ρίξουμε μια σοβαρή ματιά στην ουσία όσων διατυπώνονται.
Δεν ξέρω κατά πόσον είναι αυτό το φόρτε σου.
"Τι εννοείται jazz; Eγώ παίζω ΜΟΥΣΙΚΗ".
-Pat Metheny (μια που είχαμε και μια σχετική κουβέντα πρόσφατα)
Είναι παγίδα να εγκλωβίζεσαι στους ρόλους.
από --->
Mantalena Parianos |
14/11/06 11:41 μ.μ.
Εξαρτάται από την έμφαση , τον ρυθμό, χίλια δυο πράγματα.
-Εγώ πάντως, και το εμφασάιζερ να βάλω στο τέρμα, δεν θα γράψω ποτέ "ασφαλά", θα γράψω "ασφαλώς".
από --->
Mantalena Parianos |
15/11/06 3:17 π.μ.