Ο ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟΣ ΜΠΟΝΑΜΑΣ ΤΟΥ ΟBSERVER
Πετάω
κυττάω
Πιο μέσα ακουμπάω
ξανά
και βρίσκω εσένα
με μάτια από δάκρυα
στεγνά
Μια αγκαλιά
υπάρχει ακόμα για μένα
φιλιά δοσμένα
στου κόσμου τη μαύρη ερημιά
Πετάω
ρωτάω
πού πάει τόση αγάπη
μετά.
Πετάω
το κρύβω
μια φέτα αλείβω
με φως
Το κρύβω πως νιώθω
τον πόθο που είχα
μικρός
Μια αγκαλιά
υπάρχει ακόμα για μένα
φιλιά δοσμένα
στου κόσμου τη μαύρη ερημιά
Περιφέρεται κι ενδιαφέρεται
ένας έρωτας με ρομφαία.
Φανερώνεται κι ενσαρκώνεται
σαν μια άνοιξη τελευταία.
Υπερθέαμα στο στερέωμα
ένας έρωτας μ' άδεια χέρια,
μες στ' απόβροχο ανυπόγραφο
ένα γράμμα σου απ' τ' αστέρια
(ΒΒΑ, μην τολμήσεις να το κατεβάσεις γρήγορα! Μέχρι των Φώτων θα το ακούμε. Και αμέσως μετά, μέχρι το Τριώδιο, θα παίζουν τα φλεβοτομικά "Φεγγάρια" από το ίδιο cd. ok?)
.
Η καλύτερη μου dearest και μην ακούς τι λέω.
από ---> Ανώνυμος | 2/1/07 3:57 μ.μ.
από ---> raffinata | 2/1/07 7:08 μ.μ.
Αλλά προτιμώ να σου πω την αλήθεια με ένα νέο ποστ.
Καλή χρονιά
από ---> artois | 3/1/07 5:01 μ.μ.
Παρτουά, το ξέρω ότι είσαι πολυδιάστατος άνθρωπος.
Γι αυτό και τα βρίσκουμε στα αλλοπρόσαλλα ακούσματα, και μην ακούς τι λέω.
Καλή χρονιά σου είπα;
από ---> artois | 3/1/07 5:19 μ.μ.