« A Ρ Χ Ι Κ Η - Σ Ε Λ Ι Δ Α | Ένα βιβλίο για blog-aholics »
artois
"artois" - ράτσα ενός κυνηγετικού,
χαριτωμένου σκύλου - είναι η συλλογική
περσόνα κάποιων ανθρώπων,
που συναντήθηκαν στο διαδίκτυο
και διαπίστωσαν ότι πάσχουν
από την ίδια "ασθένεια":
είναι αλλεργικοί στους πάσης φύσεως
"δηθενατζήδες".
Τέρμα τα ντεμέκ είτε
πρόκειται για δήθεν πολιτικούς σωτήρες, δήθεν
δημοσιογράφους, δήθεν σκεπτόμενους,
δήθεν αριστερούς, δήθεν ανιδιοτελείς,
δήθεν σοβαρούς, δήθεν προοδευτικούς...
Aπό τις 13.12.2010, νέο μέλος:
artois 4, o λαϊκιστής.
Aπό 11/11/11 νέος μεταβατικός
αρθΡογράφος ο "Αρτουά ο παλιός"
- με συγκεκριμένη διάρκεια,
μέχρι 12/12/12 που
θα "συνοδεύσει" τον μάταιο
κόσμο στο τέλος του [επιτέλους!]
. .
. .
. .
LINKS:
από ---> μαριάννα | 5/4/07 1:15 π.μ.
από ---> reginarosasamat | 14/4/07 4:17 μ.μ.
Ούτε κι εμένα. Αηδία.
Και οι στατιστικές λένε ότι σε καμμία γυναίκα δεν αρέσουν μυολάγνοι. Απορώ που αρέσουν στην γητεύτρια.
Νομίζω όμως ότι ο μεσαίος (ο μασσέρ) είναι σε νορμάλ μέτρα.
από ---> artois | 16/4/07 6:00 μ.μ.
Τα μούσκουλα ποσώς με απασχολούν αλλά εξ'ορισμού δεν πάνε με το μυαλό. Επιλέγω μυαλό λοιπόν κι ας είναι και νερουλός. Άλλωστε όπως λέει ο απίστευτος Αλμοδόβαρ στο Que Hecho Yo Para Merecer Esto?" (1984)"Τί έχω κάνει για να αξίζω αυτό;"οι άντρες δεν γαμ..ν με τα μούσκουλα! Αν δε μιλάς ισπανικά σου λέω με λίγα λόγια τί λέει...
Η μελαχροινή γυναίκα είναι η υπέροχη Κάρμεν Μάουρα που στην τελευταία ταινία στο Volver, κάνει τον φοβερό ρόλο της μάνας που επέστρεψε από τον ...άλλο κόσμο!
Εδώ κάνει μια γυναίκα, τυπική νοικοκυρά, που 'ναι δούλα και κυρά κι έχει βαρεθεί τη ζωή της, αφού η μόνη της χαρά είναι η σκληρή δουλειά και οι υποχρεώσεις.
Κάθεται λοιπόν με τη φίλη της, η συντηρητική νοικυρά και κοιτάει τον «πελάτη» της ξανθιάς που το παίζει και μάγκας και πηδήκουλας.
Ο τύπος λοιπόν αρχίζει να γδύνεται λάγνα μπροστά τους και τους λέει ότι μπορεί να μην έχει μούσκουλα και μπράτσα, αλλά οι άντρες δεν γα#ούν με τα μπράτσα.
Συνεχίζει να γδύνεται αποκαλύπτοντας τη μετριότητά του και επαναλαμβάνοντας ότι οι άντρες δεν γα#ούν ούτε με τα πόδια, τα χέρια κτλ. Και στο τέλος έχει το θράσος να ρωτήσει πρώτα την Μάουρα και μετά την άλλη, με τί γα#ούν οι άντρες; Και ρωτά αποσβολωμένη η Μάουρα την άλλη: Με το όργανο; Επαναλαμβάνει την ερώτηση η άλλη δειλά δειλά...και ο εραστής μες στην καλή χαρά λέει: Ακριβώς! Κι έχω ένα όργανοοοο! Οργανάρααααα!
Και μετά στο κρεβάτι όλο πάθος αυτός, την ρωτάει αν τη νιώθει μέσα...Ναι, πώς. Λέει αυτή. Τη νιώθω. Τη νιώθω! Πολύ καλά. Μια χαρά. Κι ίσα που δεν τηγανίζει...
Ώσπου την σκουντάει η Μάουρα για τέλος χρόνου και προσποιείται τα κλασικά...Μου 'ρχεται... άι άι αχ αχ...
Φοβερά ειρωνική ταινία αλλά ταυτόχρονα και πολύ πικρή. Δείχνει γυναίκες που πέρασαν μια ολόκληρη ζωή, χωρίς να πάρουν μυρωδιά τι σημαίνει έρωτας...ή αφύπνιση αισθήσεων κτλ....κτλ...
Και βέβαια ο τίτλος εκπληκτικός: Τί έχω κάνει για να αξίζω αυτό; (Θεέ και με τιμωρείς έτσι, θέλει να πει... με έναν τέτοιο...)
Un abrazo fuerte...
από ---> μαριάννα | 17/4/07 3:00 π.μ.
Οικιακοί βοηθοί κόντρα στα στερεότυπα. Γιατί δηλαδή μόνο γυναίκες στον κλάδο;
Και για μια τέτοια δουλειά είναι απαραίτητο να διαθέτουν τα προσόντα που ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ στις φωτογραφίες του ποστ.
Την ταινία που αναφέρεις δεν την έχω δει. Ή δεν έχει παιχτεί στην Ελλάδα, ή όταν προβλήθηκε δεν μου επέτρεπαν την είσοδο στα ακατάλληλα. ;-)
Mιλώντας όμως για την μούσα του τρομερού παιδιού, ας περάσω ένα τραγούδι της άλλης του "μουσειακής" και μουσικής μούσας. Αυτής που ανέσυρε από τον ξεπεσμό και την βοήθησε να ξαναχτίσει την καριέρα της και να ξαναφτιάξει τη ζωή της.
Το τραγούδι (Αdoro) είναι από τα πιο γνωστά της. Το πιθανότερο είναι να το έχεις, αλλά ας το ρίξω στο πέλαγος για όποιον θέλει να ακούσει μια μεγάλη ερμηνεύτρια.
από ---> artois | 17/4/07 3:27 μ.μ.
Δεν ξέρω αν μιλάς ισπανικά, ας ρίξω τη μετάφραση στο πέλαγος, όλο και κάποιος θα ενδιαφέρεται...
«Δεν είμαστε gays είμαστε άνθρωποι με πολύ ταλέντο. Γεννηθήκαμε έτσι δόξα τω Θεώ και είμαι πολύ υπερήφανη που πάλεψα ενάντια σε όλους. Τώρα πια δεν είναι πάλη άδικαίωτη. Είμαι 87 χρονών και έζησα και ήπια πολύ καλά και γενικά όλα, πολύ καλά. Όσα πέρασαν, πέρασαν. Μακάρι να συναντηθούμε όλοι οι gays στον ουρανό.»
από ---> μαριάννα | 17/4/07 10:38 μ.μ.
Ας τους χαρίσουμε ένα τραγούδι σε δύο εκτελέσεις για να δούμε πόσες διαστάσεις μπορεί να έχει ένα τραγούδι μέσα από διαφορετικές ερμηνείες.
Η λάιτ χορευτική με τον Antonio Machin και η ελεγειακή με την Chavela Vargas
Να τους χαιρόμαστε!
(Ιθπανικά δεν ξθέρω, θτο έγραπσα τιθ προάλλεθ και θτο μπλογκ θου)
από ---> artois | 17/4/07 11:39 μ.μ.
Ωραίες και οι δυο εκτελέσεις, προτιμώς Chavela εδώ, όχι πάντα. Στα ψηλά τακούνια προτιμώ τη Λουθ. Χαρίζω σε όλους σας με τη σειρά μου ένα αγαπημένο και με στίχο που πολύ γουστάρω... γιατί χωρίζουν πολύ όμορφα κι αγαπησιάρικα όπως αξίζουν να χωρίζουν αυτοί που έζησαν μεγάλο έρωτα.
Nosotros, Chavela Vargas, Joaquin Sabina
Και ψιτ μικρέ... όχι ειρωνίες με το θ της πιο ερωτικής γλώσσας στον κόσμο! :Ρ Γιατί αυτό ακριβώς το θ παίρνει κάθε σκληρό ήχο αντικαθιστώντας το ζ και το (τζ) ή το (τσ), το Σερραίικο. Κι όταν τα ισπανικά ερωτόλογα τα ψιθυρίζει Καστεγιάνος...ε, άστο να πάει...άστο. Όλη η Ευρώπη παραδέχεται ότι τα ελληνικά είναι η γλώσσα των γυναικών, τα ισπανικά των ανδρών, τα γαλλικά των σαλονιών(κομψών), και τα ιταλικά των αγγέλων. Τούρτα θα σφάξουμε ομαδική οκ; Στην Ελλάδα, όταν θα έρθω...
από ---> μαριάννα | 18/4/07 4:58 μ.μ.