Έκτακτη ιατρική ανακοίνωση: Επανασυγκόλληση με πλήρη επιτυχία!
Με πλήρη επιτυχία εστέφθη η επιχείρηση ανασυγκόλλησης των τσόφλινων προσωπείων της ομάδας του Αρτ λογκοκρίζια που "φιλοτέχνησε" ειδικό μπλογκ για την Εύα Στεφανή.
Μετά τις αθρόες αιτήσεις για απόσυρση υπογραφών και την διεθνή* κατακραυγή για την διαγραφή των σχολίων, οι συμμετέχοντες στο μπλογκ κατά της λογοκρισίας που απέδειξαν περίτρανα on line, ότι "τους λογοκριτές πολλοί εμίσησαν αλλά την λογοκρισία ουδείς", αποφάσισαν να προσφύγουν στην βοήθεια της επιστήμης.
Οι πληροφορίες μας ότι για την απόφαση της επανεμφάνισης των σχολίων ευθύνονται οι μπρατσωμένοι που επεκράτησαν κατά τον τριήμερο ομηρικό σκυλοκαυγά στο Art Μalliotravigma, ελέγχονται.
* Ελλάδα και Βενετία συνταράχθηκαν συθέμελα από την είδηση που μετέφερε στον Δόγη του Εξαρχάτου ο ίδιος ο πρωτοσπαθάριος του αγώνα, κύριος Nίκος Ξυδάκης.
...και ο πάντα έγκυρος Οbserver, δικαιώνεται για ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ.
-
Και να σκεφτείς, μόλις τους έστειλα το μέηλ αμέσως αποσύρανε το όνομά μου, τώρα τι θα κάνουν; Μήπως το μετανιώσουν κι εξίσου εύκολα θα πάρουν πίσω την έσχατη απόφασή τους;
Καλάαααα... μην περιμένουν ότι θα αποκτήσει μεγαλύτερη δυναμική η κίνησή τους με αυτά τα συνασπίστικα τερτίπια. Αρκετά εκτέθηκαν, να τους γίνει μάθημα.
Πάντως, δεν είδα την αισθητική και εννοιολογική ενόχληση του κυρίου Ξυδάκη να ισχύει και στην περίπτωση Τσιπρόπουλου κατά το ίδιο σθένος με την Art Athina [τους χάλαγε να το κάνουν πιο παγκοσμιοποιητικά όσο και κατανοητά για τους μιξοβαρβάρους Art Athens; Τι είναι Athina; Ζουραροσαραντοκαργακίστικες και λιανοκανελλίστικες μπαμπουινιές].
Α, όλα κι όλα πρώτα στηρίζουμε την μειοψηφική εννοιολογική συνασπίστικη αντίληψη περί λογοκρισίας και μετά το παγκόσμιο πραγματολογικό διακύβευμα της ελευθερίας του διαδικτύου (ίδε Κίνα κλπ).
Κορυβαντισμοί υποκρισίας, πρώτα τον εαυτό μας ψευτοαριστεροελληναρά κοιτάμε κι όχι τις παγκόσμιες συνέπειες που θα τις πάρουμε χαμπάρι πολύ αργά όσο ο αυτισμός για μια δήθεν αρτίστα ανάγεται σε εθνοπατριδοκαπηλικό θέμα.
Εάν δεν έχουμε το κουράγιο να πούμε εκοπρησάτο η φοράς εν αλωνίω, ο αφελληνισμός μέσω ψευτοαριστερίστικων θέσων μάς είναι άξιος και υπεράξιος/υπεράκτιος.
από --->
JustAnotherGoneOff |
11/6/07 4:24 μ.μ.
Ρεζιλίκια, πολλά ρεζιλίκια.
από --->
JustAnotherGoneOff |
11/6/07 4:27 μ.μ.
Και, οπωσδήποτε, τα εικονικά γεννητικά όργανα δεν τους ενοχλούν, αρκεί να συντελείται ο ερεθισμός τους εκτός του μπλογκ και του οίκου τους.
Είναι βέβαια περίεργο που τον κύριο Ξυδάκη τον ενοχλούν μόνον οι "ανώνυμοι" που δεν έρχονται σε οργασμό με την ιδέα και μόνον ότι συνομιλούν και συνυπογράφουν μαζί με κάποιον επώνυμο των ΜΜΕ.
Ενώ για όσους ανώνυμους ξεροχύνουν μέσα στο μπλογκ του επειδή καταδέχεται και τους μιλάει, δεν δείχνει την παραμικρή δυσαρέσκεια.
από --->
artois |
11/6/07 4:43 μ.μ.
Αυτό εξηγείται εύκολα, λέγεται "γλείψιμο". Αρκεί να σκεφτείς μόνο τη ματαιοδοξία του να συναναστρέφεσαι με επώνυμο για να αποκτήσεις ειδικό βάρος με τη παρουσία σου. Μακρυά από μένα αυτά, την είχα πατήσει τότε που μόλις πρωτάνοιξε ο Νίκος Δήμου μπλογκ, γνωστά μαυρογάτικα νικοδημοπουλάκια φρόντισαν να "καθαρίσουν" το χώρο του για να πιάσουν αυτοί πρώτο στασίδι θέση. Και μετά αναρωτιέται ο ΝΔ τι φταίει και που έφταιξε...
Σημειωτέον, δεν μου έφταιξε ποτέ ο ΝΔ, αλλά οι σχολιαστές του. Κι έχουμε το γελοίο φαινόμενο με τον ΝΔ να ανοιγοκλείνει μπλογκς με μεγαλύτερη συχνότητα από του ΜακΧάνους.
από --->
JustAnotherGoneOff |
11/6/07 5:12 μ.μ.
Κι αυτή είναι η κατάρα της δημοφικίας.
από --->
JustAnotherGoneOff |
11/6/07 5:19 μ.μ.
από --->
JustAnotherGoneOff |
11/6/07 5:19 μ.μ.
Προτιμώ να μου μιλούν μέσα από τα βιβλία ή τις εφημερίδες τους και να μην μπλέκουν τα επαγγελματικά τους με το ερασιτεχνικό του blogging. To ίδιο πιστεύω και για τα μπλογκς των πολιτικών.
Με λίγα λόγια, πιστεύω πως τα κίνητρά τους είναι εμπορικά και διαφημιστικά και αυτό με κάνει όχι μόνον να επιφυλάσσομαι, αλλά να αδικώ, ίσως, και κάποιους.
Από όσα έχω διαβάσει ο μόνος που με πείθει είναι ο Αλέξης Σταμάτης.
Για το συγκεκριμένο βιβλίο, όπως και για άλλα ακόμα του Ν.Δ. να σου πω ότι δεν έχω την ίδια άποψη, αλλά δεν είναι το μοναδικό σημείο που διαφωνούμε.
από --->
artois |
11/6/07 5:48 μ.μ.
και νομίζω ότι θα ήταν άκρως διδακτικό για τους ίδιους αν έβγαιναν στο μπλογκινγκ χωρίς την επωνυμία τους.
Όχι μόνον για να δουν πόσα απίδια παίρνει ο σάκος, αλλά και για άλλους ευνόητους λόγους.
Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον ως πείραμα, αλλά πρέπει να παραδεχθώ ότι χρειάζονται κότσια για κάτι τέτοιο.
Τα έχουν όλοι όμως;
από --->
artois |
11/6/07 5:53 μ.μ.
Ο Αλέξης Σταμάτης είναι αμφιλεγόμενος μπλόγκερ και ως εκ τούτου ο πιο ειλικρινής. Αν ήταν σαφής στη χειραγώγηση, τη ποδηγέτηση, και όπως θες αλλιώς να το πεις, θα είχε τη μοίρα του Νίκου Δήμου. Αυτό το αναγνωρίζω του Σταμάτη αν και δεν μου πολυαρέσει - την ειλικρίνεια της παρουσίας του χωρίς ταφτάδες και βελούδα που λέει ο Κουμανταρέας για τον Κοσμά Πολίτη, aka Πάρις Ταβελούδης.
Κι άσε τα θρυλικά
ΣΠΛΑΤΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!!!
Η απογοήτευση που νιώθεις είναι και δική μου, αλλά τους συγχωρώ. Αυτή η αμηχανία οφείλεται καθαρά, κατ' εμέ, στην ιδιότητα που προσπαθούν αν βγάλουν προς τα έξω. Συγγραφέας ή άνθρωπος; Συγγραφέας ή μπλόγκερ; Συγγραφέας ή κατίνα; Συγγραφέας ή σχολιαστής σε εφημερίδα; Εκεί παγιδεύονται, δεν ξεκαθαρίζουν τις προθέσεις τους και το παράδοξο είναι η επωνυμία τους που λειτουργεί αποτρεπτικά στο να καταθέσουν ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΕΣ πολιτικές απόψεις. Μου είναι ανεξήγητο αυτό, τι φοβούνται;
Θα το πω εδώ πρώτη φορά, με όλες τις συνέπειες αλλά χωρίς φωτογραφική παρουσίαση. Γνωρίζω συγγραφέα της πρώτης γραμμής που έχει "ανώνυμο" μπλογκ, αλλά δεν το κάνει από κρυψίνοια παρά μόνο για να μπορεί να γράφει ελεύθερος τις πολιτικοκοιωνικές απόψεις του. Γιατί;
Αν σκεφτείς πόσοι "κρυμμένοι" δημοσιογράφοι έχουν μπλογκ... εύλογο είναι ότι από τη γνωστή συμμορία, των ψευτοαριστεριστών της wordpress κυρίως, πως δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τις δαγκάνες της κατινίστικης αμφισβήτησης έτσι και δημοσιοποιούνταν...
Η αυτολογοκρισία στα μπλογκς είναι μάλλον το μεγαλύτερο κεφάλαιο που τον όγκο της δεν τον υποψιαζόμαστε. Πικρή η αλήθεια αυτή.
από --->
JustAnotherGoneOff |
11/6/07 6:10 μ.μ.
Αξίζει νομίζω.
(αρκεί να μην έχει τόσα ...κενά)
...και πιο aka: Παρασκευάς Ταβελούδης
από --->
artois |
11/6/07 6:19 μ.μ.
Πάντως η μουσική είναι υπέροχη.
Το καλό είναι πως ως συνδιαχειριστής δεν χρειάζεται να ζητήσω το url. Θα το κατεβάσω μόνος μου.
από --->
Ανώνυμος |
12/6/07 2:28 π.μ.
:(
από --->
Ανώνυμος |
12/6/07 2:33 π.μ.
από --->
Ανώνυμος |
12/6/07 11:59 μ.μ.
από --->
Ανώνυμος |
13/6/07 1:45 π.μ.
Όλοι μπορούν να τα κατεβάσουν: Προβολή --> προέλευση, βλέπουν το template του κάθε μπλογκ και βρίσκουν το url του τραγουδιού που ακούγεται. Με φάιρφοξ, γίνεται ακόμα πιο εύκολα. Πατάς ένα και μόνο κουμπί και κατεβαίνει.
Το Τatouage Βleu, είναι από το cd του Ben Onono "Badagry Beach" (2001). Το βρίσκεις, όμως, και στο Cafe Del Mar vol. 8.
από --->
artois |
13/6/07 11:48 π.μ.