Urfurslaag pastiche, νούμερο 2: Έκρηξη σκυλοκαλλιτεχνικής δημιουργίας
... ή How to Understand Art through Dogs on a Leash
Δεδομένο: ένας άσιτος και ημιθανής σκύλος δέθηκε με σκοινί ως έκθεμα σε μία γκαλερί του εξωτερικού.
Δεδομένο: ένας παραπλανημένος περί της έννοιας της Τέχνης έλληνας μπλόγκερ, ο urfurslaag, έκανε 144 ποστς και σχόλια για να μας πείσει ότι όποιος δένει έναν σκύλο, είναι καλλιτέχνης. Με αφορισμούς και φράσεις-κλισέ ανέδειξε την πραγματικότητα που προσπαθούν να πνίξουν οι nefelikώδεις απόψεις για την Τέχνη.
Στην περίπτωση που αυτός που έδεσε το σκύλο είναι καλλιτέχνης τότε η όλη κατάσταση είναι πολύ γελοία για να ασχοληθεί κανείς μαζί της, γιατί μόνο στο οικοδομικό μου τετράγωνο, υπάρχουν 32 τέτοιοι καλλιτέχνες. Πολύ καλλιτεχνότεροι μάλιστα, γιατί δένουν με κομψά λουράκια, τα μικρότερα, ή με ωραία γνήσια δερμάτινα λουριά, τα μεγαλύτερα. Μακράν καλλιτεχνικότεροι των γειτόνων μου, ήταν οι παλαιοί Αθηναίοι που δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα (συλληψάρα???)
Και επειδή δεν νομίζω ότι ο urfurslaag θα έκανε 144 ποστς για κάτι τόσο γελοίο, συμπεραίνω ότι δοκιμάζει την αντίληψη και την αφέλεια των αναγνωστών του.
Αλλά θα εξετάσω την ακραία περίπτωση όπου ο urfurslaag σοβαρολογεί (=νομίζει πως σοβαρολογεί).
Σε αυτή την περίπτωση ο urfurslaag κατασκεύασε έναν καλλιτέχνη και το οικοδομικό μου τετράγωνο έχει ήδη κατασκευάσει τριανταδύο. Ο σκύλος του «καλλιτέχνη» του urfurslaag έγινε ήρωας με όνομα Ναβιδάδ και οι σκύλοι του οικοδομικού μου, τετραγώνου, μόλις βρουν πρόθυμους γκαλερίστες, θα γίνουν ήρωες με το όνομα Λούσυ, Ρόκυ, Φιντέλ, Νικίτα, Άριελ κ.ά ενώ οι ιδιοκτήτες τους-καλλιτέχνες έχουν ήδη γίνει μια στρατιά δαιμόνων που στα πρόσωπά τους συμβολίζεται το σύγχρονο δράμα των ιδιοκτητών σκύλων που δεν έχουν στα σπίτια τους καμπινέδες για σκύλους και αναγκάζονται να τους βγάζουν βόλτα για να χέζουν στα ξένα πεζοδρόμια. Δράμα κι αυτό, που όλοι βλέπουμε να παίζεται στους δρόμους των πόλεών μας.
Όλα αυτά τα πρόσωπα (άνθρωποι και σκύλοι) συμβολοποιούν το σύνολο των ιδιοκτητών σκύλων και των ιδιοκτητών πεζοδρομίων άνευ σκύλων, και τη μεταξύ τους σχέση. Τα σκυλιά αφήνονται από τα αφεντικά τους να χέζουν και να κατουρούν στα ξένα πεζοδρόμια, με τους πεζοδρομιάρχες να υπογραμμίζουν την αδιαφορία των σκυλοαφεντικών, βρίζοντας και βλαστημώντας, πολλές φορές αδικώντας τα σκυλιά ράτσας που τα προσβάλλουν αποκαλώντας τα «κοπρόσκυλα».
Πολύ πρόσφατα μια φίλη σκέφτηκε να ρίξει φόλες στους γείτονες-καλλιτέχνες αφεντικούς σκύλων, αλλά το μετάνιωσε γιατί φοβήθηκε μήπως κατά λάθος φάει την φόλα κάποιος σκύλος.
Σε ευχαριστούμε urfurslaag γι αυτά τα μέχρι δακρύων γέλια.
Για όσους νομίζουν ότι ο Οbserver διαθέτει οργιαστική φαντασία, ιδού και το πρωτότυπο ποστ:
Δεδομένο: ένας αδέσποτος σκύλος δέθηκε σε μια γκαλερί για 3 ώρες.
Δεδομένο: ένας παραπλανημένος περί της έννοιας της Τέχνης έλληνας μπλόγκερ, ο urfurslaag, έκανε 144 ποστς και σχόλια για να μας πείσει ότι όποιος δένει έναν σκύλο, είναι καλλιτέχνης. Με αφορισμούς και φράσεις-κλισέ ανέδειξε την πραγματικότητα που προσπαθούν να πνίξουν οι nefelikώδεις απόψεις για την Τέχνη.
Στην περίπτωση που αυτός που έδεσε το σκύλο είναι καλλιτέχνης τότε η όλη κατάσταση είναι πολύ γελοία για να ασχοληθεί κανείς μαζί της, γιατί μόνο στο οικοδομικό μου τετράγωνο, υπάρχουν 32 τέτοιοι καλλιτέχνες. Πολύ καλλιτεχνότεροι μάλιστα, γιατί δένουν με κομψά λουράκια, τα μικρότερα, ή με ωραία γνήσια δερμάτινα λουριά, τα μεγαλύτερα. Μακράν καλλιτεχνικότεροι των γειτόνων μου, ήταν οι παλαιοί Αθηναίοι που δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα (συλληψάρα???)
Και επειδή δεν νομίζω ότι ο urfurslaag θα έκανε 144 ποστς για κάτι τόσο γελοίο, συμπεραίνω ότι δοκιμάζει την αντίληψη και την αφέλεια των αναγνωστών του.
Αλλά θα εξετάσω την ακραία περίπτωση όπου ο urfurslaag σοβαρολογεί (=νομίζει πως σοβαρολογεί).
Σε αυτή την περίπτωση ο urfurslaag κατασκεύασε έναν καλλιτέχνη και το οικοδομικό μου τετράγωνο έχει ήδη κατασκευάσει τριανταδύο. Ο σκύλος του «καλλιτέχνη» του urfurslaag έγινε ήρωας με όνομα Ναβιδάδ και οι σκύλοι του οικοδομικού μου, τετραγώνου, μόλις βρουν πρόθυμους γκαλερίστες, θα γίνουν ήρωες με το όνομα Λούσυ, Ρόκυ, Φιντέλ, Νικίτα, Άριελ κ.ά ενώ οι ιδιοκτήτες τους-καλλιτέχνες έχουν ήδη γίνει μια στρατιά δαιμόνων που στα πρόσωπά τους συμβολίζεται το σύγχρονο δράμα των ιδιοκτητών σκύλων που δεν έχουν στα σπίτια τους καμπινέδες για σκύλους και αναγκάζονται να τους βγάζουν βόλτα για να χέζουν στα ξένα πεζοδρόμια. Δράμα κι αυτό, που όλοι βλέπουμε να παίζεται στους δρόμους των πόλεών μας.
Όλα αυτά τα πρόσωπα (άνθρωποι και σκύλοι) συμβολοποιούν το σύνολο των ιδιοκτητών σκύλων και των ιδιοκτητών πεζοδρομίων άνευ σκύλων, και τη μεταξύ τους σχέση. Τα σκυλιά αφήνονται από τα αφεντικά τους να χέζουν και να κατουρούν στα ξένα πεζοδρόμια, με τους πεζοδρομιάρχες να υπογραμμίζουν την αδιαφορία των σκυλοαφεντικών, βρίζοντας και βλαστημώντας, πολλές φορές αδικώντας τα σκυλιά ράτσας που τα προσβάλλουν αποκαλώντας τα «κοπρόσκυλα».
Πολύ πρόσφατα μια φίλη σκέφτηκε να ρίξει φόλες στους γείτονες-καλλιτέχνες αφεντικούς σκύλων, αλλά το μετάνιωσε γιατί φοβήθηκε μήπως κατά λάθος φάει την φόλα κάποιος σκύλος.
Σε ευχαριστούμε urfurslaag γι αυτά τα μέχρι δακρύων γέλια.
Ένας καλλιτέχνης σύμφωνα με την αντίληψη των Urfurslaag και Nefelikas:
Για όσους νομίζουν ότι ο Οbserver διαθέτει οργιαστική φαντασία, ιδού και το πρωτότυπο ποστ:
Δεδομένο: ένας αδέσποτος σκύλος δέθηκε σε μια γκαλερί για 3 ώρες.
Δεδομένο: Ενα τεράστιο παραπληροφορημένο παγκόσμιο κίνημα συμπαράστασης στον σκύλο και ενάντια στον καλλιτέχνη ξεσηκώθηκε και με ουρλιαχτά έπνιξε τους ψιθύρους της αλήθειας.
Στην περίπτωση που ο σκύλος δεν έπαθε τίποτα αντίθετα ταϊστηκε κιόλας από τον Γκαλερίστα η όλη κατάσταση είναι πολύ γελοία για να ασχοληθεί κανείς μαζί της.
Αλλά θα εξετάσω την ακραία περίπτωση που ο σκύλος αφέθηκε να πεθάνει από πείνα και δίψα.
Αλλά θα εξετάσω την ακραία περίπτωση που ο σκύλος αφέθηκε να πεθάνει από πείνα και δίψα.
Σε αυτή τη περίπτωση ο καλλιτέχνης κατασκεύασε έναν ήρωα και έναν αντιήρωα. Ο σκύλος από ένα ανώνυμο κοπρόσκυλο αφημένο στην τύχη του έγινε ένας ήρωας με όνομα (Ναβιδάδ) και ο καλλιτέχνης ένας δαίμονας ο Βάργκας. Στα δύο αυτά πρόσωπα συμβολίζεται το σύγχρονο δράμα των αδέσποτων που παίζεται στους δρόμους των πόλεών μας.
Τα δύο αυτά πρόσωπα συμβολοποιούν το σύνολο των αδέσποτων και των ανθρώπων και την μεταξύ τους σχέση. Τα αδέσποτα αφήνονται να πεθάνουν στο ξένο προς αυτά περιβάλλον των πόλεών μας με το φιλότεχνο κοινό να υπογραμμίζει με την αδιαφορία του αυτή τη κατάσταση.
Πολύ πρόσφατα μια φίλη παρατηρούσε της γάτες της γειτονιάς της να πεθαίνουν από φόλες.
Κανείς δεν έκλαψε γι αυτές. Δύο εκατομμύρια άνθρωποι έκλαψαν για τον Ναβιδάδ.
Σε ευχαριστούμε Βάργκας γι αυτά τα δάκρυα. -
Τα δύο αυτά πρόσωπα συμβολοποιούν το σύνολο των αδέσποτων και των ανθρώπων και την μεταξύ τους σχέση. Τα αδέσποτα αφήνονται να πεθάνουν στο ξένο προς αυτά περιβάλλον των πόλεών μας με το φιλότεχνο κοινό να υπογραμμίζει με την αδιαφορία του αυτή τη κατάσταση.
Πολύ πρόσφατα μια φίλη παρατηρούσε της γάτες της γειτονιάς της να πεθαίνουν από φόλες.
Κανείς δεν έκλαψε γι αυτές. Δύο εκατομμύρια άνθρωποι έκλαψαν για τον Ναβιδάδ.
Σε ευχαριστούμε Βάργκας γι αυτά τα δάκρυα. -
Φωτό 2
Φωτό 3
Φωτογραφία 2: Παλαιά Αθηναία Καλλιτέχνις
Φωτογραφία 3: Το λουρί του σκύλου της
(πάντα, σύμφωνα με την περί Τέχνης άποψη των Urfurslaag και Nefelikas)
Φωτογραφία 3: Το λουρί του σκύλου της
(πάντα, σύμφωνα με την περί Τέχνης άποψη των Urfurslaag και Nefelikas)
Σχετικά links
= Arte o narcisismo patológico?
= Μπλόγκερ δαγκώνει σκύλο!
= Ψυχραιμία Λιλιπουπολίτες! (art my ass)
= Μην πυροβολείτε τον αρτίστα
= Σε έναν κόσμο ηλιθίων η τέχνη πρέπει να προστατεύεται # 1
= Σε έναν κόσμο ηλιθίων η τέχνη πρέπει να προστατεύεται # 2 - -τι είναι τέχνη;
= Γαβ
