ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ - Όσα δεν είπε ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος στον Γιάννη Παπαγιάννη: Η συμφωνία μου με τον Γιώργο Παπανδρέου
Μετά από απαίτηση εκατομμυρίων αναγνωστών του Οbserver, που επιθυμούν να διαβάζουν κανονικά, δηλαδή από πάνω προς τα κάτω, και όχι ανάποδα όπως συμβαίνει στα μπλογκς, δηλαδή από κάτω προς τα πάνω, ανακεφαλαιώνουμε τα 7 τραγούδια για όσα δεν είπε ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος στον Γιάννη Παπαγιάννη:
Η Εισαγωγή δεν είναι φανταστική. Είναι όσα ακούστηκαν - μεταξύ άλλων - στο Αποκαλυπτικό Δελτίο του Εxtra Channel
Γιάννης Παπαγιάννης: Κύριε Βαλλιανάτο είστε φίλοι με τον Γιώργο Παπανδρέου;
Γρηγόρης Βαλλιανάτος: Μα σας είπα ότι γνωριζόμαστε από το 85.
Γιάννης Παπαγιάννης: Εννοώ συναντιέστε σαν φίλοι; Τα λέτε; Ανταλλάσσετε επισκέψεις; Πηγαίνετε φιλικά στο σπίτι του;
Γρηγόρης Βαλλιανάτος: Oι φίλοι στα σπίτια συναντιούνται.
Γρηγόρης Βαλλιανάτος: Μα σας είπα ότι γνωριζόμαστε από το 85.
Γιάννης Παπαγιάννης: Εννοώ συναντιέστε σαν φίλοι; Τα λέτε; Ανταλλάσσετε επισκέψεις; Πηγαίνετε φιλικά στο σπίτι του;
Γρηγόρης Βαλλιανάτος: Oι φίλοι στα σπίτια συναντιούνται.
Γιάννης Παπαγιάννης: To ότι διέκοψε τη συνεργασία του μαζί σας με τον τρόπο που τη διέκοψε θα επηρεάσει τη φιλία σας;
Γρηγόρης Βαλλιανάτος: Όχι βέβαια.
Από δω και κάτω, διαβάζετε την διήγηση του κυρίου Γρηγόρη Βαλλιανάτου, έτσι όπως την κατέγραψε η φαντασία του συνεργάτη μας με το κληρονομικό χάρισμα. Προς αποφυγή παρανοήσεων, διευκρινίζουμε ότι δεν αναφερόμαστε στο άλλο ;-) "κληρονομικό χάρισμα" των υιών, θυγατέρων, εγγονών, ανεψιών, γαμπρών, μπατζανάκηδων και λοιπών συγγενών, που κληροδοτείται για την κατάληψη βουλευτικών εδρών, υπουργικών και πρωθυπουργικών αξιωμάτων, διοικητικών θέσεων σε κρατικούς οργανισμούς και δημόσιες επιχειρήσεις. Ο δικός μας συνεργάτης με το κληρονομικό χάρισμα δεν πληρώνεται. Συνεργάζεται τζάμπα, με το τζάμπα μπλογκ μας:
Oι φίλοι στα σπίτια συναντιούνται...
...κι εκεί που καθόμαστε μια μέρα στο καθιστικό του Γιώργου και πίναμε το καφεδάκι μας, του ήρθε ξαφνικά μια ιδέα: «Βρε Γρηγοράκη» μου είπε «γιατί να χάνεις την ώρα σου να ανεβαίνεις μέχρι το Καστρί για να τα λέμε;»
H αλήθεια είναι ότι μόλις το άκουσα ψυλλιάστηκα.. «Θέλει να διακόψουμε μια φιλία 23 χρόνων, και μου το σερβίρει με τρόπο» σκέφτηκα «...δήθεν για να μην ταλαιπωρούμαι» συνέχισα τη σκέψη μου με πίκρα. Πριν όμως προλάβω να εκτεθώ και να του πω αυτό που έκρυβα χρόνια μέσα μου «άφιλοι που είστε εσείς οι παλιοπασόκοι» ο Γιώργος συνέχισε:
«Δεν είναι καλύτερα να έρχεσαι στη Βουλή να τα λέμε; Ένα μπραφ είναι από την πλατεία Κολωνακίου, δεν θα κουράζεσαι κιόλας... θα δώσω και μια εντολή στο ταμείο του ΠΑ.ΣΟ.Κ να σου κόψει ένα τριχίλιαρο ευρώ το μήνα και θα λέμε ότι έρχεσαι να με συμβουλεύεις επί του μακεδονικού... Καλά δεν είναι τρεις χιλιάδες ευρώ το μήνα; Τι λες;». Mε κοίταξε ερωτηματικά και βλέποντας ότι δεν απαντώ συνέχισε: «Λίγα σού φαίνονται; Αν υπολογίσεις και την οικονομία που θα έχεις από τη βενζίνη που δεν θα ξοδεύεις για να έρχεσαι στο Καστρί, θα σού ‘ρχεται κάτι παραπάνω... »
Η πρόταση του Γιώργου ήρθε πάνω στο τσακ που ήμουν έτοιμος να του πετάξω στα μούτρα αυτό που σας είπα παραπάνω. Χαμογέλασα, ευχαριστώντας το Θεό που πρόλαβε και με προσέλαβε ο Γιώργος, πριν προλάβω να τον προσβάλλω εγώ, αλλά ο Γιώργος που δεν ήξερε το λόγο που με έκανε να χαμογελάσω παρεξήγησε. Νόμισε ότι χαμογέλασα επειδή συμφώνησα με τον προτεινόμενο μισθό. «Ωραία, λοιπόν, αφού είσαι ικανοποιημένος με το μηνιάτικο, από αύριο θα πίνουμε το καφεδάκι μας στη Βουλή» μου είπε, ευχαριστημένος που έκλεισε τόσο γρήγορα μια συμφωνία.
Η διάθεσή μου άλλαξε με μιας. Μόλις συνειδητοποίησα ότι έχασα την ευκαιρία να του ζητήσω κάτι παραπάνω από τα τρία χιλιάρικα, που τόσο απλόχερα μου προσέφερε από τις επιχορηγήσεις που παίρνει το κόμμα του, συνοφρυώθηκα. Μούτζωσα νοερά τον εαυτό μου που δεν μπόρεσα να παραμείνω ανέκφραστος. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ ότι ένα τόσο δα αδιόρατο χαμόγελο, θα μπορούσε να μου στοιχίσει μια χιλιάρα ευρώ. Γιατί μόνον τόσα σκόπευα να ζητήσω παραπάνω από όσα μου πρότεινε ο Γιώργος. Όλα κι όλα – εγώ τους φίλους δεν τους εκμεταλλεύομαι. Ακόμα κι αν ξέρω ότι δεν θα με πληρώνουν από την τσέπη τους αλλά με τα χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων πολιτών.
Βλέποντάς με να αλλάζω έκφραση, ο Γιώργος πάλι με παρεξήγησε : «Μμμ.... καταλαβαίνω ότι έχεις αντιρρήσεις να σε χρήσω Σύμβουλο Σκοπίων... σόρρυ, μακεδονίας ήθελα να πω. Ξέρουν τι καπνό φουμάρεις και στην παρούσα φάση αυτό μπορεί να βλάψει τα συμφέροντα της FYROM... ξανασόρρυ, μακεδονίας ήθελα να πω. Άσε που θα κάνει πιο φανερές τις επιδιώξεις του ΕΠΣΕ... Ακόμα και οι πιο ηλίθιοι θα το καταλάβουν. Kαλύτερα να το πάμε λάου-λάου Γρηγόρη μου. Εγώ θα κάνω πώς δεν έχω ιδέα... θα το πω και στους άλλους να κάνουν την πάπια, τον κινέζο, το γερμανό... μην κάνουν όλοι το ίδιο... δεν είναι τίποτα στρατιωτάκια» Tον άφησα να σκέπτεται φωναχτά και έκανα πώς τον προσέχω «Μα ούτε μια φορά δεν μπορεί να μαντέψει σωστά αυτό το παιδί;;;» συλλογίστηκα.
Βλέποντάς με να αλλάζω έκφραση, ο Γιώργος πάλι με παρεξήγησε : «Μμμ.... καταλαβαίνω ότι έχεις αντιρρήσεις να σε χρήσω Σύμβουλο Σκοπίων... σόρρυ, μακεδονίας ήθελα να πω. Ξέρουν τι καπνό φουμάρεις και στην παρούσα φάση αυτό μπορεί να βλάψει τα συμφέροντα της FYROM... ξανασόρρυ, μακεδονίας ήθελα να πω. Άσε που θα κάνει πιο φανερές τις επιδιώξεις του ΕΠΣΕ... Ακόμα και οι πιο ηλίθιοι θα το καταλάβουν. Kαλύτερα να το πάμε λάου-λάου Γρηγόρη μου. Εγώ θα κάνω πώς δεν έχω ιδέα... θα το πω και στους άλλους να κάνουν την πάπια, τον κινέζο, το γερμανό... μην κάνουν όλοι το ίδιο... δεν είναι τίποτα στρατιωτάκια» Tον άφησα να σκέπτεται φωναχτά και έκανα πώς τον προσέχω «Μα ούτε μια φορά δεν μπορεί να μαντέψει σωστά αυτό το παιδί;;;» συλλογίστηκα.
Aλλά αυτή τη φορά φέρθηκα έξυπνα και παρέμεινα ανέκφραστος. Δεν την ξαναπατάω, ορκίστηκα μέσα μου - τουλάχιστον με τον Γιώργο. Οι άλλοι φίλοι μου, που πίνουν καφέ στην Πλατεία, μπορούν να μαντεύουν με μεγαλύτερη ακρίβεια.
Την ευχάριστη σκέψη μου – αυτή που έκανα για τους φίλους μου εννοώ – τη διέκοψε μια κραυγή. Ήταν του Γιώργου. «Το βρήκα!» Με κύτταξε χαρούμενος: «Το βρήκα!» ξαναφώναξε, ενθουσιασμένος με την ιδέα του, και ανέβασε τόσο πολύ τον τόνο της φωνής του που με κοψοχόλιασε. Τι βρήκε πάλι; αναρωτήθηκα, μπας και ανακάλυψε καμμιά καινούργια καταπιεσμένη εθνική μειονότητα που δεν προλάβαμε να ανακαλύψουμε στο ΕΠΣΕ; Αλλά πιστός στον όρκο που μόλις είχα δώσει στον εαυτό μου, εξακολούθησα να παραμένω ανέκφραστος. «Θα πούμε ότι θα είσαι Σύμβουλος Επικοινωνίας... κάνει και ομοιοκαταληξία με το “μακεδονίας”... θα είναι κάτι σαν συνθηματικό μας. Τέλειο;;;» είπε, κλείνοντάς μου συνομωτικά το μάτι.Ενθουσιάστηκα κι εγώ, κι αυτή τη φορά πάτησα τον όρκο μου και εκδηλώθηκα. «Τέλειο Γιώργο μου!» είπα κι έλαμψε το πρόσωπό μου. «Εσύ θα το παίζεις ανίδεος, κι εγώ, ως πρόεδρος του ΕΠΣΕ θα φροντίζω να περνάω ό,τι συμφέρει την Τουρκία, τα Σκόπια... - σόρρυ την μακεδονία ήθελα να πω -, το Ουράνιο Τόξο...»
Με έκοψε ταραγμένος: «Ως εδώ Γρηγόρη» μου είπε αυστηρά. «Γάμους, υιοθεσίες και τα ρέστα, να τα ξεχάσουν οι ομοφυλόφιλοι. Νομίζω ότι πρέπει να το έχεις καταλάβει από όσα δεν πράξαμε επί είκοσι χρόνια που είχαμε την εξουσία.»
Απόρησα: «Μα καλά, πώς σου ήρθε αυτό βρε Γιώργο μου; Δεν τα είπαμε; Δεν τα συμφωνήσαμε μόλις τώρα; Το ξέχασες κιόλας; Τρεις χιλιάδες ευρώ -μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει- για τα καφεδάκια στη Βουλή και για οικονομία στα καύσιμα, εγώ περνάω λάου λάου τα αιτήματα του ΕΠΣΕ, εσύ κάνεις τον ανίδεο, οι άλλοι τον κινέζο, το γερμανό και την πάπια, συνθηματικό μας θα είναι “σύμβουλος μακεδονίας”...»
Με ξανακόψε: «Είπα εγώ “σύμβουλος μακεδονίας”; Δεν το θυμάμαι... εξάλλου το ΠΑ.ΣΟ.Κ δεν προβλέπει τέτοια θέση για τους συμβούλους του προέδρου Του...».
«Tώρα μιλάμε μεταξύ μας Γιώργο, δεν μιλάμε με τον Παπαγιάννη», τον έκοψα κι εγώ. «Μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια, δεν λέει ο λαός; Εσύ για τον λαό δεν πρέπει να πασχίζεις; Ε, πες πως ο λαός σου είμαι εγώ και το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, και οφείλεις να ενδιαφέρεσαι για τα προβλήματα της fyromακεδονίας. »
Τον όρο "fyromακεδονία" μόλις τον είχα ανακαλύψει - ομολογώ όχι με την ίδια ευκολία που ανακαλύπτω διάφορες εθνικές μειονότητες. Έπρεπε όμως να κάνω μια ύστατη προσπάθεια μπας και συνεννοηθούμε επιτέλους. Στο μεταξύ, το άκουσμα της λέξης "λαός" τον είχε τσακίσει το φίλο μου.
«Τι προβλήματα έχει το ΕΠΣΕ, Γρηγόρη μου;» με ρώτησε ταραγμένος ο Γιώργος που πάντα δείχνει ενδιαφέρον για τα αληθινά προβλήματα του λαού. «Δεν σας δίνουν πια επιχορηγήσεις ο Νίκος Δήμου και οι φιλοσκοπιανές οργανώσεις; Λυπάμαι Γρηγόρη, αλλά αν συντρέχει κάτι τέτοιο δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Το ταμείο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μου δικαιολογεί τέτοια έξοδα. Σου υπόσχομαι, όμως, ότι όταν γίνουμε ξανά κυβέρνηση θα δώσω αυστηρές εντολές στο Υπουργείο Εξωτερικών να σας χορηγεί γενναία. Είστε ό,τι καλύτερο για να χαράζουμε την εξωτερική πολιτική μας, οφείλω να το παραδεχθώ. Γι αυτό, άλλωστε, σε τιμώ με την πρότασή μου. Και όπως γνωρίζεις για κάτι τέτοια έχουμε πάντα λεφτά, μόνον για μισθωτούς και συνταξιούχους δεν έχουμε. Είχατε κάνα παράπονο όταν ήμουν εγώ Υπουργός Εξωτερικών;; Όχι, πες μου! είχατε; Πες μου με το χέρι στην καρδιά, Γρηγόρη, στο όνομα της φιλίας μας...»
«Κανένα Γιώργο μου, να πέσει φωτιά να με κάψει αν έχω παράπονο! Το ξέρω ότι πονάς για τα αληθινά προβλήματα του λαού... του τεχνητού κρατιδίου που ο ΟΗΕ δέχεται και αναγνωρίζει ως FYROM… Αλλά ποιος τον χέζει μωρέ τον ΟΗΕ και τις διάφορες διεθνείς συνθήκες; Το ΕΠΣΕ και το Ουράνιο τόξο αυτά τα πράγματα τα γράφουν στα παπάρια τους, αφού μας ξέρεις... »
«Να το πάλι! Ααααααααααα, ως εδώ και μη παρέκει Γρηγόρη!» αγρίεψε ο Γιώργος.
«οk, ζητώ συγγνώμην που εκφράζομαι έτσι για τον ΟΗΕ... κατανοώ ότι εσύ οφείλεις να τον σέβεσαι...» είπα, νομίζοντας ότι κατάλαβα ποια είναι η αιτία του θυμού του.
Απόρησα: «Μα καλά, πώς σου ήρθε αυτό βρε Γιώργο μου; Δεν τα είπαμε; Δεν τα συμφωνήσαμε μόλις τώρα; Το ξέχασες κιόλας; Τρεις χιλιάδες ευρώ -μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει- για τα καφεδάκια στη Βουλή και για οικονομία στα καύσιμα, εγώ περνάω λάου λάου τα αιτήματα του ΕΠΣΕ, εσύ κάνεις τον ανίδεο, οι άλλοι τον κινέζο, το γερμανό και την πάπια, συνθηματικό μας θα είναι “σύμβουλος μακεδονίας”...»
Με ξανακόψε: «Είπα εγώ “σύμβουλος μακεδονίας”; Δεν το θυμάμαι... εξάλλου το ΠΑ.ΣΟ.Κ δεν προβλέπει τέτοια θέση για τους συμβούλους του προέδρου Του...».
«Tώρα μιλάμε μεταξύ μας Γιώργο, δεν μιλάμε με τον Παπαγιάννη», τον έκοψα κι εγώ. «Μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια, δεν λέει ο λαός; Εσύ για τον λαό δεν πρέπει να πασχίζεις; Ε, πες πως ο λαός σου είμαι εγώ και το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, και οφείλεις να ενδιαφέρεσαι για τα προβλήματα της fyromακεδονίας. »
Τον όρο "fyromακεδονία" μόλις τον είχα ανακαλύψει - ομολογώ όχι με την ίδια ευκολία που ανακαλύπτω διάφορες εθνικές μειονότητες. Έπρεπε όμως να κάνω μια ύστατη προσπάθεια μπας και συνεννοηθούμε επιτέλους. Στο μεταξύ, το άκουσμα της λέξης "λαός" τον είχε τσακίσει το φίλο μου.
«Τι προβλήματα έχει το ΕΠΣΕ, Γρηγόρη μου;» με ρώτησε ταραγμένος ο Γιώργος που πάντα δείχνει ενδιαφέρον για τα αληθινά προβλήματα του λαού. «Δεν σας δίνουν πια επιχορηγήσεις ο Νίκος Δήμου και οι φιλοσκοπιανές οργανώσεις; Λυπάμαι Γρηγόρη, αλλά αν συντρέχει κάτι τέτοιο δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Το ταμείο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μου δικαιολογεί τέτοια έξοδα. Σου υπόσχομαι, όμως, ότι όταν γίνουμε ξανά κυβέρνηση θα δώσω αυστηρές εντολές στο Υπουργείο Εξωτερικών να σας χορηγεί γενναία. Είστε ό,τι καλύτερο για να χαράζουμε την εξωτερική πολιτική μας, οφείλω να το παραδεχθώ. Γι αυτό, άλλωστε, σε τιμώ με την πρότασή μου. Και όπως γνωρίζεις για κάτι τέτοια έχουμε πάντα λεφτά, μόνον για μισθωτούς και συνταξιούχους δεν έχουμε. Είχατε κάνα παράπονο όταν ήμουν εγώ Υπουργός Εξωτερικών;; Όχι, πες μου! είχατε; Πες μου με το χέρι στην καρδιά, Γρηγόρη, στο όνομα της φιλίας μας...»
«Κανένα Γιώργο μου, να πέσει φωτιά να με κάψει αν έχω παράπονο! Το ξέρω ότι πονάς για τα αληθινά προβλήματα του λαού... του τεχνητού κρατιδίου που ο ΟΗΕ δέχεται και αναγνωρίζει ως FYROM… Αλλά ποιος τον χέζει μωρέ τον ΟΗΕ και τις διάφορες διεθνείς συνθήκες; Το ΕΠΣΕ και το Ουράνιο τόξο αυτά τα πράγματα τα γράφουν στα παπάρια τους, αφού μας ξέρεις... »
«Να το πάλι! Ααααααααααα, ως εδώ και μη παρέκει Γρηγόρη!» αγρίεψε ο Γιώργος.
«οk, ζητώ συγγνώμην που εκφράζομαι έτσι για τον ΟΗΕ... κατανοώ ότι εσύ οφείλεις να τον σέβεσαι...» είπα, νομίζοντας ότι κατάλαβα ποια είναι η αιτία του θυμού του.
«Ποιον ΟΗΕ; Αυτόν που αναγνωρίζει την Κύπρο ως “Κυπριακή Δημοκρατία” και η ΟΛΚΕ κάνει τουμπεκί που με την υπογραφή της η ΙLGA αποκαλεί τα κατεχόμενα του Αττίλα ως "Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου;"»
Με άφησε με ανοιχτό το στόμα. Απόρησα για δεύτερη φορά αυτό το απόγευμα: «Πώς το ξέρεις αυτό βρε Γιώργο; Ποιος με κάρφωσε πάλι;»
«Μα μπλόγκερ είμαι κι εγώ! Δεν το γνωρίζεις Γρηγόρη; Kαι διαβάζω ανελλιπώς τι γράφουν τα πρώτα πενήντα ελληνικά μπλογκς. Τα υπόλοιπα πενήντα χιλιάδες τα διαβάζει ο Βρυώνης και με ενημερώνει. Από πού νομίζεις ότι έμαθα το Καβαλιώτικο δράμα της ψιλικατζούς και της ζήτησα συγγνώμην για λογαριασμό μιας κοπέλας που δεν γνώριζα; Αν είχαν μπλογκ και οι χαμηλοσυνταξιούχοι, θα μου το είχε δείξει ο Βρυώνης και θα ζητούσα συγγνώμην κι απ' αυτούς. Κι από πού αλλού νομίζεις ότι μπορείς να μάθεις τι γίνεται στον κόσμο; Από το ΑΠΕ ή από το Ρόιτερς; Ή από όσα συμβαίνουν σε όσους δεν έχουν μπλογκς;;; Το διάβασα στο ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ. Δεν σε κάρφωσε κανείς, μόνος σου καρφώνεσαι...»
Mε κούφανε! Πριν προλάβω να συνέλθω από την έκπληξη, συνέχισε και κουφάθηκα περισσότερο. «Παρεμπιπτόντως, πολύ παρατηρητικός αυτός ο erva_cidreira βρε παιδί μου... δεν μπορείς να του κρυφτείς. Δεν πήρε πρέφα μόνον το χάρτη της ILGA. Κατάλαβε και ότι με το σχέδιο νόμου που υποβάλαμε για το σύμφωνο συμβίωσης "πάμε να τους βάλουμε τους ομοφυλόφιλους στη διαδικασία να μας καλοπιάσουν μπας και το προχωρήσουμε κουτσουρεμένο." Τσακάλι ο δικός σου!... δεν μπορείς να τον ξεγελάσεις - λέγοντας "δικός σου", εννοώ ότι έχετε κοινούς στόχους σε ό,τι αφορά στα ζητήματα των ελλήνων ομοφυλοφίλων.»
«Mην ακούς λόγια του κόσμου. Κοινούς στόχους;;; Δικός μου; Από πού κι ως πού δικός μου βρε Γιώργο; ΕΣΥ είσαι δικός μου που θα με βοηθήσεις να περάσουμε παρέα και λάου λάου τα αιτήματα του ΕΠΣΕ. Και θα με πληρώνεις κι από πάνω! Σου είπα εγώ τίποτα για τα αιτήματα της ΟΛΚΕ; Μήπως νομίζεις ότι με πληρώνει και η ΟΛΚΕ για “σύμβουλο oμοφυλοφιλίας”;»
Θύμωσα από μόνος μου και πήρα φόρα: «E, όχι φίλε μου! Μάθε ότι εκεί στην ΟΛΚΕ δεν παίρνουν τους παράδες που παίρνει το ΠΑΣΟΚ από τους έλληνες φορολογούμενους για να διορίζουν τους φίλους τους συμβούλους fyromακεδονίας...» Ήθελα να συμπληρώσω και “συμβούλους Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου” αλλά αυτό δεν με συνέφερε να το πω. Κρατήθηκα.
«Δεν είπες ΟΛΚΕ, είπες όμως Ουράνιο Τόξο, Γρηγόρη! – δεν είπες; Για χαζό με περνάς; Nομίζεις ότι δεν καταλαβαίνω πού το πας; Τώρα που σε έμπασα στα κόλπα του Πασόκ να περνάμε λάου λάου ότι δεν τολμάμε να πούμε στα ίσα, πας να κάνεις το ίδιο κι εσύ; Σ’ ΕΜΕΝΑ;;; TΟ ΦΙΛΟ ΣΟΥ;;;», είπε και χτύπησε με παλάμες του το στήθος του, πάνω στο μέρος της καρδιάς του.
«Mα τι σχέση έχει το Ουράνιο Τόξο με την ΟΛΚΕ και τα αιτήματα των ομοφυλόφιλων; Δεν σε καταλαβαίνω Γιώργο...»
«Άσε Γρηγόρη, μην το παλεύεις άλλο, δεν είμαι χαζός, στο ξαναείπα. Το ουράνιο τόξο δεν είναι το παγκόσμιο σύμβολο για τους ομοφυλόφιλους; Μόνο τον πράσινο ήλιο του πασόκ νομίζεις ότι ξέρω;»
«Ε, άει σιχτίρ! Γι αυτό το ουράνιο τόξο νομίζεις ότι σου μιλάω τόση ώρα Γιώργο; Χαχαχα! Τι συνενννόηση μπουζούκι Χριστέ μου! Ησύχασε φίλε μου... για το άλλο Ουράνιο Τόξο σού λέω... γι αυτό που ενδιαφέρομαι εγώ και όχι γι αυτό που νόμιζες... Ξέρεις... αυτή την οργάνωση της Φλώρινας που ενδιαφέρεται για την ...επικοινωνία» είπα και του έκλεισα το μάτι στη λέξη “επικοινωνία”.
Δεν το είχα ξεχάσει, συμφωνήσαμε ότι η λέξη "επικοινωνία" θα είναι το συνθηματικό μας για την fyromακεδονία και ξεκίνησα να το προβάρω για να το συνηθίσω. Ασχέτως που το ξέχασα και στο αποκαλυπτικό δελτίο του Παπαγιάννη αποκαλύφθηκα στο πανελλήνιο και μαζί αποκάλυψα και τα κόλπα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και ασχέτως που το ΠΑ.ΣΟ.Κ αποκαλεί επισήμως την Μακεδονία FYROM. Όταν εγώ μίλησα για τουρκική και μακεδονική μειονότητα μέσα στο συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κανείς τους δεν αντέδρασε που δεν σέβομαι τις συνθήκες. Τώρα το θυμήθηκαν; Mην πιστεύετε κάτι αφελείς που βρήκαν ευκαιρία να μιλήσουν για μισαλλοδοξία.
«Ουφφφφ! Πες το έτσι βρε Γρηγόρη και με τρόμαξες!» ξεφύσηξε με ανακούφιση ο Γιώργος. «Μ’ επρηξες τόση ώρα με το ουράνιο τόξο και το ουράνιο τόξο! Αλλά με τα αιτήματα των ομοφυλοφίλων τι σκέπτεσαι να κάνεις; Πώς θα τους μπουρδουκλώσεις; Aυτοί νομίζουν ότι ενδιαφέρεσαι να βοηθήσεις στα αιτήματά τους... όχι στις επιδιώξεις του ΕΠΣΕ. Μιλώντας εκ μέρους τους έγινες γνωστός και γραφικός. Ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας σου δεν θα σε ήξερε αν δεν σε καλούσαν στα μεσημεριανάδικα να μιλάς εκ μέρους τους. Σόρρυ που σου μιλάω έτσι αλλά μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια - εσύ το είπες. »
(Xα! Έχω λάβει τα μέτρα μου εγώ) «Mείνε ήσυχος Γιώργο, αυτούς θα τους ξεπετάω σε καμμιά Τατιάνα, σε καμμιά Δρούζα, το πολύ σε κάναν Τριανταφυλλό. Οι ομοφυλόφιλοι μασάνε, μην ανησυχείς. Εμείς εδώ στο κόμμα, θα ασχοληθούμε με σοβαρά πράγματα»
«Ελπίζω μόνον να μην ακολουθήσεις την ίδια τακτική και με τα αιτήματα του ΕΠΣΕ και του Ουράνιου Τόξου... ξέρεις... εννοώ τα μαλακοεξυπνακίστηκα που λες για τους ομοφυλόφιλους στην τηλεόραση για να σοκάρεις τις γιαγιάδες. Δεν πιστεύω να λες ότι "υπερασπίζεσαι το δικαίωμα του "τουρκαλά", του "γύφτου", του "τουρκόγυφτου" του "σλαβοσκοπιανού" και τα ρέστα... Έτσι, δηλαδή, όπως κάνεις για τους ομοφυλόφιλους και δηλώνεις στην τηλεόραση ότι υπερασπίζεσαι το δικαίωμα του "πούστη και της ξεφωνισμένης αδελφής"... Στο πασόκ δεν μασάμε με δήθεν θεωρίες για "απενοχοποίηση των λέξεων" »
«Α πα πα πα πα πα! Τι είναι αυτά που λες Γιώργο μου; Μείνε ήσυχος, εγώ δεν παίζω με τέτοια πράγματα!»
Έχω όμως καλή δικαιολογία που το ξέχασα και αποκαλύφθηκα. Την ώρα που με πήρε ο Παπαγιάννης τηλέφωνο ήμουν στο κρεβάτι με ένα φίλο μου. Όπως βαριόμουν και παρακαλούσα να χτυπήσει κάνα τηλέφωνο ή κάνα κουδούνι - μέχρι και σεισμό παρακαλούσα να κάνει για να πεταχτώ όρθιος - , ήρθε το ευλογημένο τηλεφώνημα από το ΕXTRA. Aπό τη χαρά μου που γλίτωσα από τη βαρεμάρα ξεχάστηκα και δεν πρόσεχα τι βλακείες έλεγα. Μακάρι να περνούσα καλά στο κρεβάτι με το φίλο μου! Ποιος σηκώνει τηλέφωνα την ώρα που απολαμβάνει ένα κρεβάτι; Oύτε κι εγώ θα το είχα σηκώσει το ρημαδοτηλέφωνο και θα ήμουν ακόμα σύμβουλος ...επικοινωνίας του Γιώργου. Αυτό, το λέω ως απάντηση στον eLawyer, που εξέφρασε "επιφύλαξη" για την αναφορά μου στο "κρεβάτι".
(στο σημείο αυτό, πάλι ξανακλείνω το μάτι μου στο συνθηματικό "επικοινωνία" αν και δεν υπάρχει πια λόγος τώρα που σας γράφω. Φτου! έχασα το μηνιάτικο και μου έμεινε το τικ...)
Τι γκαντεμιά! 'Ηταν γραφτό μου να μην προλάβω να φχαριστηθώ τη νέα μου θέση και τον επιπλέον μισθό των 3.000 ευρώ. Θα τον πρόσθετα στα υπόλοιπα εισοδήματά μου για να καλύψω κάπως τα βασικά μου έξοδα. Μην βλέπετε που η stassa υποστηρίζει πως 600 ευρώ το μήνα αρκούν για να ζήσεις και να παντρευτείς. Αυτά μπορεί να φτάνουν και να περισσεύουν για έναν φτωχογκέι, αλλά για μας τους κοσμοπολίτες 600 ευρώ δεν φτάνουν ούτε για τους καφέδες μας στο Exclusive και στο Da Cappo. Εξάλλου, η stassa είναι ρομαντικό κορίτσι. Ονειρεύεται να ζήσει με κεριά για φωτισμό και με φουφού για θέρμανση. Θα τρώει μόνον νερόβραστο ρύζι (γιατί και ο λαπάς χρειάζεται λίγο λαδάκι που κάνει 6 ευρώ το κιλό), θα λούζεται στη βροχή και θα επικοινωνεί με φρυκτωρίες. Ούτε φως, ούτε νερό, ούτε τηλέφωνο θέλει. Διακοπές θα κάνει ακουμπισμένη στο παράθυρο, να βλέπει από μέσα έξω, και για τις μετακινήσεις της θα νοικιάζει από την RENT A DONKEY ή θα κλέβει ποδήλατα.
Τώρα πώς μού ήρθαν στο νου τα ποδήλατα μη ρωτάτε.
Stassa, εσύ να προσέχεις ε; Μην επιχειρήσεις να φτιάξεις την αλυσίδα όταν είσαι εν κινήσει.
Χαρισμένο σε όσους "έχουν ξαναδεί το έργο":
Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο
κρατάω στο χέρι το κλειδί
πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει
το έργο κάπου το 'χω ξαναδεί
Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά
είχα τ'ονειρό μου, το ποδήλατό μου
κι όλα έμοιαζαν σωστά ...
....................
τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
ξέρουν από ανηφοριές.
(τών Χρήστου Νικολόπουλου και Άρη Δαβαράκη
με τον Κώστα Μακεδόνα)
ΕΔΩ το ακούτε
Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο
κρατάω στο χέρι το κλειδί
πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει
το έργο κάπου το 'χω ξαναδεί
Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά
είχα τ'ονειρό μου, το ποδήλατό μου
κι όλα έμοιαζαν σωστά ...
....................
τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
ξέρουν από ανηφοριές.
(τών Χρήστου Νικολόπουλου και Άρη Δαβαράκη
με τον Κώστα Μακεδόνα)
ΕΔΩ το ακούτε
