ΧΟΣΕ ΟΥΑΤΑΝΑΜΠΕ: Έζησε ανάμεσά μας (α)
O Τελευταίος Δείπνος
La Última Cena
[....]Διακριτικά εγκατέλειψα την τραπεζαρία την ώρα που Εκείνος έλεγε:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .κάθε κομμάτι άρτου που δέχεστε είμαι εγώ.
Ένας από τους δώδεκα ρώτησε:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .μήπως αρχίζεις κάποια παραβολή, Διδάσκαλε;
Μακριά σκέφθηκα πόσο λίγη συναίσθηση έχουν οι μαθητές του
που δεν βλέπουν ότι ο άνθρωπος σημαδεμένος είναι απ' το θάνατο
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .και ότι άρτος ή σάρκα το ίδιο είναι!
Όταν έφυγαν
η γειτόνισσα με κατηγόρησε για υπερβολική και φαντασιόπληκτη:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .Εκείνος πάντα συμβολικά μιλάει, μου είπε'
όμως στην άδεια τραπεζαρία, ανάμεσα στα ψίχουλα και στο κρασί,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .ένιωσα την καθάρια μυρωδιά μιας πληγής.
H προσευχή στη Γεθσημανή
Oración en Getsemaní
Δεν μεγαλώνουν οι ελιές ποτέ, από τον ζήλο τον αποφασιστικό
τον ουράνιο, ψηλώνοντας ίσιες και αδίστακτες.
Οι ελιές συστρέφονται, άγριες και γεμάτες ρόζους
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .σαν άνθρωποι βασανισμένοι.
Ανάμεσα τους ν' αποσυρθείς ήρθες σαν βουνό ασήκωτο.
Βατράχια και πτηνά γονατιστό σε βλέπουν και συντριμμένο
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .και ύστερα στα δικά τους επιστρέφουν:
τα βατράχια πίσω από τα έντομα
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .και τα πτηνά κελαϊδώντας το βαρβάτιασμά τους:
αυτή είναι η μοναξιά
όταν τίποτα δεν σου ταιριάζει.
....
Οι αποκοιμηθέντες Μαθητές
Los Discípulos dormidos
Σε περιμέναμε, Κύριε, κοπάδι εξουθενωμένο
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .στους πρόποδες του λόφου.
Η μέρα είναι μια μακρά αναταραχή μαζί Σου.
Τα θαύματα σου μας βάζουν σε έναν κόσμο ξεχωριστό. Όταν
με τόση ευκολία σε βλέπουμε να λύνεις
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .τα αδύνατα, η προσπάθεια
να παραμείνουμε Πέτρος, Ιωάννης, Ανδρέας ή Ιάκωβος
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .εξουθενώνει.
....
Η άρνηση του Πέτρου
Negación de Pedro
[....] Έτσι σκυφτός, σιμά στο Κυβερνείο περπατάω
με σκεπασμένο πρόσωπο, στραμμένος
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .προς τους τοίχους. Όλα
γκρεμίζονται στο γύρω μου.
Αν η ψυχή μου θα σ' αρνηθεί τώρα όπως το ανήγγειλες
δεν ξέρω αν θα 'ναι από φόβο
ή από εκείνη την απελπισία
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .που πιότερο χολή θα αποκαλούσα.
José Watanabe (1946-2007)
Έζησε ανάμεσά μας
Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, 2007
(δίγλωσσο)
La Última Cena
[....]Διακριτικά εγκατέλειψα την τραπεζαρία την ώρα που Εκείνος έλεγε:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .κάθε κομμάτι άρτου που δέχεστε είμαι εγώ.
Ένας από τους δώδεκα ρώτησε:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .μήπως αρχίζεις κάποια παραβολή, Διδάσκαλε;
Μακριά σκέφθηκα πόσο λίγη συναίσθηση έχουν οι μαθητές του
που δεν βλέπουν ότι ο άνθρωπος σημαδεμένος είναι απ' το θάνατο
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .και ότι άρτος ή σάρκα το ίδιο είναι!
Όταν έφυγαν
η γειτόνισσα με κατηγόρησε για υπερβολική και φαντασιόπληκτη:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .Εκείνος πάντα συμβολικά μιλάει, μου είπε'
όμως στην άδεια τραπεζαρία, ανάμεσα στα ψίχουλα και στο κρασί,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .ένιωσα την καθάρια μυρωδιά μιας πληγής.
H προσευχή στη Γεθσημανή
Oración en Getsemaní
Δεν μεγαλώνουν οι ελιές ποτέ, από τον ζήλο τον αποφασιστικό
τον ουράνιο, ψηλώνοντας ίσιες και αδίστακτες.
Οι ελιές συστρέφονται, άγριες και γεμάτες ρόζους
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .σαν άνθρωποι βασανισμένοι.
Ανάμεσα τους ν' αποσυρθείς ήρθες σαν βουνό ασήκωτο.
Βατράχια και πτηνά γονατιστό σε βλέπουν και συντριμμένο
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .και ύστερα στα δικά τους επιστρέφουν:
τα βατράχια πίσω από τα έντομα
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .και τα πτηνά κελαϊδώντας το βαρβάτιασμά τους:
αυτή είναι η μοναξιά
όταν τίποτα δεν σου ταιριάζει.
....
Οι αποκοιμηθέντες Μαθητές
Los Discípulos dormidos
Σε περιμέναμε, Κύριε, κοπάδι εξουθενωμένο
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .στους πρόποδες του λόφου.
Η μέρα είναι μια μακρά αναταραχή μαζί Σου.
Τα θαύματα σου μας βάζουν σε έναν κόσμο ξεχωριστό. Όταν
με τόση ευκολία σε βλέπουμε να λύνεις
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .τα αδύνατα, η προσπάθεια
να παραμείνουμε Πέτρος, Ιωάννης, Ανδρέας ή Ιάκωβος
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .εξουθενώνει.
....
Η άρνηση του Πέτρου
Negación de Pedro
[....] Έτσι σκυφτός, σιμά στο Κυβερνείο περπατάω
με σκεπασμένο πρόσωπο, στραμμένος
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .προς τους τοίχους. Όλα
γκρεμίζονται στο γύρω μου.
Αν η ψυχή μου θα σ' αρνηθεί τώρα όπως το ανήγγειλες
δεν ξέρω αν θα 'ναι από φόβο
ή από εκείνη την απελπισία
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .που πιότερο χολή θα αποκαλούσα.
José Watanabe (1946-2007)
Έζησε ανάμεσά μας
Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, 2007
(δίγλωσσο)
