Νίκος Γκάτσος: Όταν η ποίηση συναντά την μουσική
Όσο προλάβετε.
Είναι η ώρα που βλαστημάς επειδή δεν αντικατέστησες την μεγάλη τηλεόραση στο καθιστικό, που σου έχει χαλάσει από την περασμένη άνοιξη, αλλά ούτε που σου έλειψε.
...καμμιά φορά, όμως, σπάει ο διάολος το ποδάρι του και η τηλεόραση γίνεται παράθυρο για να μπεί φρέσκος αέρας.
Κι αν θα διψάσεις για νερό θα στίψουμε ένα σύννεφο
Κι αν θα πεινάσεις για ψωμί θα σφάξουμε ένα αηδόνι
Μόνο καρτέρει μία στιγμή ν' ανοίξει ο πικραπήγανος
N' αστράψει ο μαύρος ουρανός να λουλουδίσει ο φλόμος.
Μα είταν αγέρας κι έφυγε κορυδαλλός κι εχάθη
Είταν του Μάη το πρόσωπο του φεγγαριού η ασπράδα
ένα περπάτημα ελαφρύ σα σκίρτημα του κάμπου
ένα φιλί της θάλασσας της αφροστολισμένης.
(από την Αμοργό)
(ακούτε τον Κεμάλ από τον Μάνο Χατζιδάκι και την Αλίκη Καγιαλόγλου)
"Nα που ήρθε η ώρα του" σκέφτηκα...
Περίμενα την διακοπή για τις διαφημίσεις, ξεκουνήθηκα, άνοιξα τον λογαριασμό του FileDEN, άνοιξα και το template και ...βρήκα τον Κεμάλ να με περιμένει.
(άκουσες το "Καίγομαι" από ανδρική φωνή -ωραίος ο Στόκας- δεν θα καίγονται μόνο οι γυναίκες, ε; )
από ---> artois | 19/11/06 1:08 π.μ.
Γιατί παραπέσανε μαζεμένες αυτό το σαββατοκύριακο :-D
(τι είναι 9; Η δική μου τηλεόραση πιάνει μόνον νετ και βουλή.)
από ---> artois | 20/11/06 12:11 π.μ.
(και μαζί ένα ακόμα τραγούδι από την ίδια παράσταση, τους "δρόμους του Βερολίνου".)
από ---> artois | 20/11/06 12:17 π.μ.