Τα παρAΡΤΟΥΑγουδα (πρώην OBSERVER)

Όσοι bloggers επιθυμείτε να συμβάλλετε στην περαιτέρω διάδοση των παραπάνω, σπεύστε να κάνετε σύνδεσμο στο blog σας, τoν "Τεκέ λόγου, ντόπας και τέχνης" του Αμβρόσιου. Με τον τρόπο αυτό θα προσφέρετε σημαντική αντικοινωνική υπηρεσία.

Περί εξάρτησης: xxx - xxx - xxx

φωτ.1

«Κι έτσι, κατά την σωτήρια σαιζόν 2006-2007 η συνήθως ρουτινιάρικη αθηναϊκή σκηνή απέκτησε ξαφνικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον» θα γράψει ο μελλοντικός ιστορικός της Αθήνας.


φωτ.2


Πριν ακόμα κοπάσει ο θόρυβος από το "2" του Δημήτρη Παπαϊωάννου, μία νέα μεγάλη χορευτική παράσταση έρχεται παραλάβει την σκυτάλη και, όπως όλα δείχνουν, αναμένεται να σημειωθεί η ίδια λαμπρή επιτυχία. Κοινά στοιχεία και των δύο είναι το είδος της παράστασης, το ομοερωτικό τους περιεχόμενο, η κοντινή ηλικία των δημιουργών τους καθώς και το ότι οι παραστάσεις αυτές επελέγησαν για να εγκαινιάσουν δύο "νέα" θέατρα - αποκτήματα για την πρωτεύουσα.

Η "Λίμνη των κύκνων" του Πιοτρ Ιλιτς Τσαϊκόφσκι, σε χορογραφία του σαρανταεπτάχρονου βρετανού Μάθιου Μπορν, (δουλειά του οποίου είδαμε στον Billy Elliot) κάνει την ελληνική της πρεμιέρα στις 31 Ιανουαρίου στο (πρώην) κλειστό γήπεδο του μπάντμιντον, στο Γουδί, που είναι πλέον ένα υπερσύγχρονο θέατρο 2.400 θέσεων.

15 Νοε. - 10 Δεκ. 2006. Παρίσι, 13 Δεκ.2006 - 21 Ιαν. 2007, Λονδίνο, 31 Ιαν - 11 Φεβρ. , Αθήνα και 21 Φεβρ. - 1 Απρ. Σίδνεϋ και Μπρισμπέην γράφει το φετινό πρόγραμμα της παράστασης που εδώ και έντεκα χρόνια ακολουθεί μια πορεία θριάμβου και έχει αποσπάσει πολλά διεθνή βραβεία. Η μουσική είναι η ίδια αλλά ο Matthew Bourne προτείνει την δική του εκδοχή: Ο κύκνος είναι άνδρας, όπως και οι όλοι οι άλλοι κύκνοι, και τον ερωτεύεται ένας πρίγκηπας.

Τα στερεότυπα ανατρέπονται και η αλήθεια του μύθου παραμένει: είναι η ανάγκη για έρωτα, για προσέγγιση, για νοιάξιμο, για αποδοχή αυτού που είμαστε.

φωτ.4

= = = = =
update

Οι κριτικές που ακολουθούν είναι από το Aθηνόραμα:

Ο καλλιτεχνικός συντάκτης της Guardian παρακολουθώντας την πρεμιέρα του Swan Lake στην σκηνή του Piccadilly Theatre, πριν από δέκα χρόνια, έγραφε: «είναι ένα απρόσμενα συγκινητικό έργο, που μπορεί να μετατρέψει ακόμα και τον πιο αρνητικό θεατή του μπαλέτου, σε φανατικό θαυμαστή».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η International Herald Tribune: «η "Λίμνη των Κύκνων" του M.Bourne, φέρνει στο προσκήνιο ένα νέο κοινό και εγκαινιάζει μια νέα εποχή στον χορό, το πάντρεμα του κλασικού μπαλέτου με το αισθησιακό καμπαρέ».

Αντιστοίχως η Observer τόνισε ότι: «πρόκειται για έναν συναρπαστικό εναλλακτικό απολογισμό του μουσικού έργου του Tchaikovsky και πιθανότατα ολόκληρης της ζωής του».

Το σχόλιο ωστόσο που προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση προήλθε από την The London Independent:

«Δείτε το, ή ζήστε με τον καημό ότι το χάσατε».

= = = = =
σημ: Οι εικόνες 1,2,3 και 4 έχουν φωτογραφηθεί από το "& 7" της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας



Official Swan Lake Website

Ούστ τέτοιος "πολιτισμός".

Nικόλα Άσιμου: Πολεμάτε κοιμισμένα:

oι τεθλιμμένοι bloggers:

- Φεύγεις άτιμο κι είναι άδικο
Μου κλειδώθηκες κι εσύ στην κριτική
Κόντεψα κι εγώ να ξεμωραθώ
Μα έμαθα ξανά την υπομονή

η μαντολίνα:

- Πολεμάτε κοιμισμένα
κι είστε σαν μαρμαρωμένα
Πώς να φτάσετε σε μένα
που κατέχω τα κρυμμένα;;;;;;;

Γρηγορείτε να με βρείτε
αλλά κι εθελοτυφλείτε.
Μάθετε να πολεμάτε
κεί που πάω δεν θα πάτε!!!!!!!

= = =

Aπό την ελληνική διασκευή του Los pajaros perdidos, του Αstor Piazzola σε στίχους του Χρήστου Κανελλόπουλου:

Πώς θα μπορέσω να κρατήσω χαρακτήρα
και να γυρίσω το κεφάλι και να πω
στη μοίρα μου που με μισεί
πως ήσουν όνειρο κι εσύ
που 'σαι η ζωή μου η μισή
κι έχεις χαθεί ;;;;;;

= = =

Γιάννη Πάριου και Χριστόφορου Μπαλαμπανίδη: 22o Volt

Φεύγω, ο χρόνος για μένα μετράει
πρέπει να πάρω συνεντεύξεις
και ποιος με κρατάει

220 Βολτ νοιώθω στο κορμί να με χτυπούν
και όσοι με μισούν, συνωμοτούν
και με βλαστημούν

Απόψε παίρνω φωτιά, τέρμα γκάζι για το πουθενά
παραιτούμαι και ψάχνω να βρω κάτι πιο δυνατό

Όλα τριγύρω ωραία στημένα
σε ένα παιχνίδι με στόχο εμένα