Ερείπια της Παλμύρας, του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου
-Όσο περνά ο καιρός και κάνω ένα προχώρημα
-βαθύτερο μες στην παραδοχή, τόσο καταλαβαίνω
-γιατί βαραίνεις κι αποχτάς τη σημασία
-που δίνουν στα ερείπια οι άνθρωποι. Εδώ που όλα
-σκουπίζονται, τα μάρμαρα κι οι πέτρες κι η ιστορία
-μένεις εσύ με την πυρακτωμένη σου πνοή για να θυμίζεις
-το πέρασμα ανάμεσα στην ομορφιά, τη μνήμη
-εκείνου που εσίγησε ανεπαίσθητα εντός μου
-σφαδάζοντας στην ίδια του κατάρρευση κι ακόμα
-τους άλλους που ανύποπτοι μες σε βαθύν ύπνο διαρρέουν.
-μένη δωρεά του ήλιου μια εγκατάλειψη
-για όσα περιμένω και δεν πήρα, για όσα
-μου ζήτησαν κι αρνήθηκα μη έχοντας, για όσα
-μοιράστηκα απερίσκεπτα και μένω
-ξένος και κουρελιάρης τώρα
.................................Μα όταν
-μες στη θρυμματισμένη θύμηση αναδεύω
-ερείπια, βρίσκω απόκριση βαθιά γιατί τα μάρμαρα
-κι οι πέτρες κι η ιστορία μένουν για να θυμίζουν
-το πέρασμά σου ανάμεσα στην ομορφιά - απόκριση
-για όσα περιμένω και δεν πήρα.
-Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου: Ερείπια της Παλμύρας
-- από τη συλλογή "Ο Θάνατος του Μύρωνα"
-βαθύτερο μες στην παραδοχή, τόσο καταλαβαίνω
-γιατί βαραίνεις κι αποχτάς τη σημασία
-που δίνουν στα ερείπια οι άνθρωποι. Εδώ που όλα
-σκουπίζονται, τα μάρμαρα κι οι πέτρες κι η ιστορία
-μένεις εσύ με την πυρακτωμένη σου πνοή για να θυμίζεις
-το πέρασμα ανάμεσα στην ομορφιά, τη μνήμη
-εκείνου που εσίγησε ανεπαίσθητα εντός μου
-σφαδάζοντας στην ίδια του κατάρρευση κι ακόμα
-τους άλλους που ανύποπτοι μες σε βαθύν ύπνο διαρρέουν.
-μένη δωρεά του ήλιου μια εγκατάλειψη
-για όσα περιμένω και δεν πήρα, για όσα
-μου ζήτησαν κι αρνήθηκα μη έχοντας, για όσα
-μοιράστηκα απερίσκεπτα και μένω
-ξένος και κουρελιάρης τώρα
.................................Μα όταν
-μες στη θρυμματισμένη θύμηση αναδεύω
-ερείπια, βρίσκω απόκριση βαθιά γιατί τα μάρμαρα
-κι οι πέτρες κι η ιστορία μένουν για να θυμίζουν
-το πέρασμά σου ανάμεσα στην ομορφιά - απόκριση
-για όσα περιμένω και δεν πήρα.
-Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου: Ερείπια της Παλμύρας
-- από τη συλλογή "Ο Θάνατος του Μύρωνα"
(βιβλίο "Ο δύσκολος θάνατος" - εκδ. Νεφέλη, 2007) -
(φθινόπωρο, 4)
Ετικέτες ΝΙΚΟΣ-ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ, Ποιήματα - το μικρό ανθολόγιο του Observer, ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
